طالبان این بار با گاز اشک‌آور به پیشواز تظاهرات زنان رفت 

تعدادی از زنان در این تظاهرات مورد ضرب و شتم طالبان قرار گرفتند

برخلاف تظاهرات پیشین زنان در کابل و هرات، طالبان این بار در مقابل تظاهرات زنان در شهر کابل بی‌تفاوت ننشست و با حمله به این تظاهرات و ضرب و شتم زنان، آنان را متفرق کرد.

روز گذشته تعدادی از فعالان مدنی در شهر کابل فراخوانی را برای برگزاری تظاهراتی گسترده‌تر برای درخواست حقوقشان منتشر کردند. بر اساس گزارش‌ها صبح امروز (شنبه ۴ سپتامبر) تجمع زنان نسبت به سه حرکت قبلی آنان در کابل گسترده‌تر بود. آنان از پل محمودخان در نزدیکی ساختمان وزارت دفاع حرکت خود را آغاز کرده و تا دروازه جنوبی ارگ ریاست‌جمهوری راهپیمایی کردند.

اما این بار طالبان در مقابل این تظاهرات از در مسالمت پیش نیامد. نیروهای مسلح گروه طالبان با پرتاب گاز اشک‌آور و شلیک هوایی سعی در متفرق کردن تظاهرات‌کنندگان بودند. آنان همچنین  تعدادی از زنان را نیز کتک زدند. فرزانه احساس، روزنامه‌نگار و از فعالان حقوق زنان، در صفحه فیس‌بوکش صحبت‌های چند خانم را از محل تظاهرات منتشر کرده که حکایت از برخورد خشن طالبان در قبال آنان دارد.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

این زنان می‌گویند که این دومین روزی است که آنان برای احقاق حقوق خود دست به راهپیمایی زده‌اند اما هر دو بار مورد تهدید طالبان قرار گرفتند. آنان می‌گویند این بار طالبان نه‌تنها آنان را مورد ضرب و شتم قرار داد، بلکه به سوی آنان گاز اشک‌آور نیز پرتاب کردند و شلیک‌‌های هوایی کردند.

یکی از زنانی که در این تظاهرات حضور داشت می‌گوید که آنان تحصیل کردند که در جامعه حضور داشته باشند و بتوانند نقش خود را به عنوان نیمی از پیکر اجتماع ایفا کنند اما حالا طالبان در تلاشند تا آنان را در چهار دیوار خانه زندانی بسازند. این خانم از مجامع بین‌المللی درخواست کرد تا با اعمال فشار بر طالبان  نگذارند تا دیدگاه‌های عقب‌افتاده خود را بر مردم مسلط کنند. با این حال زنان می‌گویند تا زمانی که صدای آنان با گلوله خفه نشود، آنان همچنان برای حقوق خود فریاد خواهند زد.

با این حال طالبان توانسته است با استفاده از گاز اشک‌‌آور و شلیک‌های هوایی و ضرب و شتم زنان، تظاهرات امروز کابل را پراکنده کند.

این چهارمین تجمع زنان در شهر کابل از زمان قدرت گرفتن طالبان در افغانستان است. هرچند این تجمع‌ها در آغاز کوچک بود اما به نظر می‌رسد روزبه‌روز بر تعداد زنانی که خواهان اعاده حقوقشان از طالبانند، افزوده می‌شود.