طبق ادعای چکیده‌ کتابی که این هفته در نیویورک تایمز منتشر شد، ترامپ می‌خواست بداند آیا می‌توان با تیراندازی به پای مهاجران روند مهاجرت را کُند کرد، و همچنین در مورد ساخت خندق‌های دارای تمساح و مار تحقیق می‌کرد. وقتی دونالد ترامپ از نامزدی خود در انتخابات ریاست جمهوری خبر داد، نفرت خود از مهاجران مکزیکی را به هیچ وجه پنهان نمی‌کرد و کشکولی از کلیشه‌های شرم‌آور را به کار گرفت که اوج آن،  جمله‌ای فراموش‌نشدنی بود: «آدم‌های درست و حسابی را برای ما نمی‌فرستند».

وقتی هم که رییس جمهوری شد، درست همان طور که می‌گفت، حکومت کرد و ناهنجارترین وضعیت را برای مهاجران کشورهای آمریکای لاتین ایجاد کرد تا همتایان‌شان هوس نکنند به ایالات متحده پناه بیاورند. بی‌رحمی عمد دولت ترامپ را مستند و گسترده‌ ثبت کرده‌اند و به‌درستی آن را محکوم کرده‌اند، اما باز هم عمق بی‌شرمی دونالد ترامپ خارج از تصور بسیاری است. می‌گویند ترامپ که از هجوم انبوه پناه‌جویان به مرز مکزیک و ایالات متحده به تنگ آمده بود، در اوایل امسال از معاونان نزدیک خود پرسیده بود، آیا نمی‌شود از کمر به پایین به مهاجران شلیک کنند تا بلکه روند مهاجرت کند شود؟

او همچنین از ساختن خندق‌های پر از مار و تمساح و بر پا کردن دیوار برقی حرف زده بود تا اگر کسی هم خواست از دیوار بگذرد، دچار برق‌گرفتگی شود(روی دیوار هم نیزه‌هایی نصب کنند که گوشت و پوست را سوراخ کند)، و گویا اگر تمام این تدابیر کارساز نباشد، بدش نمی‌‌آید که مرزبانی به پای مهاجران شلیک کند.

خبر این ادعاها نخستین بار در چکیده‌ کتابی آمد که نیویورک تایمز در سه‌شنبه منتشر کرد. ای‌بی‌سی نیوز هم همراه با انتشار ادعاهای مشابهی، خاطرنشان کرد که معاونان  ترامپ وی را از فکر تیراندازی به مهاجران غیرمسلح منصرف کردند تا به اجرا درنیاید، ولی ترامپ چندی بعد باز هم آن را مطرح کرد.

ترامپ در واکنش به این خبرها در توییتر نوشت: «الان رسانه‌هایی سعی دارند چو بیاندازند که برای مرزجنوبی، خواهان ایجاد خندق پر از تمساح و مار و پرچین‌های برق‌دار بودم که روی‌ آن‌ها نیزه‌های تیز کارگذاشته باشند. در مورد امنیت مرزها سخت‌گیر هستم، اما نه این قدر زیاد. این رسانه‌ها دیوانه شده‌اند. دروغ‌پرداز هستند».

ترامپ در نشست مطبوعاتی مشترک و عجیبی (حتی طبق معیارهای خود ترامپ) با سائولی نینیسته، رییس جمهوری فنلاند، که در آن نینیسته چندان حرف نزد، یک بار دیگر اقدام به تکذیب این اخبار کرد. اما با توجه به آن که ترامپ در تمام عمر با حقیقت‌گویی سر ستیز داشته است، چه دلیلی دارد که اکنون حرف‌های او را باور کنیم؟ به هر حال، همین آدم جدا کردن بچه‌ها از پدر و مادرها و حبس کردن آن‌ها در قفس را روا می‌داند، و حدود یک سال قبل در ملاء‌عام گفته بود که به سوی مهاجران تیراندازی کنند.

اما در این حرف ترامپ، با آن که نفرت‌انگیز است، طنز تلخی نیز نهفته است.

به گفته‌ «جان فاورو» از شرکت رسانه‌ای «کروکد مدیا» که مسئول بخش نوشتن سخن‌رانی‌های رییس جمهوری اوباما بود، رییس جمهوری پیشین، بسیاری از دیدگاه‌های ترامپ برای تقویت امنیت مرزی را مسخره می‌کرد.

