بنا به یک پژوهش جدید، حدود ۴۰ درصد مبتلایان به کووید همچنان تا شش ماه پس از بهبودی دست‌کم از یک عارضه جانبی آن رنج می‌برند.  

معمول‌ترین این عوارض نفس‌تنگی، گرفتاری‌های جهاز هاضمه، خستگی مفرط، درد، اضطراب یا افسردگی روانی است. این عوارض در مبتلایان به آنفلوآنزا نیز مشاهده می‌شود اما به گفته پژوهشگران احتمال ابتلای بیماران کووید به این عوارض بیشتر است. 

کارشناسان دانشگاه آکسفورد و مرکز پژوهش‌های بهداشتی (ان‌آی‌اچ‌آر) افراد مبتلا به عوارض بلند‌مدت کووید‌ـ ۱۹ را با در نظر گرفتن شاخص‌هایی از جمله سن و جنسیت مورد مطالعه قرار داده و نیز احتمال مقایسه این عوارض با عوارض آنفلوآنزا را در نظر گرفتند. 

نتیجه این پژوهش که پیشینه سلامتی بیش از ۲۷۳ هزار مبتلا به کووید‌ـ ۱۹ را همراه با ۱۱۴ بیمار مبتلا به آنفلوآنزا در آمریکا بررسی کرده، نمایانگر تعداد ۹ عارضه بلند‌مدت کووید و نسبت بیمارانی است که بین ۹۰ تا ۱۸۰ روز پس از ابتلا به آن همچنان رنج می‌برده‌اند. این عوارض نه از طرف شخص بیمار بلکه از طریق  پزشک معالج آن‌ها تشخیص داده شده است. 

پژوهشگران به این نتیجه رسیده‌اند که گروه‌های مختلف بیماران به شکلی متفاوت دچار عوارض بلند‌مدت کووید شده بودند.

برای نمونه، سالمندان و مردها بیشتر دچار مشکلات تنفسی و ذهنی شده بودند در حالی که عوارض بلند‌مدت جوانان و زنان بیشتر سردرد، مشکلات جهاز هاضمه و اضطراب و افسردگی روانی بوده است. 

بیمارانی که در بیمارستان بستری شدند در مقایسه با بیمارانی که نیاز به بستری شدن نداشتند به طور عمده از مشکلات مغزی مثل گیجی و نیز خستگی مفرط رنج می‌بردند در حالی که کسانی که بستری نشدند بیشتر دچار سردرد بودند.

تیم پژوهشگران با در نظر گرفتن تمام عوامل برآورد کرده است که در چارچوب مطالعاتشان ۳۷ درصد مبتلایان به کووید‌ـ ۱۹ برای سه تا شش ماه دچار دست‌کم یک عارضه بلند‌مدت کووید شد‌ه‌اند.

کارشناسان همچنین نتیجه‌گیری کرده‌اند که عوارض کووید بلند‌مدت بین مبتلایان به آن پنجاه درصد از عوارض آنفلوآنزا معمول‌تر است.

دکتر مَکس تاکِت، عضو بخش اساتید طب بالینی «ان‌آی‌اچ‌آر» و سرپرست این بررسی‌ها می‌گوید: «ما متوجه شده‌ایم که عوارضی مشابه در بیماران مبتلا به آنفلوآنزا نیز بروز می‌کند اما شاخص آن پایين‌تر است.» 

نویسندگان این گزارش تاکید می‌کنند که «هشدارهای مهمی» در این پژوهش گنجانده شده است که به معنی آن است که نتایج آن را نباید تعمیم داد از جمله این‌‌که مبتلایان به آنفلوآنزا و کووید در این پژوهش در مقایسه با افراد عادی بیمارتر بوده‌اند زیرا برای عوارضشان به پزشک مراجعه کرده‌اند.

دکتر تاکت می‌افزاید: «بیش از یک سوم بیماران پس از ابتلا به کووید بلند‌مدت دچار دست‌کم یک عارضه ناشی از (این بیماری) بوده‌اند. شدت بیماری، سن و جنسیت، در موارد و محدوده عوارض کووید تاثیر داشته است. عوارضی مشابه در افراد مبتلا به آنفلوآنزا نیز دیده شده اما این عوارض به‌تنهایی یا به صورت مضاعف کمتر بروز می‌کند.»

دکتر ایلِین مَکسوِل، مشاور علمی «ان‌آی‌اچ‌آر» که در این پژوهش شرکت داشته نیز می‌گوید که این تحقیقات «تنها شامل بیمارانی می‌شود که آزمایش کرونا یا آنفلوآنزای آن‌ها مثبت بوده و احتمالا کسانی را که در خانه بوده و آزمایش ندادند را در بر نمی‌گیرد». 

او افزود: «همه مطالعاتی که مبنای آن پیشینه بیمار است تنها پیوستگی و تداعی آن را (با بیماری) نشان می‌دهد نه علل را و (به همین دلیل) اشتباه است فرض را بر این قرار دهیم که می‌توان از آن بدون تحقیقاتی که این پیوستگی را آزمایش کند، برای تشخیص بیمارهای آتی استفاده شود.

دکتر مَکسوِل گفت: «بهترین چیزی که می‌توانیم بگوییم این است که تعداد چشمگیری از مردم عوارضی گسترده گزارش داده‌اند. این افراد باید هر یک به طور شخصی مورد معاینه و مراقبت قرار گیرند.»  

کارشناسان پزشکی هشدار داده‌اند که آنفلوآنزا در فصل جاری می‌تواند به ویژه دشوار باشد زیرا در مدت همه‌گیری کرونا میزان مصونیت در مقابل ویروس آن کاهش یافته است.

دولت بریتانیا امیدوار است مردم بیش از پیش داوطلب دریافت واکسن آنفلوآنزا شوند. از افراد بالای پنجاه سال و آسیب‌پذیر خواسته شده برای دریافت واکسن پا پیش بگذارند.

پروفسور پل هریسون، استاد دانشکده روانپزشکی دانشگاه آکسفورد که در صدر این پژوهش قرار داشته است، می‌گوید: «عوارض مختلفی که پس از ابتلا به ویروس بروز می‌کند، شناسایی شده است. بسیاری از ما که به آنفلوآنزا مبتلا شده‌ایم، می‌دانیم که همواره به سرعتی که انتظار داریم یا امیدواریم بهبود نمی‌یابیم.» 

اداره آمار ملی بریتانیا برآورد کرده است که ۹۷۰ هزار بریتانیایی در پی ابتلا به کووید‌ـ۱۹ همچنان گرفتار عوارض جانبی آن هستند.

این آمار که بر اساس گزارش‌های شخصی بیماران تنظیم شده، همچنین حاکی از آن است که حدود ۳۸۴ هزار نفر با گذشت یک سال که از ابتلایشان به کووید گذشته همچنان دچار عوارض آن هستند.