وقتی پای برطرف کردن جوش غرور یا آکنه صورتم به میان می‌آید، همه‌چیز را امتحان کرده‌ام: ماساژ با ماسک جو، ماسک‌های قالبی صورت، و حتی بانداژهای قوی هیدروکلوئید از داروخانه‌ها. اما همان‌طور که افراد دچار آکنه هورمونی‌ می‌دانند، این طور به نظر می‌رسد که هرچه بیشتر تلاش می‌کنم به جایی نمی‌رسم.

مشکل آکنه فقط به نوجوانان محدود نمی‌شود. آکنه هورمونی حتی می‌تواند صورت زشتش را به بزرگ‌سالان نیز نشان دهد. در واقع، حدود ۱۹ درصد افراد بالای ۲۵ سال دچار آکنه هستند. تفاوت میان آکنه‌ای که در سال‌های نوجوانی به آن دچار می‌شوید و آکنه هورمونی این است که یکی بر اثر افزایش باکتری‌ها ایجاد می‌شود و دیگری به خاطر تغییرات هورمونی در بدن.

آنچه آکنه هورمونی را چنین آزاردهنده می‌کند این است که بدن‌های ما دائما در حال رشد و تغییرند، که به معنای آن است که ما کنترل چندانی روی پیامد این تغییرات روی پوستمان نداریم. 

هنگامی که سال‌های نوجوانی را با فقط یک یا دو جوش در ماه پشت سر گذاشتم، فکر می‌کردم خدایان مراقبت از پوست صورت به من لطف داشته‌اند. اما فقط تا زمانی که وارد بیست سالگی شدم این طور بود. زمانی که صورت بقیه همسالانم از جای نارسایی‌های دوران نوجوانی بهبود می‌یافت، صورت من تازه دچار عارضه آکنه شد. پس از دیدن ساعت‌ها ویدئو در یوتیوب در مورد نحوه مراقبت از پوست، سرانجام به گزینه آخر متوسل شدم: پزشک متخصص پوست.

هرچند مدتی طول کشید تا در مورد مشکل آکنه‌ام به دنبال نظر کارشناسانه بروم، اما اگر با آکنه هورمونی دست به گریبان هستید، مراجعه به پزشک متخصص پوست اکیدا توصیه می‌شود، زیرا پزشک می‌تواند گزینه‌های متفاوتی برای درمان آکنه، از جمله استفاده از داروی موضعی تجویز کند. اما راه‌هایی نیز وجود دارد که بتوانید بدون نسخه به مشکلتان رسیدگی کنید.

دکتر جاشوا زایکنر، استاد بیماری‌های پوستی و مدیر بخش زیبایی و پژوهش‌های بالینی پوست در بیمارستان مانت ساینای شهر نیویورک، که درمانگر ما نبود، می گوید: «می‌توانید در میان داروهایی که بدون نسخه عرضه می‌شوند، به دنبال [آن اقلامی] بروید که حاوی بنزوئیل پراکسید یا اسید سالیسیلیک هستند.»

بنزوئیل پراکسید و اسید سالیسیلیک دو ماده درمانی شناخته شده برای مبارزه با آکنه هورمونی‌اند. دکتر زایکنر می‌گوید: «بنزوئیل پراکسید به کاهش باکتری‌های روی پوست که عامل آکنه هستند کمک می‌کند و از التهاب می‌کاهد. اسید سالیسیلیک جوش‌ها را خشک می‌کند و سلول‌های مرده را که منافذ پوست را مسدود می‌کنند، می‌زداید.»

اگر می‌پرسید آیا تفاوتی میان این دو وجود دارد، پاسخ مثبت است. حالا می‌بینید که ابتلا به آکنه هورمونی تا چه حد موجب ناامیدی است؟ خوشبختانه هر دو این مواد را می‌توان به صورت ژل، مواد شوینده پوست، و داروهای موضعی یافت.

اگر علاقه‌ای به انجام عادت ده‌گانه مراقبت از پوست ندارید، می‌توانید از داروهای خوردنی که برای درمان آکنه تجویز می‌شود استفاده کنید. دکتر زایکنر می‌گوید: «داروهایی مثل قرص‌های خوراکی ضدبارداری یا اسپیرونولاکتون موثر، و تجویز آن برای درمان آکنه هورمونی معمول است.»

قرص‌های خوراکی ضدبارداری که به قرص‌های کنترل موالید نیز شناخته می‌شوند، میزان هورمون‌های بدن را تنظیم و از نوسانی که موجب تحریک آکنه می‌شود جلوگیری می‌کنند. اگر آن را با شست‌وشوی شبانه صورت با بنزوئیل پراکسید ترکیب کنید، صورتتان ظرف چند ماه صاف خواهد شد.

درمان‌های متعدد، گیج‌کننده، غیرمعمول، و کاملا عجیبی مثل پرتودرمانی، میکرونیدلینگ، و واکسن (بالقوه) مبارزه با آکنه هم وجود دارد که مدعیان درمان این عارضه‌اند. برای [درمان] عارضه آکنه هورمونی من، مهم بود که از تمام گزینه‌های موجود آگاه باشم. اکنون فقط یک ماه از درمان مضاعفم با اسپیرونولاکتون و داروهای موضعی گذشته، اما چشم امیدم را به روزی دوخته‌ام که پوستم برای همیشه صاف شود.