اوباما در سال ۲۰۱۱ از مشارکت نکردن جمهوری‌خواهان در اصلاح جامع قانون مهاجرت شکایت داشت. اوباما می‌گفت: «از درخواست جمهوری‌خواهان بالاتر و فراتر رفته‌ایم. از درخواست همان‌هایی که می‌گفتند اگر در اجرا جدیت داشته باشیم، از اصلاحات وسیع حمایت خواهند کرد. اما با آن که به این دغدغه‌ها پاسخ داده‌ایم، باید بگویم که این سوء‌ظن را دارم که کسانی همچنان سعی دارند یک بار دیگر بامبول در بیاورند».

اوباما در ادامه با لحن تمسخرآمیزی به حضاری که می‌خندیدند، گفت: «شاید به خندق نیاز دارند. شاید می‌خواهند درون خندق هم تمساح بریزند، شاید».

حرفی که در آن زمان طنز‌پردازی به نظر می‌آمد، اکنون حکم پیش‌بینی یافته است.  باید سپاس‌گزار باشیم که نظرات بسیار احمقانه‌ ترامپ برای جلوگیری از ورود مهاجران از طریق مرز با مکزیک، به اجرا در نیامد، ولی این چیزی از  بربریتی که زیربنای ذهنیت ترامپ است، کم نمی‌کند.

روان‌پزشک نیستم، بنابراین در جایگاهی نیستم که تشخیصی از بیماری ترامپ به دست دهم، اما به عنوان انسانی معقول می‌توانم حدس بزنم که فقط آدمی پریشان‌حال می‌تواند استفاده از مار، تمساح، نیزه‌های تیز و تیراندازی را برای مقابله با پناه‌جویانی مستأصل مناسب بداند؛ آن هم پناه‌جویانی که عمدتاً از کشورهایی هستند که بر اثر مداخله‌های ایالات متحده آسیب دیده‌اند.

می‌دانم که لفاظی‌های ترامپ از فرط تکرار، حساسیت‌برانگیزی خود را از دست داده‌اند، اما نباید به خود اجازه دهیم که به چنین رییس جمهوری‌ای در ایالات متحده عادت کنیم، رییس جمهوری‌ای که پیشنهاد می‌کند برخی از آسیب‌پذیرترین مردم جهان را مانند سگ‌ها هدف تیراندازی قرار دهند، یا زنده زنده طعمه تمساح کنند، فقط به خاطر آن که می‌خواهند در جست‌وجوی زندگی بهتر به کشوری بیایند که از نظر ترامپ به سفیدپوستان تعلق دارد.

این گزارش باید ملت ما را یک‌پارچه می‌کرد. با این حال، مانند بسیاری از حرف‌ها و اقدامات شنیع این دولت، در هیاهوی روزافزون گم شد. شکی نیست که به عمد هم این اتفاق افتاده است.

درست روز بعد از آن که درخواست‌های نفرت‌انگیز پیشین ترامپ به اطلاع مردم رسید، خبرگزاری بازفید گزارش داد که وزارت دادگستری دولت ترامپ، پیش‌نویس قانونی را تنظیم کرده است که به موجب آن، کودکان بی‌سرپرست دو ماه وقت دارند درخواست پناهندگی خود را به اداره‌ شهروندی ایالات متحده و مقامات اداره‌ خدمات مهاجرت بدهند. در حال حاضر، جدول زمانی خاصی برای تهیه و ارائه‌ درخواست پناهندگی کودکان وجود ندارد. از آن بدتر این است که این قانون، همچنین «قضات امور پناهندگی را مکلف می‌کند که معین کنند کسی که روبه‌روی آنان ایستاده است و ادعا می‌کند کودکی بی‌سرپرست است و درخواست پناهندگی دارد، آیا واقعاً صلاحیت این عنوان را دارد یا نه‌».

در همین راستا، ان‌بی‌سی نیوز افشا کرده است که  دولت ترامپ، کم‌تر از یک هفته بعد از آن که گفت «غیرشهروندان» از خدمات برنامه‌ اعطای مسکن به قربانیان قاچاق انسان برخوردار خواهند بود، ناگهان اعطای اعتبار ۱۳.۵ میلیون دلاری برای آن برنامه را به تعویق انداخت.

https://www.independent.co.uk/voices