محققان دریافتند زنبورهای عسل زمانی که کندوهایشان در معرض تهدید انگل‌ها قرار می‌گیرد فاصله‌‌‌گذاری اجتماعی را رعایت می‌کنند.

مطالعه‌ای با رهبری یک تیم بین‌المللی از رفتارشناسان جانوری در دانشگاه یونیورسیتی کالج لندن نشان داد که کلونی‌های زنبورعسل هنگامی‌که در معرض هجوم کنه‌های مضر قرار می‌گیرند با تغییراستفاده از فضا، تغییرنحوه تعامل با دیگرزنبورها در کندو و افزایش فاصله اجتماعی بین زنبورهای جوان و پیر، واکنش نشان می‌دهند.

محققان گفتند که معتقدند زنبورها طوری تکامل یافته‌اند که برای کاهش خطر گسترش عفونت در کلونی‌هایشان، فاصله‌گذاری اجتماعی را رعایت کنند.

دکتر الساندروسینی، یکی از نویسندگان این مطالعه، از مرکز تحقیقات تنوع زیستی و محیط‌زیست یونیورسیتی کالج لندن، گفت: «در اینجا ما برای اولین بار شواهدی را ارائه کرده‌ایم که نشان می‌دهد زنبورهای عسل تعامل اجتماعی خود و نحوه حرکت‌شان در کندو را در پاسخ به انگلی شایع تغییر می‌دهند.»

«زنبورعسل جانوری اجتماعی است که از تقسیم مسئولیت‌ و تعامل مانند نظافت متقابل سود می‌برد. به نظر می‌رسد زنبورها طوری تکامل یافته‌اند که زمانی که این فعالیت‌های اجتماعی می‌تواند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهد، برای ایجاد تعادل بین خطرات و منافع فعالیت اجتماعی‌شان، فاصله‌گذاری اجتماعی را رعایت کنند.»

زنبورها اولین جانوری نیستند که درحال رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی مشاهده‌ شده‌اند: بابون‌ها، افراد مبتلابه عفونت‌های گوارشی را کمتر تمیز می‌کنند و مورچه‌های آلوده به یک قارچ بیماری‌زا خود را به حومه جامعه مورچه‌ها منتقل می‌کنند.

پژوهشگران این تحقیق ارزیابی کردند که آیا وجود یک کنه خاص می‌تواند منجر به تغییردر سازمان اجتماعی زنبورها شود که باعث کاهش گسترش انگل در کندو شود.

کلونی‌های زنبورعسل از دو بخش اصلی تشکیل‌ شده‌اند؛ یکی بخش بیرونی که جمع‌‌آوری‌کنندگان شهد درآن ساکن‌اند، و دیگری بخش اندرونی که محل سکونت پرستاران، ملکه و نوزادان است.

این جداسازی، تعاملات بین دو بخش کندو را کاهش می‌دهد.

هم‌چنین به ارزشمندترین افراد (ملکه، زنبورهای جوان و نوزادان) اجازه می‌دهد تا از محیط بیرون و در نتیجه از ورود بیماری‌ها محافظت شوند.

دانشمندان با مقایسه کندوهای آلوده با کندوهای غیرآلوده دریافتند که رفتاری موسوم به رقص‌ جمع‌آوری شهد که می‌تواند میزان انتقال کنه را افزایش دهد، وقتی که کندو آلوده است، در قسمت‌های مرکزی کندو کمتر رخ می‌دهد.

آن‌ها هم‌چنین دریافتند که رفتارهای نظافت در بخش داخلی کندو متمرکزمی‌شود.

محققان گفتند که به‌طورکلی، آن دسته از زنبورهایی که شهد جمع می‌کنند (زنبورهای مسن) به سمت لبه‌های کندو نقل‌مکان می‌کنند، درحالی‌که زنبورهای جوانِ پرستار و نظافت‌چی در پاسخ به هجوم کنه به مرکز کندو نقل‌مکان می‌کنند.

دکتر میشلینا پوسددو، نویسنده اصلی این تحقیق از دانشگاه ساساری در ایتالیا، می‌گوید: «افزایش فاصله‌گذاری اجتماعی بین دو گروه زنبورعسل در یک کندوی آلوده به انگل، نشان‌دهنده جنبه‌ای جدید و از برخی جهت‌ها شگفت‌انگیز است. زنبورهای عسل طوری تکامل یافته‌اند تا با پاتوژن‌ها و انگل‌ها مبارزه کنند.»

«توانایی آن‌ها برای تطبیق ساختار اجتماعی و کاهش تماس بین افراد در پاسخ به تهدید بیماری به آن‌ها اجازه می‌دهد که تا جایی که ممکن است مزایای تعامل اجتماعی را به حداکثر و خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی را به حداقل برسانند.»

«کندوهای زنبورعسل یک مدل ایده‌آل برای مطالعه فاصله‌گذاری اجتماعی و درک کامل ارزش و اثربخشی این رفتار را فراهم می‌کنند.»

در این مطالعه محققانی از یونیورسیتی کالج لندن، دانشگاه ساساری، دانشگاه تورین و دانشگاه مارتین لوتر در هال-ویتنبرگ آلمان مشارکت داشته‌اند. این یافته‌ها در ژورنال ساینس ادونسِز منتشر شده است.

گزارش تکمیلی از پرس اسوسیشن