در دومین روز از فراخوان سه‌روزه مردمی به مناسبت سالگرد آبان ۹۸، بار دیگر مردم ایران سوگوار کودکان، نوجوانان و جوانانی شدند که برای اعتراض مسالمت‌آمیز به خیابان آمدند. این بار ایذه تیتر اول اخبار رسانه‌ها شد.

پس از حضور مردم ایذه در شب سه‌شنبه ۲۴ آبان و سرکوب این اعتراض، روز چهارشنبه جمعیتی به‌مراتب بیش از شب قبل، به خیابان‌های این شهر آمدند و علیه جمهوری اسلامی شعار دادند.

از همان دقایق نخست حضور خیابانی مردم، ماموران حکومت با سلاح‌های جنگی به‌ قصد متفرق کردن جمعیت وارد میدان شدند و این مسئله سبب شد مردم خشمگین به سمت حوزه علمیه شهر ایذه حرکت کنند.

رسانه‌های داخل ایران به‌سرعت و برخلاف موارد مشابه، اخبار به آتش کشیدن ساختمان حوزه علمیه را پوشش دادند. این در حالی ا‎‌ست که تنها پس از چند ساعت خبر آمد که این ساختمان پیش از حضور مردم تخلیه شده بود؛ موضوعی که آگاهی عوامل جمهوری اسلامی درباره آنچه بنا بود رخ دهد را نشان داد.

با افزایش جمعیت و انتشار ویدیوهایی مبنی بر حمله سرکوبگران به مردم، صداوسیما در خبری ویژه اعلام کرد در بازار ایذه دو راکب موتورسوار طی عملیاتی تروریستی به سمت مردم و برخی از نیروهای انتظامی شلیک کرده‌اند که طی این حادثه شش تن، ازجمله یک کودک کشته شدند.

چند دقیقه پس از روایت حکومت و با وجود قطع اینترنت شهر ایذه، شهروندان و شاهدان عینی با رد روایت حکومت اعلام کردند این حمله را نیروهای سرکوب انجام داده‌اند.

در اخبار بعدی جمهوری اسلامی هم هیچ اسمی برای تایید کشته شدن نیروهای انتظامی در جریان این حمله منتشر نشد.

شهروندان ایذه در شب رویداد این جنایت، وضعیت شهر را شبیه میدان جنگ توصیف کردند و از کشته و زخمی شدن جمعی از مردم با گلوله جنگی خبر دادند.

شدت سرکوب معترضان چنان سنگین بود که حتی اخبار گسترده شدن درگیری‌ها در شهرهای مختلف ایران، ازجمله بوکان، اصفهان، مهاباد، بهشهر، تهران، سنندج و سمیرم نیز تحت تاثیر اخبار ایذه قرار گرفت. شاید دلیل اصلی این امر کشته شدن تعداد زیادی از شهروندان، ربوده شدن پیکرشان و به‌ویژه کشته شدن کیان پیر‌فلک، کودک ۱۰ ساله با شلیک گلوله بود.

نظام از همان دقایق ابتدایی انتشار خبر این جنایت، تلاش کرد بر اساس روایت خود، قتل کیان را به گروه‌های تروریستی نسبت دهد.

فرماندهی انتظامی استان خوزستان در بیانیه‌ای با تکرار ادعاهای همیشگی اعلام کرد: «این جنایت توسط معاندین و بدخواهان نظام اسلامی طراحی و به انجام رسید.»

ولی‌الله حیاتی، استاندار خوزستان، با اعلام کشته‌شدن دست‌کم شش نفر گفت: دو موتورسوار ناشناس به سمت اتومبیل این خانواده و برخی حاضران در صحنه شلیک کرده‌اند. موضوعی که در همان دقایق اولیه حادثه و سپس در مراسم خاک‌سپاری کیان از سوی مادر او به‌عنوان شاهد زنده جنایت، تکذیب شد. مادر کیان گفت: «دروغ می‌گویند که تروریست‌ها شلیک کردند، خودشان گفتند برگردید و خود پلیس ماشین ما را به رگبار بست.»

