تقریبا در همه گونه‌های حیوانات، به‌خصوص پستانداران، تغذیه و محافظت از فرزندان بر عهده ماده‌هاست. هر روز میلیاردها مادر آشیانه را به امید بازگشت با دست پر، ترک می‌کنند؛ اما شانس ماده‌ها برای مادر شدن و شانس توله‌ها برای رسیدن به سنی که بتوانند از مادر جدا شوند هر سال کمتر می‌شود.
حتی اگر بتوانیم گرم شدن کره زمین را محدود به هدف توافق آب و هوایی پاریس در ۲ درجه سانتی‌گراد کنیم، بازهم مناطقی مانند آمازون یک‌چهارم گونه‌های خود را از دست می‌دهند. در چنین شرایطی زادوولد و بارداری برای حیوانات هرسال سخت‌تر از سال قبل می‌شود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
جفت‌یابی
شاید تلاش سخت باغ‌وحش‌ها را برای جفت کردن حیوانات در قفس دنبال کرده باشید. سختی این کار به ما یادآوری می‌کند صرف گذاشتن دو حیوان نر و ماده در کنار هم برای آبستنی و تولد نسل بعد کافی نیست. جفت‌خواهی و جفت‌یابی در طبیعت شامل فرایندهای مشخصی است که برای رسیدن به نتیجه (بقای نسل) نیازمند داشتن فضا، زمان و شرایط مخصوص به خود است. به خطر افتادن محیط زندگی حیوانات به علت دست‌اندازی انسان به طبیعت و تغییرات دمایی باعث اختلال در جفت‌یابی حیوانات و کاهش آمار آبستنی در ماده‌ها می‌شود.
بارداری
استرس ناشی از وجود مهاجمان همیشه بخشی از زندگی ماده‌های آبستن بوده است. سنگین شدن باعث کاهش قدرت واکنش و بالا رفتن خطر مرگ در اثر حمله مهاجمان می‌شود. سالانه صدها هزار مورد از شکار غیرقانونی گونه‌های باردار در جهان ثبت می‌شود و در مناطقی از جهان که درگیر خشک‌سالی، جنگ یا فقر هستند نظارت دقیقی روی ممنوعیت شکار در فصل زادوولد انجام نمی‌شود.
مرگ توله‌ها
نزاع بر سر منابع محدود غذایی همیشه در لانه، بین تازه متولدشده‌ها وجود داشته است. انتخاب طبیعی راهی برای مرگ ضعیف‌ترها بود. حالا بیم آن می‌رود که مرگ تنها بر اثر گرسنگی باشد نه به علت بیماری منجر به ضعف جسمانی. هر چه تعداد جوجه‌ها و توله‌های بیشتری قبل از رسیدن به بلوغ تلف شوند، نسل بعدی با خطر کمبود مادران و پدران جوان روبه‌رو خواهد شد.
مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۶ نشان داد، با افزایش دما، تغییر الگوهای بارندگی و نوسانات شدیدتر اقلیمی که تغییرات آب و هوایی در حال حاضر موجودات و اکوسیستم‌های خشکی و آبی را به طور قابل توجهی مختل می‌کند، حیوانات نه‌تنها مجبور به تغییر روش زندگی خود می‌شوند بلکه زمان‌بندی مراحل کلیدی زندگی آن‌ها هم تغییر خواهد کرد. همچنین تغییر دما و تأثیر روی جنسیت جنین‌ها توازن نسبت جنسیتی نر و ماده را نیز به هم خواهد زد.
نتایج تحقیقات نشان می‌دهد، اگر انتشار کربن را کاهش ندهیم و در عوض اجازه دهیم دمای جهان ۴٫۵ درجه سانتی‌گراد افزایش یابد تا نیمی از حیوانات و گیاهان در برخی از متنوع‌ترین مناطق جهان تا سال ۲۱۰۰ منقرض می‌شوند.
