یک پژوهش جدید این امیدواری را ایجاد کرده است که آسیب کرونا به حس بویایی ممکن است سطحی باشد. بر اساس مطالعه‌ای که در مجله Cell منتشر شده است، ویروس کووید-۱۹ سلول‌های مغز انسان را آلوده نمی‌کند.
این یافته ازآن‌جهت مهم است که امیدواری‌ها را مبنی بر سطحی و برگشت‌پذیر بودن برخی آسیب‌های ناشی از کرونا افزایش می‌دهد. به گزارش گاردین، تقریبا هیچ‌کس درباره این‌که سیستم عصبی مرکزی تحت تاثیر کووید – ۱۹ قرار می‌گیرد شکی ندارد. با این حال، بحث بر سر این است که آیا اثر این ویروس، ناشی از آلوده شدن نورون‌هاست یا تحت تاثیر یک مکانیسم غیرمستقیم مانند یک پاسخ التهابی از سوی بدن است.
این مطالعه جدید با تحقیقات قبلی در تناقض است. تحقیقات پیشین نشان می‌داد ویروس کرونا، نورون‌های غشایی که فرورفتگی‌های بالایی بینی را می‌پوشاند، آلوده می‌کند. این غشاء که مخاط بویایی نامیده می‌شود، جایی است که ویروس برای اولین بار در هنگام استنشاق وارد بدن می‌شود و پس‌ازآن نورون‌های حسی بویایی را درگیر می‌کند.
اما در پژوهش تازه، محقق‌های بلژیکی و آلمانی ادعا می‌کنند که ویروس کرونا اگرچه سلول‌ها را آلوده می‌کند، اما به نورون‌ها صدمه نمی‌زند. لورا ون گرون، جراح مغز و اعصاب در دانشگاه کاتولیک لوون بلژیک و یکی از محقق‌های این پژوهش، با استفاده از جراحی جمجمه، بافت مخاط بویایی بیماران کووید-۱۹ را یک ساعت پس از مرگ آن‌ها برداشته و در این مطالعه استفاده کرده است.
دبی ون ریل، ویروس‌شناس، سخت‌گیری و جدیت در انجام این تحقیق را ستود، اما درعین‌حال گفت که ادعای این که ویروس کرونا، نورون‌ها را آلوده نمی‌کند «بسیار جسورانه» است. تنها در شش بیمار از ۳۰ بیمار، ویروس در خود مخاط بویایی قابل تشخیص بوده است و به گفته ون‌ریل: «این اعداد برای نتیجه‌گیری مطمئن بسیار کم است.»
با این حال، این یافته‌ها امیدواری را برای محقق‌ها و درمانگرها ایجاد کرده است که در صورت تایید این نتایج، می‌توان به کسانی که بیماری‌های مرتبط با کووید را تجربه می‌کنند، اطمینان داد که این ویروس مغز آن‌ها را آلوده نکرده است و درمان‌های آینده می‌تواند وضعیت آن‌ها را بهبود بخشد. مطالعه حاضر بزرگ‌ترین تحقیق درباره بیماران کووید-۱۹ تا به امروز است و از تکنیک جدیدی برای ثبت رویدادهای اولیه استفاده کرده است. این یافته‌ها به دلیل دشواری مطالعه رویدادهای مولکولی پس از عفونت احتمالا بحث‌برانگیز می‌شوند. مطالعات قبلی از مدل‌های حیوانی، خوشه‌هایی از سلول‌های بنیادی عصبی رشد‌یافته در یک ظرف و بافت پس از مرگ که از تعداد کمی از بیماران کووید-۱۹ گرفته شده بود، استفاده می‌کرد.