اعلام عزای عمومی و بدل شدن این خبر به موضوع تمامی شبکه‌های صداوسیما و رسانه‌های حکومتی، هم‌زمان با درخواست‌های کاربران نزدیک به حکومت مبنی بر پایان مماشات با خیزش مردمی ایران بود.

اما موج‌سواری جمهوری اسلامی با انتشار یک فیلم از پیکر کیان ۱۰ ساله که در میان قطعات یخ قرار گرفته بود و صدای نزدیکان کیان که در فیلم صراحتا اعلام می‌کنند او به‌دست نیروهای جمهوری اسلامی کشته شده است، موجب خشم گسترده ایرانیان شد.

حکومت در حالی موتورسواران ضارب را ناشناس اعلام کرد که تنها بعد از گذشت چند ساعت از وقایع رخ‌ داده در حوالی حوزه علمیه ایذه اعلام کرد: سه نفر از رهبران این اقدام شناسایی و بازداشت شدند. این اطلاعیه‌ بیش از پیش باعث افزایش خشم عمومی شد، چرا که کاربران در فضای مجازی مدام این سوال را مطرح می‌کردند که اگر توان شناسایی و دستگیری افراد در کمتر از چند ساعت را دارید، چرا ضاربان بازار ایذه دستگیر نمی‌شوند؟

روایت حکومت تکرار الگوی حمله به شاه‌چراغ بود. داستانی که کلیدواژه آن «سوءاستفاده تروریست‌های داعش از شلوغی خیابان‌هاست».

اما برای مردم ایران کشتار روز چهارشنبه ایذه بیشتر از جنایت شاه‌چراغ، یادآور دو جمعه خونین در سیستان و بلوچستان است. وقتی مردم زاهدان جمعه ۸ مهرماه در حال ترک مصلای این شهر پس از نماز جمعه شعارهای اعتراضی علیه حکومت سر دادند، صدای شلیک گلوله‌ها خبر از کشتار در زاهدان می‌داد.

گلوله‌هایی که به‌طور مستقیم به بدن معترضان شلیک شد و طی چند ساعت ۹۶ کشته و ۴۰۰ مجروح بر جای گذاشت. در آن روز نیز با وجود آنکه ویدیوهای منتشر شده به‌روشنی شلیک نیروهای نظامی جمهوری اسلامی را تایید می‌کرد، حکومت مدعی شد این حادثه کار افراد ناشناس متعلق به گروه‌های تجزیه‌طلب مسلح است.

مولوی عبدالحمید و بزرگان سیستان و بلوچستان از ابتدا این روایت را دروغ دانستند. اثبات دروغ حکومت با ارسال نکردن حتی یک پیام تسلیت از سوی مقام‌های رده‌ بالای نظام تایید شد، به‌ویژه آنکه در روز جنایت شاه‌چراغ حکومت که مدعی بود فاجعه شیراز نیز همانند زاهدان کار گروه‌های تروریستی خارج از ایران است، در اقدامی متناقض سه روز عزای عمومی اعلام کرد تا بیش‌ازپیش ثابت شود کشتار جمعه خونین زاهدان به‌دست حکومت رخ ‌داده است.

این پایان ماجرای سیستان و بلوچستان نبود. مولوی عبدالحمید و بزرگان محلی از روز ۸ مهرماه به‌صراحت شلیک گلوله به‌وسیله تک‌تیراندازهای حکومت و شلیک گلوله از بالگرد را تکرار کردند.

حتی وقتی معین‌الدین سعیدی، نماینده چابهار در مجلس معترض شد که چرا یک نفر به مردم زاهدان تسلیت نگفت و چرا برخلاف دیگر شهرها در زاهدان این حجم از گلوله جنگی علیه معترضان استفاده شد، میکروفن او قطع شد.

