درحالی‌که علی‌محمد قادری، رئیس سازمان بهزیستی ادعا کرده بود حتی یک فرد دارای معلولیت نیازمند به ویلچر هم در کشور وجود ندارد، بهروز مروتی، مدیر کمپین معلولان، از انتظار هزاران فرد دارای معلولیت برای دریافت ویلچر از بهزیستی پرده برداشت و گفت بعد از انتشار سخنان رئیس بهزیستی، افراد زیادی اطلاع دادند که در نوبت دریافت ویلچر‌ند.

به گفته مدیر کمپین معلولان، بهزیستی می‌تواند از طریق کد ملی افراد در سامانه خود وضعیت افرادی را که ویلچر ندارند بررسی کند، اما مسئله اینجاست که به قول او بهزیستی آمار افرادی را که برای دریافت ویلچر درخواست داده‌اند، دارد، اما آن را مخفی می‌کند تا ناکارآمدی خود را پنهان کرده باشد.

مروتی با انتقاد از بی‌توجهی سازمان بهزیستی به وضعیت افراد دارای معلولیت گفت: «بعد از اظهارات رئیس سازمان بهزیستی که گفت هیچ معلول فاقد ویلچری در کشور وجود ندارد، یکی از خیرین اعلام کرد که در حال حاضر هشت هزار معلول از او درخواست ویلچر کرده‌اند و حاضر است لیست کامل آنان را در اختیار بهزیستی قرار دهد.»

او تاکید کرد: «من مطمئنم که در حال حاضر ده‌ها هزار فرد دارای معلولیت در کشور پشت نوبت دریافت ویلچر هستند.»

این فعال اجتماعی با بیان اینکه مدت انتظار افراد دارای معلولیت برای دریافت ویلچر از بهزیستی طولانی است، گفت: «در نهایت اگر نوبتشان هم بشود تنها یک کمک‌هزینه برای خرید این اقلام به آن‌ها داده می‌شود که آن هم آن‌قدر کم است که باید چندین برابر پول روی آن بگذارند تا بتوانند ویلچر استاندارد بخرند.»

او مبلغ دریافتی از بهزیستی را بین ۸۰۰ تا ۹۰۰ هزار تومان اعلام کرد و افزود: «قیمت یک ویلچر معمولی، اما استاندارد که افراد را با آسیب‌ها و عوارض دیگر مواجه نکند حداقل چهار تا پنج میلیون تومان است.»

مروتی قیمت کنونی ویلچر برقی را نیز بین ۳۰ تا ۴۰ میلیون تومان اعلام کرد و گفت بهزیستی حداکثر دو تا سه میلیون تومان به معلولان برای خرید ویلچر برقی کمک‌هزینه می‌دهد. در مواردی هم که افراد ویلچر را از بهزیستی دریافت می‌کنند، احتمال غیراستاندارد بودن آن‌ها بسیار است.

پیش‌تر اصغر کاظمی، معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی کشور در نشستی به مناسبت هفته بهزیستی گفته بود: «ما به هرکسی ویلچر نمی‌دهیم ولو اینکه نیاز داشته باشد، مادامی‌که فرد قادر است وزن خود را روی پایش بیندازد به او ویلچر تعلق نمی‌گیرد، بلکه به افرادی که به ویلچر می‌دهیم که استفاده از آن به وضعیت جسمی‌شان آسیب نزند.»

مروتی در واکنش به سخنان این مدیر دولتی گفت: «اگر فرد وزنش را روی پا انداخت و ویلچر به او ندادند و به دنبال آن آسیب‌های دیگری نیز در فرد معلول ایجاد شد، آیا بهزیستی که عاجز از ارائه ویلچر است می‌تواند این لطمات را جبران کند.»

او این سخنان مدیران بهزیستی را «نقص بزرگ» خواند و افزود: «تاسف‌آور است که به خاطر مدیریت بودجه چنین سخنانی گفته می‌شود.»

مدیر کمپین معلولان در پاسخ به این سوال که آیا تا به حال از سازمان بهزیستی درخواست ارائه آمار درباره افراد دارای معلولیت نیازمند ویلچر و فاقد ویلچر را کرده‌اید؟ گفت: «ما هم درخواست آمار کرده‌ایم و هم خواستار این موضوع شدیم که در زمینه بودجه شفاف‌سازی کرده و ریز هزینه‌کرد بودجه در سال ۱۴۰۰ را منتشر کنند، اما درخواست‌ها را رد می‌کنند و نادیده می‌گیرند.»

سازمان بهزیستی متولی اصلی رسیدگی به امور آسیب‌دیدگان اجتماعی است، اما نگاهی به عملکرد این سازمان در دهه‌های گذشته اثبات می‌کند که افراد آسیب‌پذیر جامعه مانند کودکان کار، افراد دارای معلولیت، زنان سرپرست خانوار و کودکان بی‌سرپرست و بدسرپرست، تحت پوشش حمایت‌های اصولی این سازمان نیستند و گامی در جهت توانمندسازی آنان برداشته نمی‌شود و همواره با بهانه‌هایی مثل کمبود بودجه از ارائه حداقلی امکانات و خدمات به آنان خودداری می‌شود.

در نخستین روز برگزاری نمایشگاه «دستاوردهای بهزیستی»‌، ۲۵ تیرماه، ویدیویی در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد که نشان می‌داد این نمایشگاه امکانات لازم برای افراد دارای معلولیت ندارد.

پیش‌تر خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر، در گزارشی اعلام کرده بود با وجود بیش از سه میلیون شهروند دارای معلولیت شدید، تنها حدود یک میلیون و ۸۰۰ هزار نفر از این افراد تحت حمایت سازمان بهزیستی قرار دارند. این در حالی است که سالیانه ۴۴ هزار شهروند تنها بر اثر تصادف به آمار افراد دارای معلولیت نیز اضافه می‌شوند.