طی پنج روز برگزاری دادگاه بین المللی مردمی آبان ۹۸، ده‌ها نفر از شاهدان جنایت‌ها در جریان سرکوب اعتراض‌های مردمی آبان ۹۸ در دادگاه حضور یافتند. شاهدان که هویت همه آنها از قبل به تایید دادگاه رسیده بود، برخی به صورت مجازی و برخی هم  حضوری در دادگاه شهادت دادند. دو نفر از شاهدان در گفت‌و‌گو با ایندیپندنت فارسی برگزاری این دادگاه را گام نخست در دادخواهی خانواده کشته‌شدگان سرکوب خونین اعتراض‌های آبان ۹۸ عنوان کردند.

محمد امین که در زمان سرکوب اعتراض‌های آبان ۹۸ در بلوچستان ایران زندگی می‌کرد، در مورد آن زمان می‌گوید پس از آنکه قیمت بنزین افزایش یافت و مردم در اعتراض با آن به خیابان آمدند، نیروهای سپاه پاسداران با سلاح گرم به سمت مردم معترض شلیک کردند. او که هم اکنون از ایران خارج شده به یاد می‌آورد که نیروهای امنیتی راه‌های ارتباطی بین شهرهای سیستان و بلوچستان را بستند و اینترنت را هم قطع کردند.

این شاهد عینی با اشاره به اینکه اعتراضات مسالمت آمیز بوده و مردم هیچ گونه سلاحی به همراه نداشتند، افزود در مقابل این تظاهرات، نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی به سوی مردم شلیک کردند و او به چشم خود دیده که چند نفر از معترضان با شلیک مستقیم نیروهای امنیتی کشته و زخمی شده‌اند.

روز ۲۵ آبان ۱۳۹۸ در حالی‌ که اعتراض‌ها به بیش از ۲۹ استان ایران گسترش یافته بود، جمهوری اسلامی ایران با هدف سرکوب مردم و قطع دسترسی آنان به جامعه ‌جهانی و رسانه‌های خارجی، اینترنت را قطع کرد.

کامیار احمدی، از بستگان ارشاد رحمانیان از کشته شدگان سرکوب خشن اعتراض‌های آبان ۹۸ است، دیگر شاهدی است که شخصا در دادگاه حضور پیدا کرد. او با بیان اینکه دادگاه مردمی و بین المللی آبان مشهور به دادگاه آبان تریبونال فعلا تنها جایی است که می‌توان در آن دادخواهی کرد، اظهار داشت در سایر نقاط جهان هم چنین دادگاه‌هایی برپا شده است. آمریکای لاتین چند بار شاهد چنین دادگاهی بوده است.

در این شرایط کامیار احمدی امیدوار است که دادخواهی در این دادگاه بتواند به ثبت رسمی جنایات در آبان ۹۸ کمک کند.

او با بیان اینکه به نمایندگی از خانواده‌اش در دادگاه حضور پیدا کرده است، افزود امیدوار است که این دادگاه مورد توجه مجامع بین المللی هم قرار بگیرد.

اعتراض‌های مردمی سال ۱۳۹۸ در ایران روز ۲۴ آبان و به دنبال سه برابر شدن قیمت بنزین آغاز شد اما نیروهای امنیتی به دستور مقام‌های جمهوری اسلامی ایران، با برخوردهای خشونت‌آمیز و شلیک مستقیم گلوله مردم را سرکوب کردند؛ به‌طوری‌ که در مدت پنج روز، نزدیک به ۱۵۰۰ نفر که برخی از آنان کودک بودند، با شلیک ماموران حکومتی کشته شدند. گزارش‌های حقوق بشری حاکی از آن است که هزاران نفر نیز مجروح و دستگیر شده‌اند.

در اردیبهشت ۱۳۹۹، در حالی که شش ماه از اعتراض‌های آبان گذشته بود، سازمان عفو بین‌الملل جزئیات مرگ ۳۰۴ نفر از قربانیان را که در فاصله روزهای ۲۴ تا ۲۸ آبان کشته شده بودند، منتشر کرد. رویترز آمار کشته شدگان را دست‌کم ۱۵۰۰ نفر برآورد کرده و گزارش‌های دیگر آمار کشته‌شدگان را بسیار بیشتر و هزاران نفر اعلام می‌کنند. این سرکوب خشن هزاران زخمی و بازداشتی برجا گذاشت که به دلیل فشار حکومت بر خانواده قربانیان در مورد آنها اطلاع‌رسانی نشده است.