سازمان فضایی اروپا (ئی‌اس‌ای) در حال بررسی یک طرح پیشنهادی برای اجرای یک پژوهش سه ساله است تا ارزیابی کند آیا مزارع خورشیدی در مدار می‌توانند از خورشید انرژی تولید کنند و آن را به زمین بفرستند یا خیر.

سازمان فضایی اروپا اوایل ماه جاری در بیانیه‌‌ای، توضیح داد که ماهواره‌های عظیم در مدار به عنوان بخشی از پروژه سولاریس، نور خورشید را به صورت دائمی برداشت و آن را به امواج ریزموج [یا مایکروویو] با چگالی کم تبدیل می‌کنند که می‌توانند با اطمینان خاطر به ایستگاه‌های گیرنده روی زمین ارسال شوند.

سازمان فضایی اروپا یادآور شد که ابعاد ماهواره‌ها برای چنین پروژه‌ای باید چندین کیلومتر باشند و همچنین «آنتن‌های یکسوساز» که انرژی ارسال‌شده به سطح زمین را جمع‌آوری می‌کنند، باید چندین برابر بزرگ‌تر باشند.

مبنای چنین پروژه‌های تولید انرژی خورشیدی مستقر در فضا این ایده است که شدت نور خورشید در بالای جو، بیش از ۱۰ برابر شدت نور خورشید در سطح زمین است.

سازمان فضایی این ایده را روز سه‌شنبه در مقر خود در پاریس، بررسی خواهد کرد.

کارشناسان می‌گویند این طرح پیشنهادی، انواع پیشرفت‌های فن‌آوری موردنیاز برای این پروژه را بررسی می‌کند؛ از جمله در زمینه‌هایی مانند تولید در فضا و مونتاژ رباتیک، فتوولتاییک با بازدهی بالا، الکترونیک فشار قوی و تشکیل پرتو بسامد رادیویی.

#اجلاس «سی‌‌ام۲۲» (CM22) از فردا آغاز می‌شود؛ این یک نقطه عطف مهم است؛ چرا که اروپا اهداف و برنامه‌های خود را برای فعالیت‌های فضایی طی سال‌ها و دهه‌های آینده تعیین می‌کند.

ببینید که مدیرکل ما، AschbacherJosef@، آنچه را در اجلاس «سی‌ام۲۲» برای سازمان فضایی اروپا روی میز  است، توضیح می‌دهد 

— ESA (@esa) بیست و یکم نوامبر ۲۰۲۲

پرتاب چنین ماهواره عظیمی به مدار نیز مشکل بزرگی خواهد بود و برای مونتاژ سازه مولد برق که وزن آن هزاران تن بیشتر از ایستگاه فضایی بین‌المللی است، به چند پرتاب دیگر نیاز دارد. 

اما با ادامه روند کاهشی هزینه‌های پرتاب در سراسر جهان، سازمان فضایی اروپا امیدوار است که ساخت چنین ماهواره‌ مولد انرژی مستقر در فضا از نظر اقتصادی امکان‌پذیر شود.

پژوهشگران در بررسی‌های بعدی، باید از آثار امواج ریزموج با توان پایین بر سلامت انسان و حیوانات و همچنین سازگاری آن‌ها با هواپیما و ماهواره‌ها هم اطمینان حاصل کنند.

دانشمندان تخمین می‌زنند که هر یک از این ماهواره‌های عظیم زمین‌همگرد (geostationary) در مدار، به طور بالقوه می‌توانند حدود دو گیگاوات انرژی تولید کنند که تقریبا معادل انرژی تولیدشده با حدود شش میلیون پنل خورشیدی در سطح زمین است.

[توضیح: ماهواره زمین همگرد به ماهواره‌ای گفته می‌شود که سرعت آن با سرعت حرکت زمین به دور خود برابر است و از این رو همواره در بالای محلی خاص و ثابت قرار دارد]

به گفته سازمان فضایی اروپا، انرژی بالقوه تولیدشده از یکی از چنین ماهواره‌های در مدار معادل انرژی یک نیروگاه هسته‌ای معمولی خواهد بود و می‌تواند برق بیش از یک میلیون خانه را تامین کند.

سانجی ویجندران، مدیر سازمان فضایی اروپا، در طرح پیشنهادی سولاریس در سپتامبر گفته بود: «با توجه به بحران‌های اقلیمی و انرژی و گام‌های سریعی که ما در توانمندی‌های فضایی برمی‌داریم، اکنون زمان آن است که بررسی کنیم آیا انرژی خورشیدی مستقر در فضا می‌تواند بخشی از راه‌حل باشد یا خیر– این کار مسئولانه‌ای است.»

سازمان فضایی اروپا همچنین گفت که چنین پروژه‌ای می‌تواند تضمین کند که «اروپا در رقابت بین‌المللی به سوی راه‌حل‌های قابل‌انعطاف و مقیاس‌پذیر انرژی پاک برای کاهش آثار تغییرات اقلیمی، به یک بازیگر مهم– و بالقوه پیشگام– تبدیل می‌شود».

سازمان فضایی گفت: «اروپا از طریق سولاریس پیشرفته‌ترین فناوری در مجموعه‌ای از فناوری‌های مهم مرتبط با کاربردهای روی زمین و فضا، از جمله سلول‌های خورشیدی با کارآیی بالا، انتقال انرژی بدون‌سیم و مونتاژ روباتیک در مدار را گسترش خواهد داد.»