این نقلی مشهور نزد مردم هرات در غرب افغانستان است که اگر دست در آتش هم باشد، سفره عید باید پررونق باشد. اعیاد مذهبی در افغانستان باشکوه برگزار میشوند و هرچند این کشور در بیش از ۴۰ سال گذشته، با بحرانهای متعددی مواجه بوده، هیچچیز نتوانسته است مانع جشن گرفتن اعیاد مذهبی شود. با این حال برخی از ساکنان شهرهای کابل و هرات میگویند که گرسنگی، فقر و بیکاری باعث شده است تا از عید فطر امسال چندان استقبال نشود.
احمد عزیز که در دولت سابق شغلی با حقوق مناسب داشت و حالا بیکار شده است، به ایندیپندنت فارسی گفت: «امسال نتوانستم برای عید فطر خرید کنم، زیرا برای خرید لباس نو و آجیل سفره عید پول لازم است و پولی هم که در جیب مردم نیست.» او میگوید که در کل، مردم از عید استقبال چندانی نکردهاند. به گفته احمد عزیز، کسانی هم که سفره عید را مهیا کردهاند، نتوانستهاند مانند گذشته خرید کنند و به چند نوع خوراکی ساده قناعت کردهاند.
ساجده (مستعار) که در هرات معلم یک مدرسه دخترانه است، به ایندیپندنت فارسی گفت: «چطور برای فرزندانم لباس عید بخرم، در حالی که نمیتوانیم حتی نیازهای اولیهمان را بهدرستی تامین کنیم.» او میگوید که با حقوق ناچیز خود و شوهرش تنها میتوانند نیازهای اولیه زندگی را آن هم بهسختی رفع و رجوع کنند. زیرا در کنار حقوق پایین که گاهی پرداخت میشود و گاه ماهها عقب میافتد، قیمتها نیز بالا رفته است.
ساجده میگوید که آنها توان خرید آجیل را ندارند و در عوض، با دخترانش در خانه کلوچه و شیرینیهای عید تهیه کرده است تا سر سفره عید بگذارد. به باور ساجده، امسال در هیچ خانهای جز از چای و شکلات، چیزی برای پذیرایی نخواهد بود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
معمولا از چند روز مانده به عید فطر، بازار دو صنف بسیار گرم بود؛ یکی خیاطان که برای مردم لباس نو میدوختند و دیگری قنادیها و آجیل فروشها؛ به طوری که گاه شیرینیفروشها یکی دو روز مانده به عید، مجبور میشدند ۲۴ ساعته باز بمانند؛ اما حالا بازار این دو صنف رونق سابق را ندارد.
سعید (مستعار) که در یکی از رسانههای تصویری در هرات فعالیت میکند، میگوید که مردم نه در نوروز و نه در عید فطر دل و دماغ جشن گرفتن ندارند و گویا عید در راه نیست. او روایت میکند: «امسال وقتی به سطح شهر رفتیم تا گزارشی درباره عید فطر تهیه کنیم، برخلاف توقع، تعداد کمی برای خرید عید به بازارها آمده بودند. مغازههای شیرینیفروشی هم پر از جنس بودند اما مشتری تکوتوک دیده میشد.»
با این حال همه مردم هم زانوی غم بغل نکردهاند. راشد که در کابل زندگی میکند و کسبوکاری شخصی دارد، میگوید که هرچند حوصله چندانی برای جشن گرفتن نمانده است، نمیتوان رسم و رسوم را کاملا کنار گذاشت. او میگویدبرای خرید آجیل و شیرینی عید پولی کنار گذاشته و امسال، هم برای خود و هم برای خانوادهاش لباس نو تهیه کرده است. او میگوید: «با این حال، تعدادی از فامیلها و دوستان ما از افغانستان رفتهاند و نمیدانم در روزهای عید چند نفر از نزدیکان به خانه ما خواهند آمد.»
در افغانستان، عید فطر به مدت سه روز و عید قربان چهار روز جشن گرفته میشود و تعطیل رسمی است. در این کشور، رسم چنین است که مردم در روزهای عید برای خود و خانوادهشان لباس نو تهیه و سفره عید پهن میکنند که چیدن میوه خشک و شیرینی روی آن از رسمهای دیرینه عید است. با این حال به نظر میرسد بدبختیهای مردم به خصوص فقر و بیکاری از رونق عید در افغانستان کاسته است؛ تا جایی که به پیشبینی بسیاری از آنها، عید امسال سرد و بیروح خواهد بود.