جدایی سخت و دردناک است و نمی‌توان به آن جلوه‌ای زیبا داد. بله، می‌توانیم از یار قبلی گله و ناله و «من خودم را دوست دارم» را ورد زبانمان کنیم، اما به هیچ روی نمی‌توانیم درد تحمل‌ناپذیر جدایی از کسی را که زمانی دوستش داشتیم، انکار کنیم.
اما گای وینچ روانشناس می‌گوید این که این درد را چه مدت همراه خود بکشیم، در نهایت دست خودمان است. او در کتابش با عنوان «چگونه دل شکسته را از نو بسازیم»، به سراغ چند افسانه معروف راجع به جدایی و دل‌شکستگی می‌رود و آن‌ها را بررسی می‌کند.
شاید فرهنگ عامه به ما باورانده باشد که پیدا کردن معشوق نیمه‌وقت، یا تا مدت مدیدی درآویختن به بستنی و شیرینی‌جات برای کنار آمدن با جدایی کافی است. اما وینچ می‌گوید اثر جدایی بر ما بسیار شدیدتر از آنی است که می‌پنداریم.
این روانشناس که در طرح «تد» (TED) نیز سخنرانی کرده است، به ایندیپندنت گفت: «بررسی ام‌آر‌آی عملکرد مغز نشان داده است که ترک رابطه عاشقانه همان سازوکارهایی را در مغز فعال می‌کند که در مغز معتادان در حال ترک موادی مانند کوکایین یا مواد افیونی فعال می‌شود.»
«به عبارت دیگر، عشق اعتیادآور است و شکست عشقی باعث می‌شود وارد مرحله دشوار ترک کردن شویم.»
به گفته وینچ، به همین دلیل است که به یار قبلی جوری وابسته می‌شویم و هوس دیدارش را داریم که انگار مواد مخدر است و از آن محروم شده‌ایم.
او می‌افزاید، به همین علت هم هست که رفتن به سراغ فردی دیگر ممکن است تا این حد سخت باشد، زیرا معمولا یار قبلی را فردی بی‌نهایت مطلوب تصور کرده‌ایم و در نتیجه، خاطرات و ذهنیتمان از او با واقعیت فاصله پیدا کرده و به خود قبولانده‌ایم که تصور عاشقانه ما از او تصوری درست است، حال آن که بیشتر اوقات چنین نیست.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
وینچ تاکید می‌کند: «باید مطمئن شویم که همه افکار و اندیشه‌هامان راجع به یار سابق، واقع‌بینانه و متعادل است.»
«اگر خاطره بهترین آخرهفته‌ای که با هم داشته‌ایم در ذهنمان نقش می‌بندد، باید آن آخرهفته‌ای را هم که ما را عصبانی و بی‌نهایت غمگین کرده است، در کنار آن به خاطر آوریم.»
«اگر دیدیم دلمان برای آغوش گرم و نرمش تنگ شده است، باید شب‌هایی را هم به یاد بیاوریم که ابراز علاقه و تمایل ما را پس زد و رفت آن سر تخت خوابید.»
وینچ به کسانی که واقع‌بین شدن برایشان بسیار دشوار است، پیشنهاد می‌کند که فهرستی از همه دلایل به‌هم خوردن رابطه را بنویسند.
یک جنبه دشوار دل‌شکستگی می‌تواند کنار آمدن با احساس «دور انداخته شدن» و روزها خزیدن به سوراخ دلسوزی برای خود باشد، حال آن که فردی که ما را «دور انداخته» است، به زندگی معمولش بازگشته و دارد بدون ما کیف دنیا را می‌کند.
چرا اگر کسی ما را ترک کند، اینقدر سخت‌تر از آن است که خودمان کسی را ترک کنیم؟
شاید پاسخ این پرسش واضح به نظر برسد، اما وینچ می‌گوید برای «بهبود» کامل این وضعیت، باید این ناهنجاری را کامل درک کرد.
به گفته وینچ، شخصی که تازه او را ترک کرده‌اند، ممکن است جدایی را اتفاقی ناگهانی بپندارد، حال آن که احتمالا یارش مدت‌ها است دیگر درگیری عاطفی با آن رابطه ندارد.
او می‌گوید: «آن رابطه لزوما پیش از آن که جدایی رخ دهد، پایان یافته بوده است.»
«اما شخصی که ترک شده است، تازه متوجه این موضوع شده و در ابتدایی‌ترین مراحل غم و اندوه فقدان است.»
«اغلب آدم‌ها گیج می‌شوند که چرا یار سابق‌شان هفته پیش رفتاری عادی و عاشقانه داشته و هفته بعد ناگهان از آن‌ها جدا شده است. اما رفتار آن یار سابق صرفا به این دلیل عاشقانه بوده که هنوز تصمیم نگرفته بوده «رابطه را تمام کند»، و در واقع هنوز احساس نمی‌کرده که جدا شده است.»
وینچ در ادامه به «چند تله» اشاره می‌کند که معمولاً هنگام جدایی گرفتارمان می‌کند.
او در ادامه چند راه‌کار اصلی هم برای گرفتار نشدن در این تله‌ها، و هرچه زودتر قرار گرفتن در مسیر بهبود، پیشنهاد می‌کند:
۱- به صفحه‌اش در رسانه‌های اجتماعی سر نزنید. این کار باعث می‌شود حضور یار سابق‌تان در ذهنتان پررنگ‌تر شود و نتوانید به خیال‌پردازی راجع به رابطه پایان‌یافته‌تان خاتمه دهید.
۲- علل جدایی را برای خودتان رازآلود نکنید، چون باعث می‌شود به جای آن که شخصیت یار سابق‌تان را در ذهنتان بشکنید، او را به ستاره بدل کنید. پذیرای هر توضیحی باشید که با واقعیت‌های موجود تناسب دارد و عزت نفس‌تان را حفظ می‌کند؛ مثلا این که تمایلی به تعهد به این رابطه نداشت، خود را در احساسات و عواطف غوطه‌ور ساخت و آنقدر در طرح مسائلش تعلل کرد که دیگر کار از کار گذشت، یا آن کسی نبود که خیال می‌کردید.
۳- فهرستی از مواردی تهیه کنید که در آن رابطه از آن‌ها کوتاه آمدید، اما در رابطه بعدی دیگر نمی‌خواهید این کار را بکنید.
۴- مشغول فعالیت‌هایی شوید که پیش از رابطه خوشحال‌تان می‌کرد و برایتان جالب بود؛ حتی اگر آن فعالیت‌ها اکنون دیگر جذابیت و لذت سابق را برایتان نداشته باشد. یکی از راه‌های مهم برای آن که به خود یادآوری کنید که زندگی ادامه دارد، این است که حرکت و فعالیت کنید.
۵- چیزهایی مانند پیام‌های رد و بدل شده و عکس‌ها را که باعث یادآوری درد و غصه می‌شوند، از بین ببرید.
۶- به سراغ دوستان‌تان بروید و تا می‌توانید، از حمایت آن‌ها بهره‌مند شوید، چون جدایی پدیده‌ای همگانی است و از هرکسی می‌توان چیزی و نکته‌ای در آن باره آموخت.
© The Independent
