«اریک کارل» نویسنده کتاب «کرم خیلی گرسنه» که قصد داشت از طریق آثارش، ترس را از کودکان دور کند در خانه تابستانی خود در ماساچوست در حالیکه کنار خانواده‌اش بود، درگذشت. او هنگام مرگ ۹۱ سال داشت.

تاکنون بالغ بر ۱۷۰ میلیون نسخه از آثار کارل در سراسر جهان به فروش رسیده است. او نویسندگی و طراحی بیش از ۷۵ عنوان کتاب را در زمینه کودکان بر عهده داشت و مشهورترین کتاب او با نام کرم خیلی گرسنه در سال ۱۹۶۹ منتشر شد. با وجود اینکه بیش از چهار دهه از انتشار این کتاب گذشته اما همچنان یکی از محبو‌ب‌ترین آثار کودک و نوجوان در جهان است به طوری‌که در سال ۲۰۲۰ رتبه نخست پرفروش‌ترین کتاب‌های دنیا را به خود اختصاص داد.

اریک کارل در سال ۱۹۲۹ در نیویورک در یک خانواده مهاجر آلمانی به دنیا آمد و آن‌ها وقتی‌که اریک فقط شش سال داشت به آلمان بازگشتند. یکی از زیباترین خاطرات دوران کودکی اریک به زمانی بازمی‌گشت که با پدرش برای تعطیلات آخر هفته به گشت‌وگذار می‌رفت و پدر برای او داستان‌هایی از طبیعت و جانداران تعریف می‌کرد. او در سال ۱۹۹۴ به نیویورک‌تایمز گفت: «هنگامی من کوچک بودم، او (پدر) دست من را می‌گرفت و به طبیعت می‌رفتیم و او درباره زندگی کرم‌ها، زنبورها و مورچه‌ها به من توضیح می‌داد. این رابطه بسیار دوست‌داشتنی بود.»

اگرچه داستان‌های پدر برای اریک بسیار الهام‌بخش بود اما روزگار خوب چندان نپایید چون جنگ جهانی شروع شد و ارتش آلمان نازی پدر اریک را نیز همچون دیگر مردان، به جنگ فراخواند و خانواده آن‌ها پس از دوری پدر دچار مشکلات زیادی شدند اما کارل این شانس را داشت که با معلم خود ارتباط خوبی برقرار کند و از طریق او با آثار نقاشان بزرگ همچون پیکاسو آشنا شود. او در سن نوجوانی با حمایت پدر و خانواده به مدرسه هنر رفت و فراگیری رشته طراحی گرافیک را آغاز کرد و پس از آن نیز در سال ۱۹۵۲ بار دیگر به آمریکا بازگشت و مسیر حرفه‌ای جدیدی را در پیش گرفت. کارل برای مدتی نیز در بخش تبلیغات نیویورک‌تایمز کار می‌کرد.

کارل نویسنده و تصویرگری بود که می‌خواست از طریق خلق قصه‌ها و تصاویر ترس از چیزهای ناشناخته را از کودکان دور کند: «من در کتاب‌هایم سعی می‌کنم ترس را در درون کودکان خنثی و پیام مثبتی را جایگزین آن کنم و می‌خواهم به بچه‌ها نشان بدهم که یادگیری چقدر جذاب و هیجان‌انگیز است.» کارل خصوصیات اخلاصی خاصی داشت و خیلی‌ها تصور می‌کردند که او یک فرد گوشه‌گیر و منزوی است اما خود او در سال ۲۰۰۳ به آسوشیتدپرس گفت: «ارتباط خوبی با کودک درونم دارم.»

به گزارش آسوشیتدپرس، نخستین کسی که استعداد سرشار اریک کارل را در زمینه تصویرگری کشف کرد «بیل مارتین» نویسنده سرشناس، بود. او که به تازگی کتاب «خرس قهوه‌ای، خرس قهوه‌ای، تو چه می‌بینی؟» را نوشته بود و برای آن به دنبال یک تصویرگر خلاق می‌گشت، هنگامی‌که پشت در اتاق دندان‌پزشک به انتظار نشسته بود با یک آگهی تبلیغاتی روبرو شد که کارل طراحی کرده بود و مارتین همان‌جا متوجه شد که طراحی را که به دنبالش می‌گشت پیدا کرده. کار مشترک کارل و مارتین در سال ۱۹۶۷ منتشر شد و پس از آن کتاب‌های کارل یکی پس از دیگری به چاپ رسیدند و موفقیت‌های جهانی کسب کردند.

اریک کارل در سال ۲۰۰۲ با همکاری همسرش «موزه کتاب‌های تصویری اریک کارل» را در ماساچوست تأسیس کرد که گنجینه‌ای از کتاب‌های تصویری سراسر جهان است. او در سال ۲۰۰۳ جایز «میراث ادبیات کودکان» متعلق به انجمن کتابخانه آمریکا را دریافت کرد و در سال ۲۰۱۰ نامزد دریافت «جایزه هانس کریستین اندرسن» شد.

داستان‌های او با تصاویر بکر و زیبا سرشار از نکات آموزنده برای کودکان است. آن‌ها با خواندن کتاب «عنکبوتی که سرش شلوغ بود»، درباره صبر نکات مهمی یاد می‌گیرند و در داستان «آواز جیرجیرک کوچولو»، اطلاعاتی درباره رشد حشرات به دست می‌آورند و داستان «کرم شب‌تاب تنها» نیز با کودکانی که احساس تنهایی می‌کنند، همدلی می‌کند. «نمایش مزخرفات» درباره رژه ماهی‌های پرنده، حیوانات سیرک و موش‌های اهلی یکی از آخرین آثار کارل بود که در سال ۲۰۱۵ منتشر شد. از کارل یک پسر و یک دختر به یادگار مانده است.