حسن خمینی اعلام کرد که بخشی از پرونده‌ها و اسنادی را که از دوران اول انقلاب در اختیارش است منتشر خواهد کرد.

حسن خمینی، نوه روح‌الله خمینی در سخنرانی خود به مناسبت سی و چهارمین سالگرد تاسیس «موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی» گفت: «پرونده های بسته‌ای که در جمهوری اسلامی هست، بخشی از آن در اختیار ما است و باید به عنوان یک عنصر مبین در این فضا در معرض عموم قرار بگیرد.»

خمینی در این مورد گفت: «ما نباید بنشینیم که دشمنان امام هر روز موضوعی برای ما درست کنند و ما به دنبال جواب راه بیفتیم؛ فضای جدال فرهنگی و بحث را ما باید تعیین کنیم. در اثر این رفتارهای آنان به راحتی جای قربانی و جلاد عوض می شود. طبیعتا یکی از بخش‌های آن انتشار اسناد است. بخش‌های زیادی از اسناد ما بسته بوده و ان‌شاالله بنا داریم در آینده اسناد را باز کنیم. این اسناد باز شده خیلی از نقدها را پاسخ می‌دهد؛ به صورت گزینشی هم آنها را باز نمی‌کنیم.»

خرداد ماه ۹۶ علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی در واکنش به انتشار دوباره اخبار مربوط به اعدام هزاران مخالف سیاسی در دهه ۱۳۶۰ گفت: «من توصیه می‌کنم به کسانی که اهل فکرند، اهل تامل‌ند و راجع به دهه‌ ۶۰ قضاوت می‌کنند. جای شهید و جلاد عوض نشود.»

این اتفاق پس از نامزدی ابراهیم رئیسی در انتخابات ۱۳۹۶ ریاست جمهوری رخ داد که به همین بهانه جزئیات بیشتری از اعدام‌های دهه شصت و نقش وی در «هیئت مرگ» مشخص شد.

حسن خمینی اشاره کرد که دوره‌های زمانی مربوط به این اتفاقات گذشته است و در نتیجه موسسه او باید به سمت باز کردن اسناد خودش پیش برود. او از اهمیت جهاد تبیین برای نیروهای «موسسه امام» گفت و به این نکته اشاره کرد که باید دانش کارکنان این موسسه در مورد روح‌الله خمینی افزایش پیدا کند.

او همچنین به اهمیت برگزاری نمایشگاه و فضای مجازی برای حمایت از بنیان گذار جمهوری اسلامی اشاره کرد و گفت: «واقعیت این است که الان یک فضای عمومی وجود دارد که در آن (به مدد فضای مجازی) همه افراد در یک لحظه همه جا حضور دارند؛ ما از این فضا عقب هستیم. شاید بخشی از این وضع به این دلیل بوده که مدیران مجموعه در رده سنی نبوده‌اند که این مسئله را بلد باشند. اگر از این فضا استفاده نکرده‌اید، خودتان را ملامت کنید. در این زمینه نسل‌های جدید که از فضاهای متفاوت درک درستی دارند، باید کار کنند. البته باید تولید محتوای مناسب کرد. یک کار درست در بزنگاه خودش که قرار می‌گیرد، چنان اثری می‌گذارد که از صد صفحه نوشتن بالاتر است. چرا ما این فضا را نمی‌شناسیم و از آن استفاده نمی‌کنیم؟! نه اینکه هیچ ندانیم، اما آن مقداری که باید نمی‌دانیم.»