درپی به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان و تعلیق کمک‌های بین‌المللی، این کشور با بحران انسانی گسترده‌ای روبه‌رو شده است که در حوزه‌های مختلف محسوس است؛ بهداشت و سلامت عمومی یکی از بخش‌هایی است که در افغانستان به‌شدت تحت تاثیر این تحولات قرار گرفته و جان تعداد زیادی از افغان‌ها را در معرض خطر قرار داده است.

به گزارش فرانس‌۲۴، پس از روی کار آمدن طالبان، مراکز درمانی در بخش‌هایی از افغانستان تعطیل شده‌اند و در کابل، پایتخت این کشور، بیمارستان‌ها هرچند که درهای خود را به روی بیماران نبسته‌اند، اما با کمبود شدید دارو و نیروی انسانی روبه‌رو شده‌ و درمواردی بدون برق و آب مانده‌اند.  

بنابر اعلام سازمان بین‌المللی صلیب سرخ، بیش از دو هزار مرکز درمانی در افغانستان به‌تازگی درهای خود را به‌روی بیماران بسته‌اند.     

به گزارش شبکه خبری فرانس۲۴، بیمارستان ملی وزیر محمد اکبر خان، یکی از بیمارستان‌های بزرگ دولتی در کابل، از زمان به قدرت رسیدن طالبان بودجه‌ای دریافت نکرده است. 

بنابر این گزارش، حقوق کارکنان بیمارستان نیز در سه ماه گذشته پرداخت نشده است و به همین دلیل، بیش از ۶۰ نفر از کارکنان بیمارستان، کار خود را ترک کرده‌اند.

پرستاران این بیمارستان به کمبود شدید دارو‌های مختلف اشاره می‌کنند و براساس این گزارش، نزدیکان بیمار باید دارو و تجهیزاتی مانند سرنگ یا دستکش را برای بیمارشان از داروخانه‌های شهر تهیه کنند که آن‌ها نیز با کمبود مواجه‌اند.  

حسیب‌الله بارکزی، مدیر بیمارستان وزیر اکبر خان در گفت‌وگو با فرانس۲۴، علاوه‌بر این موارد، حتی به کمبود مواد غذایی برای بیماران بستری‌شده و کمبود سوخت برای گرمایش بیمارستان در زمستان پیش رو اشاره می‌کند.  

پیش از این، «برنامه جهانی غذا»، از نهادهای مرتبط با سازمان ملل متحد اعلام کرده است که حدود ۹۵ درصد از جمعیت افغانستان به غذای کافی دسترسی ندارند. رئیس سازمان بهداشت جهانی نیز در سفر اخیرش به افغانستان هشدار داد که درصورت قطع کمک‌های بین المللی، نظام بهداشت و درمان این کشور در آستانه فروپاشی قرار می‌گیرد.

گزارش‌های رسانه‌ای دیگر نیز از کمبود دارو و تجهیزات پزشکی، درکنار کاهش نیروی انسانی فعال در بخش درمان و سلامت افغانستان، به‌عنوان مشکلات اصلی و فلج‌کننده نظام درمانی این کشور، درپی کاهش کمک‌های بین‌المللی یاد کرده‌اند.

به گزارش خبرگزاری رویترز، قطع کمک ۶۰۰میلیون دلاری بانک جهانی به برنامه خدمات درمانی عمومی باعنوان «صحتمندی»، باعث شده است که هزاران مرکز درمانی در افغانستان دیگر قادر به خرید تجهیزات یا پرداخت حقوق کارکنان خود نباشند و همین مسئله ارائه خدمات درمانی در سطوح مختلف، از درمانگاه‌های روستایی تا بیمارستان‌های بزرگ و تخصصی را در معرض تعطیلی قرار داده است.

قلندر عباد، وزیر بهداشت (صحت عامه) در کابینه طالبان، به فرانس۲۴ گفت: «حوزه بهداشت و سلامت جزو بدنه سیاسی کشور نیست و نباید با سیاست ارتباطی داشته باشد. بیمارانی که به بیمارستان مراجعه می‌کنند، فرقی با بیماران دو یا سه ماه پیش ندارند. کودک همان کودک است و مادر همان مادر و آن‌ها انسان‌اند. ما از جامعه جهانی می‌خواهیم که با توجه به حقوق بشر، کمک‌های خود را از سربگیرند.»