در ادامه موج دستگیری شهروندان بهائی و صدور احکام طولانی‌مدت زندان برای آنان، نیروهای امنیتی سه شهروند بهائی را در شیراز بازداشت کردند و به مکان نامشخصی منتقل کردند.

دستگیری این سه زن پس از آن اتفاق افتاد که دادگاه انقلاب شیراز ۲۶ شهروند بهائی را در مجموع به ۸۵ سال حبس، ۲۴ سال تبعید و ممنوعیت خروج از کشور محکوم کرد.

بر اساس گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ژیلا شرفی نصرآبادی ۴۱ ساله و مادر دو دختر، شقایق خانه‌زرین ۲۰ ساله و نگار ایقانی ۲۲ ساله سه شهروند بهائی‌اند که روز یکشنبه، پنجم تیرماه، بازداشت شدند. ماموران امنیتی هم‌زمان با دستگیری این افراد، خانه‌ آنان را تفتیش و برخی لوازم‌ شخصی‌ آن‌ها را نیز ضبط کردند.

هرانا به نقل از یک منبع آگاه نوشت که پدر شقایق زرین‌خانه به دلیل استرس ناشی از دستگیری دخترش و بی‌اطلاعی از وضعیت او سکته کرده و اکنون در یکی از بیمارستان‌های شیراز بستری است.

شهروندان بهائی در ایران از بدیهی‌ترین حقوق شهروندی همچون حق ادامه تحصیل و انتخاب شغل محروم‌اند؛ نگار ایقانی به همراه شمار دیگری از شهروندان بهائی ایرانی در کنکور سراسری سال ۱۳۹۸ با ایرادهای مختلفی مثل «نقص در پرونده» مواجه شد و حکومت حق ادامه تحصیل را همچون سایر بهائیان ایران، از او نیز گرفت.

منابع حقوق بشری روز ۲۲ خرداد از صدور احکام بلندمدت زندان برای ۲۶ شهروند بهائی در شیراز با اتهام‌هایی مثل «تبانی و اجتماع به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت داخلی و خارجی کشور» خبر دادند. طبق ادعای دادگاه، آنان با «حضور و اجتماع در محلات فقیرنشین و حاشیه‌‌ای شهر شیراز» و برگزاری «گردهمایی در مکان‌های مذهبی، سیاحتی و گردشگری از جمله شاهچراغ، حافظیه، تخت جمشید و نارنجستان به بهانه‌ بررسی بحران آب، آسیب‌های اجتماعی و طرفداری از محیط‌ زیست»، در جامعه اسلامی «ناامنی فکری و عقیدتی» ایجاد می‌کردند.

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران فقط ادیان اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی را به رسمیت می‌شناسد و پیروان سایر ادیان را در تنگناهای امنیتی قرار می‌دهد؛ در این میان، وضعیت شهروندان بهائی وخیم‌تر است؛ زیرا از نظر پیروان دین اسلام در جمهوری اسلامی ایران، دین بهائی «فرقه ضاله» است. حکومت ایران با همین بهانه سال‌ها حقوق بهائیان را در ایران نقض کرده است. 

بهائیان در جمهوری اسلامی ایران نه تنها از آزادی‌ برای ابراز عقیده محروم‌اند که حتی اجازه ندارند در فعالیت‌های فرهنگی، اجتماعی و خیرخواهانه شرکت کنند. آنان در طول ۴۳ سال گذشته، همواره با تبعیض، فشارهای فزاینده و محرومیت از آزادی‌های مشروع روبه‌رو بوده‌اند؛ بسیاری از بهائیان ایران به دلیل آزارهای حکومت، ناچار شدند کشور خود را ترک کنند و آنان که مانده‌اند نیز همواره با خطر دستگیری و زندان مواجه‌اند.

گزارشی که دیان علایی، نماینده جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد، فروردین ۱۴۰۱ ارائه کرد، حاکی از آن است که هم‌اکنون بالغ‌ بر یک هزار شهروند بهائی در جمهوری اسلامی ایران در انتظار حکم دادگاه‌اند. علاوه بر آن، شمار زیادی از شهروندان بهائی نیز در تبعید به سر می‌برند یا در حال سپری کردن حکم خود در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران‌اند.