طبق داده‌های جدید، داروی درمان پادتنی کووید علیه سویه اومیکرون و تمام جهش‌های پردامنه آن موثر است.

داروی آزمایش‌شده روی نوع برساخته این سویه و تجزیه‌وتحلیل آن نشان می‌دهد با تمامی ۳۷ جهش رخ‌داده در پروتئین تاجی این سویه مقابله می‌کند.

در این دارو که سوتروویمب نام دارد و سازنده آن شرکت گلکسواسمیتکلاین (جی.اس.کی) است از پادتن‌ها برای حمله به پروتئین تاجی و جلوگیری از ورود آن به یاخته‌های بدن استفاده شده است.

به علت ماهیت پرجهش اومیکرون این نگرانی وجود داشت که مبادا سوتروویمب کارساز نباشد؛ اما این روش برخلاف سایر درمان‌های پادتنی تحت تاثیر جهش‌های این سویه قرار نمی‌گیرد.

شرکت ویر بیوتکنولوژی هم در تولید این دارو همکاری کرده است و جورج اسکانگوس، مدیرعامل آن می‌گوید با توجه به آن‌که خنثی‌سازی طی آزمایش‌ها کم‌تر از سه برابر افت داشته است «اطمینان داریم که سوتروویمب همچنان برای درمان اولیه بیماران و جلوگیری از شدیدترین پیامدهای کووید ۱۹ مزیت چشم‌گیری دارد.»

شرکت جی.اس.کی هفته قبل اعلام کرد سوتروویمب علیه جهش‌های اصلی اومیکرون کارساز است، اما با آزمایش‌های جدید اطمینان حاصل شد که احتمالا می‌تواند جلوی این سویه را بگیرد.

این دارو به‌صورت وریدی به بیمارانی تزریق شده است که اخیرا به کووید مبتلا شده‌اند.

بعد از آن‌که آزمایش‌ها نشان داد این دارو احتمال بستری شدن در بیمارستان و مرگ بیماران دارای علائم خفیف تا متوسط کووید را به میزان ۷۹ درصد کاهش می‌دهد، سازمان مقررات دارو و درمان (ام.اچ.آر.ای) بریتانیا هم آن را تایید کرد.

دولت بریتانیا تاکنون مقدار لازم برای حدود ۱۰۰ هزار دوره درمانی از این دارو را سفارش داده است.

موافقت سازمان ام.اچ.آر.ای به معنای آن است که اکنون دو داروی درمان پادتنی ساخته‌شده در آزمایشگاه به اسامی روناپریو و سوتروویمب و یک داروی ضدویروس به نام مولنوپیراویر را تایید کرده است.

اما کارشناسان هشدار داده‌اند که روناپریو تحت تاثیر جهش‌های اومیکرون قرار می‌گیرد و احتمالا اثربخشی کم‌تری دارد.

شرکت رجنرون، سازنده این دارو هفته قبل اعلام کرد تجزیه‌وتحلیل‌های اولیه نشانگر چنین چیزی است و افزود: هم مصونیت القایی توسط واکسن، هم مصونیت انتقالی توسط پادتن تک دودمانی فعالیت خنثی‌سازی کمی دارند.

خانم وندی بارکلی، استاد و ویروس‌شناس دانشگاه امپریال کالج لندن و یکی از اعضای گروه سیج می‌گوید جهش‌های شناسایی‌شده در پروتئین تاجی اومیکرون نشانگر آن است که پادتن‌های آزمایشگاه ساخته مورداستفاده در روناپریو «کارساز نیست و برای مقابله با ویروس نوع وحشی (اولیه) کارساز است.»

او افزود: این موضوع واقعا نگران‌کننده است، چون این پادتن‌ها اکنون برای درمان در اختیار بیمارانی است که مثلا خودشان واکنش مصونیتی مطلوبی ندارند. چنین بیمارانی اگر به این ویروس مبتلا شوند آن چنان‌که امیدوار بودیم به این روش درمان نخواهند شد.