در پی دستگیری گسترده شهروندان بهائی ساکن شهرهای مختلف ایران، وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران با صدور اطلاعیه‌ای، ادعا کرد که افراد بازداشتی با «کانون صهیونیستی موسوم به بیت‌العدل در فلسطین اشغالی در ارتباط تشکیلاتی بوده‌اند».

ماموران امنیتی جمهوری اسلامی ایران روز یکشنبه، ۹ مرداد، به خانه‌ و محل کار شماری از شهروندان بهائی در شهرهای تهران، شیراز، مشهد، ساری، گرگان، کرج و قزوین هجوم بردند و ضمن تفتیش کامل منازل و ضبط وسایل شخصی، تعدادی از آنان را دستگیر و به مکان نامعلومی منتقل کردند. 

وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران، روز دوشنبه، ۱۰ مرداد، در اطلاعیه‌ای، ادعای ارتباط شهروندان بهائی با اسرائیل را مطرح کرد و ضمن «جاسوس» خواندن آنان، مدعی شد که ماموریت این افراد «ترویج بی‌حجابی»، «تبلیغ آیین بهائی در مهدکودک‌ها» و «احیای تشکیلات فرقه بهائیت» در ایران بوده است. 

در این اطلاعیه ادعا شد که شهروندان بازداشتی در قالب «اعضای هسته اصلی» با کادر مرکزی حزب بهائیت در اسرائیل ملاقات کرده و درباره «ماموریت‌های پیش‌گفته» به آنان گزارش کار داده‌اند. 

شهروندان بهائی در ایران در تمام سال‌های پس از انقلاب اسلامی با خطر دستگیری، زندان، شکنجه و ضبط اموال شخصی مواجه بوده‌اند. مقام‌های جمهوری اسلامی ایران با این ادعا که دین بهائی «فرقه ضاله» است و پیروان آن مرتدند، بهائیان را از ادامه تحصیل، استخدام و آزادی‌های مدنی و فردی محروم می‌کنند. 

آزار و فشار بر جامعه بهائی در ماه‌های اخیر دوچندان شد تا آنجا که روز یکشنبه، در ادامه موج بازداشت‌های قبلی، شماری از شهروندان بهائی در شهرهای مختلف دستگیر شدند.

جامعه جهانی بهائی اواخر تیر ۱۴۰۱، در بیانیه‌ای، از بازداشت، احضار، محاکمه، بازرسی خانه و تعطیلی مشاغل ۶۴ شهروند بهائی در شهرهای مختلف ایران طی ۵۰ روز، خبر داد. در این بیانیه، ضمن اعتراض شدید به کارزار سازمان‌یافته جمهوری اسلامی ایران علیه شهروندان بهائی، آمده بود: «بهائیان بیش از ۴۴ سال است که به دلیل اعتقاداتشان سرکوب‌‌های مداوم را متحمل شده‌اند اما موج کنونی آزارواذیت‌ها بیش از حد نگران‌کننده است. در چند هفته گذشته، بیش از ده‌ها بهائی دستگیر، محاکمه یا زندانی شده‌اند و به نظر نمی‌رسد این آزار و اذیت‌ها را پایانی باشد. آنچه ماه‌ها است درباره آن هشدار داده بودیم، اکنون در حال وقوع است.» 

بر اساس منابع غیررسمی، بیش از ۳۰۰ هزار شهروند بهائی در ایران زندگی می‌کنند و در حال حاضر، بیش از یک هزار شهروند بهائی در جمهوری اسلامی ایران در انتظار حکم دادگاه‌اند و شماری از آنان نیز دوران محکومیت خود را در زندان سپری می‌کنند. 

اواخر خرداد ۱۴۰۱، دادگاه انقلاب شیراز ۲۶ شهروند بهائی را با اتهام «تبانی و اجتماع به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت داخلی و خارجی کشور» در مجموع به ۸۵ سال حبس، ۲۴ سال تبعید و ممنوعیت خروج از ایران محکوم کرد. در حکم دادگاه آمده بود که این شهروندان با «حضور و اجتماع در محلات فقیرنشین و حاشیه‌‌ای شهر شیراز» و برگزاری «گردهمایی در مکان‌های مذهبی، سیاحتی و گردشگری از جمله شاهچراغ، حافظیه، تخت جمشید و نارنجستان به بهانه‌ بررسی بحران آب، آسیب‌های اجتماعی و طرفداری از محیط‌ زیست» در جامعه اسلامی «ناامنی فکری و عقیدتی» ایجاد کرده‌اند.

پیش‌تر، دیان علائی، نماینده جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد، در ژنو گفته بود: «مصادره املاک بهائیان توسط ستاد اجرایی فرمان امام مرحله‌ای جدید و بسیار نگران‌کننده در آزار و اذیت بهائیان ایران است که نشان می‌دهد این سرکوب‌ها را بالاترین سطوح رهبری ایران برنامه‌ریزی می‌کنند.» در بیانیه دیان علائی آمده بود که رهبران ایران با «به فقر کشاندن و آواره ساختن بهائیان در حال انباشت ثروت برای خودند».

درجمهوری اسلامی ایران، اموال بهائیان اغلب به نفع «ستاد اجرایی فرمان امام» مصادره می‌شود. نهادی که زیرمجموعه رهبر جمهوری اسلامی ایران است و فعالیت‌های اقتصادی کلان دارد.