دبرا لاینز، نماینده ویژه سازمان ملل متحد در دیداری که روز شنبه، ۴ مهر، با حامد کرزی، رئیس‌جمهوری پیشین افغانستان در کابل داشت بر ادامه کمک‌های بشردوستانه جامعه جهانی به مردم افغانستان در این روزهای دشوار تاکید کرد و گفت: «مردم افغانستان نیاز به کمک‌های بشردوستانه دارند و باید در این مرحله حساس این کمک‌ها ادامه پیدا کند.»

خانم لاینز در دیدار خود با آقای کرزی، همچنین ضمن تاکید بر ایجاد یک نظام همه‌شمول در افغانستان پس از رسیدن طالبان به قدرت، افزود: «ایجاد دولت فراگیر به نفع نظام افغانستان است و می‌تواند به شکلی گسترده با جهان کار کند و چشم‌انداز توسعه را بهبود بخشد.»

سازمان ملل متحد پیش از این نیز هشدار داده بود که مردم افغانستان به کمک‌های فوری بشردوستانه نیاز دارند چون خطر گرسنگی آنان را تهدید می‌کند.

ناتالیا کانم، مدیر صندوق جمعیت سازمان ملل در مصاحبه‌‌ای که با خبرگزاری فرانسه داشت در مورد وضعیت مردم افغانستان و نیازهای آنان به کمک‌های بشردوستانه گفت: «با رسیدن زمستان و مختل شدن خدمات پس از تسلط طالبان بر افغانستان مردم این کشور با خطر گرسنگی مواجه‌اند و باید در این زمینه توجه جدی صورت بگیرد.» خانم کانم افزود: «مبالغه نیست اگر بگویم که حداقل یک سوم جمعیت ۳۳ میلیونی افغانستان در معرض خطر جدی گرسنگی قرار دارند و باید هرچه زودتر به آنان رسیدگی شود.»

او تاکید کرد که کمک‌های بشردوستانه دنیا هرچه زودتر برای مردم افغانستان ارسال شود، در غیر این صورت، با آمدن فصل زمستان رساندن این کمک‌ها به نیازمندان و مناطق دوردست این کشور مشکل است و ممکن نخواهد بود. 

هشدارهای سازمان ملل متحد  در باره خطر مواجه شدن مردم افغانستان با موج گرسنگی در حالی داده می‌شود که جنگ، ناامنی، بیکاری، خشک‌سالی و شیوع ویروس کرونا در یکی دو سال گذشته شهروندان این کشور را با مشکلات زیادی رو‌به‌رو ساخته است.

حالا با ساقط شدن نظام بیست ساله افغانستان و رسیدن طالبان به قدرت نگرانی‌های مردم در زمینه قحطی مواد غذایی بیشتر از گذشته شده است. با گرفتن قدرت سیاسی از سوی طالبان همه نهادهای داخلی و خارجی که مشغول کمک‌رسانی به افغان‌ها در این کشور بودند نیز فرار کردند و حالا چرخ دولت جدید طالبان نیز بدون پول و حمایت جامعه جهانی در حرکت است. این وضعیت نگرانی سازمان ملل برای مردم افغانستان را افزایش داده است و این سازمان می‌کوشد تا پیش از آنکه دیر شود، کاری برای افغان‌های نیازمند انجام دهد. 

از سوی دیگر طالبان نیزدر تلاش است تا بتواند جامعه جهانی را متقاعد کند تا حکومت آنان را به رسمیت بشناسند تا بتواند علیه فقر و گرسنگی مبارزه کند، اما به نظر می‌رسد که این امید آنان یا برآورده نخواهد شد یا اینکه ماه‌ها یا سال‌ها طول خواهد کشید تا دولت طالبان به رسمیت شناخته شود و جهان کمک‌های مالی‌اش را دوباره از سر بگیرد.

شهروندان افغانستان نیز ماه‌های پیش‌رو را در این کشور نگران‌کننده می‌خوانند و می‌گویند که از چند سال به این‌ سو خشک‌سالی، قحطی مواد غذایی، شیوع ویروس کرونا و سرانجام ساقط شدن نظام و نابودی نهادهای کمک‌رسان داخلی و خارجی وضعیت را بیش از پیش نگران‌کننده کرده است و اگر جهان توجه نکند فاجعه بزرگ انسانی رخ خواهد داد. 

سمیع که ساکن کابل است، می‌گوید: «وضعیت در همه زمینه‌ها با گذشت هر روز وخیم‌تر و پیچده‌تر می‌شود. بی‌کاری، بالا رفتن قیمت مواد غذایی، نبود خدمات بهداشتی به اوج خود رسیده است و اگر جهان توجهی نکند مردم افغانستان روزهای بد و فاجعه‌باری را شاهد خواهند بود.»

خالد نیز از قحطی مواد غذایی و خشک‌سالی ماه‌های‌ پیش‌ رو نگران است و می‌گوید: «افغانستان دوباره به صفر ضرب شد. همه داشته‌هایش را از دست داد. این وضعیت بر زندگی افغان‌ها تاثیرات خیلی بدی گذاشت. امید است که بار دیگر روزهای بد سال‌های گذشته را تجربه نکنیم و برای زنده‌ماندن از یک محل به محل دیگری کوچ نکنیم.»