روز شنبه ۱۴ اسفند، منابع محلی در شهر مزار شریف در شمال افغانستان از کشف جسدهای تیرباران‌شده دو دختر جوان در منطقه دشت شادیان در حومه این شهر خبر دادند.
یک منبع آگاه در شهر مزار شریف به ایندیپندنت فارسی گفت که این دو دختر جوان را چند روز پیش، طالبان از شهرک علی‌آباد ربوده بودند و جسدهای کشف‌شده همان دختران ربوده‌شده‌اند. این منبع آگاه در ادامه افزود دلیل ربایش و قتل این دختران هنوز مشخص نیست و خانواده‌های آنان به‌دلیل تهدید طالبان، در این مورد توضیح نداده‌اند.
جسدهای این دو دختر جوان را صبح روز پنجشنبه ۱۲ اسفند، ساکنان محلی در ناحیه دشت شادیان کشف کردند. پس از آن، آمبولانس بیمارستان دولتی مزار شریف اجساد را به بیمارستان منتقل کرد. فرماندهان محلی طالبان در بلخ هنوز در این مورد اظهارنظر نکرده‌اند.
هویت دختران کشته‌شده هنوز مشخص نیست اما پیش‌تر، منابعی به ایندیپندنت فارسی گفته بودند که طالبان شماری از زنان و دختران معترض را که در جریان اعتراض‌های خیابانی زنان علیه طالبان در سپتامبر ۲۰۲۱ در شهر مزار شریف بازداشت کرده بودند، پس از شکنجه، به قتل رسانده‌اند و جسدشان را در خیابان‌ها یا حومه شهر رها کرده‌اند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در موردی مشابه در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱، مردم محلی شهرک رهایشی خالد بن ولید در شهر مزار شریف، جسد فروزان صافی و چهار زن جوان دیگر را که از فعالان مدنی در بلخ بودند، در حوالی همان محل پیدا کردند. در آن زمان، طالبان علت آن قتل‌ها را ناموسی و پرونده را ضداخلاقی خواندند. اما منابع ایندیپندنت فارسی گفتند که این دختران از شرکت‌کنندگان اعتراض‌های ماه سپتامبر بودند که طالبان در خیابان بازداشت کرده بود. هنوز از سرنوشت ۹ تن از دختران معترضی که در جریان اعتراض‌های ماه سپتامبر دستگیر شدند، اطلاعی در دست نیست.
ترس از انتقام‌جویی طالبان و خفقان حاکم بر فضای اجتماعی سبب شده است که زنان و دختران معترضی که شاهد قتل همراهان و دوستانشان بوده‌اند و طالبان آن‌ها را بازداشت و شکنجه کرده‌اند، سکوت اختیار کنند و در این مورد حرفی نزنند.
مقام‌های طالبان از همان آغاز ادعای شکنجه و قتل دختران معترض پس از بازداشت را رد کرده بودند. اکنون نیز در مورد جسدهای کشف‌شده دو دختر جوان در دشت شادیان اظهارنظری نکرده‌اند.
طالبان در نخستین روزهای پس از اعلام دولت سرپرست، دستورهای سختگیرانه‌ای صادر کردند که سبب شد درهای مدارس به روی دختران بسته شود، زنان شاغل از کار منع شوند و جلو فعالیت‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی زنان گرفته شود. این دستورها اعتراض زنان در کابل و دیگر شهرهای افغانستان را در پی داشت که در بیشتر موارد، با خشونت و انتقام‌گیری طالبان مواجه شد.