جنایت زاهدان در جمعه ۱۳ آبان و این بار در شهر خاش تکرار شد. بار دیگر ماموران سرکوب حکومت به سمت معترضانی که برابر فرمانداری این شهر تجمع کرده بودند، با اسلحه جنگی شلیک کردند و ۱۶ نفر از شهروندان خاش را به قتل رساندند.

تصاویر منتشر شده به‌قدری نقش ماموران حکومت را روشن نشان می‌داد که حکومت این بار امکان نسبت دادن وقایع به تروریست‌های غیرایرانی را پیدا نکرد. خشم مردم سیستان و بلوچستان و دیگر نقاط ایران حکومت را بر آن داشت تا با عزل فرماندهان انتظامی استان و فرستادن هیئتی برای دلجویی از مولوی عبدالحمید، تلاش کند غائله را خاتمه دهد؛ موضوعی که با اعتراض مولوی عبدالحمید به تهدید شدن مردم و معترضان بلوچ از سوی نماینده اعزامی رهبر جمهوری اسلامی ناتمام ماند.

این همان نکته‌ای است که سبب می‌شود در چهارشنبه خونین ایذه نیز روایت حکومت مورد پذیرش جامعه قرار نگیرد، ضمن آنکه تکرار این جنایت یک روز بعد در بهشهر استان مازندران هم مهر تایید دیگری بر حکومتی بودن کشتارها بود. به‌ویژه آنکه کشتار مداوم و استفاده از گلوله جنگی در شهرهای مختلف استان‌های گیلان، ایلام، کردستان و سیستان و بلوچستان و شلیک از فاصله نزدیک با تفنگ ساچمه‌ای در اکثر شهرهای ایران به کشته شدن بیش از ۴۰۰ نفر طی ۷۰ روز گذشته منجر شده است.

در پایان سه روز فراخوان مردمی نه‌تنها حکومت از میزان سرکوب کم نکرده است که به‌صراحت از پایان مماشات با معترضان و محارب و معاند دانستن هرکسی که به خیابان بیاید سخن می‌گوید. سخنی که در فرهنگ لغات حکومت اسلامی به معنای مجوز شرعی برای کشتن معترضان است.

از صبح روز پنجشنبه ۲۶ آبان درحالی‌که هنوز وضعیت شهر ایذه شبیه حکومت نظامی است و جو امنیتی بر سراسر شهر سایه انداخته است، آنچه از شهروندان ایذه‌ای شنیده می‌شود این است که نه‌تنها کشتار بازار ایذه کار خود حکومت است، بلکه دلیل برجسته کردن آن به‌دست حکومت و انتسابش به نیروهایی که تروریست نامیده می‌شوند نیز برای به سایه بردن میزان کشتار و نحوه برخورد جنایت‌بار ماموران سرکوب با مردم شهر ایذه است.

چهارشنبه خونین ایذه در کنار روزهای خونین ‌شهرهای دیگر ایران و تداوم کشتن معترضان در کردستان سبب شده است در سالگرد روزهای سیاه آبان ۹۸، بار دیگر آبان را برای مردم ایران به ماه خون و مبارزه بدل کند.

به همین دلیل شهروندان ایرانی با یادآوری وقایع آبان ۹۸ در پاسخ به ادعاها و روایت‌های حکومت پیرامون جنایت شهر ایذه می‌گویند: «حکومتی که در چند روز ۱۵۰۰ نفر را کشت، ایذه را نیز به خون کشید.»

ضمن اینکه آمار کودکان کشته شده طی ۷۰ روز گذشته جای دفاعی برای جمهوری اسلامی باقی نگذاشته است، تلاش حکومت برای نسبت دادن قتل کیان پیرفلک، کودک ۱۰ ساله ایذه‌ای به تروریست‌ها، تنها سبب شده است معترضان با تکرار نام کودکان کشته‌شده به‌نظام یادآور شوند که سابقه کودک‌کشی‌ها در پرونده سیاه سرکوب جاودانه ثبت می‌شود.