دولت جو بایدن، رئیسجمهوری آمریکا، از مردم این کشور خواست برای اسکان مجدد افغانهایی که به این کشور انتقال یافتهاند، همکاری کنند. این درخواست دولت آمریکا زمانی مطرح میشود که ۹ نهاد غیرانتفاعی که برای اسکان مجدد افغانها در آمریکا در حال جستوجویند، از زمانبر بودن این روند خبر دادهاند.
نیویورک تایمز در گزارشی اعلام کرد که آمریکا در تلاش است تا زمینه اسکان مجدد ۷۴ هزار افغان را مهیا کند اما زیرساختهای مسکن در این کشور برای پذیرش یکباره هزاران شهروند افغان که به این کشور وارد شدهاند، آماده نیست؛ بهویژه اینکه در دوره چهار ساله ریاستجمهوری دونالد ترامپ، تنها ۱۲ هزار نفر در آمریکا پذیرفته شدهاند. به همین دلیل دولت از مردم آمریکا خواسته است برای اسکان مجدد افغانها همکاری کنند.
این همکاری تامین هزینه اولیه برای تهیه مسکن، طرح برنامه عملی برای خودکفا شدن و جمعآوری کمک برای تغذیه خانوادههای افغان را شامل میشود. گفته میشود در مدتی کوتاه صدها نفر برای کمک به افغانها درخواست دادهاند. بیشتر این افراد سربازانیاند که در جنگ افغانستان حضور داشتهاند و حالا میخواهند به مترجمهای خود کمک کنند. روزنامهنگاران و حتی شهروندان سابق ویتنام هم که چندین سال قبل، خود در برنامه مشابهی، به آمریکا وارد شدهاند، جزو این دستهاند.
رهبری این برنامه را جک مارکل، فرماندار سابق ایالت دلاور در شرق آمریکا، بر عهده گرفته است. او میگوید که سخاوت و مهربانی آمریکاییها در این رابطه مثالزدنی است و آنان این مهربانی را تقسیم میکنند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
دولت آمریکا باور دارد که حمایت خصوصی از پناهجویان مزیتهای بیشتری دارد. بررسیها در کانادا و ایتالیا هم نشان داده است پناهجویانی که از حمایت خانوادهها برخوردار بودهاند، سریعتر از دیگران به جامعه وارد شدهاند، نسبت به آنهایی که حمایت دولت را داشتهاند، کارهای بهتری به دست آوردهاند و مهمتر از همه، دیدگاه جامعه نیز به این گروه از پناهجویان متفاوت و نزدیکتر بوده است.
از سوی دیگر، دولت آمریکا بر این باور است که حمایت خصوصی از پناهجویان باعث میشود اعتراض مردم به صرف مالیاتهایشان در این زمینه کمتر شود زیرا کسانی که از پناهجویان حمایت میکنند، هزینههای آنان را نیز به عهده میگیرند. دولت آمریکا برای هر پناهجو، دو هزار و ۲۷۴ دلار در سه ماه اول حضور آنان آمریکا در نظر گرفته است که هزینههای مسکن، غذا و مصارف دیگر را در برمیگیرد. اما در حمایت خصوصی این هزینهها را دیگران برعهده میگیرند؛ البته دولت آمریکا همچنان برخی هزینه را بر عهده خواهد داشت؛ از جمله هزینههای خدمات درمانی.
توقع دولت آمریکا این است که بیشتر افغانهای پناهجو در این کشور ظرف سه ماه پس از اسکان، بتوانند کار کنند اما پیشبینی میشود بیشتر این افغانها به دلیل نداشتن تحصیلات آکادمیک، سالهای طولانی در فقر زندگی کنند.
با این حال، استقبال از طرح حمایت خصوصی از پناهجویان افغان بسیار گسترده و گرم بوده است. از کلیساها گرفته تا ساکنان محلات برای پذیرش خانوادههای افغان داوطلب شدهاند. دان مک وی، از فعالان اجتماعی میگوید که برای این کار فراخوان داده است: «من به اعضای کلیسای خود گفتم که باید بیشتر از دعا به این مسائل بپردازیم.»
حمایت از مهاجران بهصورت خصوصی جزئی از برنامههای اجتماعی شهروندان آمریکا بوده است. پس از جنگ دوم جهانی، تمام هزینههای اسکان مجدد پناهندگان به عهده انجمنهای خصوصی استقبال از مهاجران بود. در سال ۱۹۸۰، قانون پناهندگان در آمریکا تصویب شد و دولت مسئولیت پذیرش پناهجویان را بر عهده گرفت اما برنامه حمایت خصوصی از پناهجویان نیز ادامه داشت.