نرگس محمدی، فعال مدنی و سخنگو و نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر در ایران، محکومیت قضایی تازه‌ای که برای او صادر شده است را «بی‌شرمانه» دانست و بار دیگر تاکید کرد که از آن سرپیچی خواهد کرد. او یکی از دلایل صدور این حکم جدید را روشن نکردن سیگار برای رئیس زندان عنوان کرد.   

برای این فعال مدنی که مهرماه گذشته پس از تحمل بیش از پنج سال حبس آزاد شد، به‌تازگی حکم جدیدی صادر شده که براساس آن به ۳۰ ماه حبس تعزیری، ۸۰ ضربه شلاق و پرداخت دو فقره جزای نقدی محکوم شده است. در حکم ابلاغ‌شده، یکی از موارد اتهام‌های او، «تمرد از ریاست و مقامات زندان» عنوان شده است.

نرگس محمدی چهارشنبه شب، پنجم خردادماه، در اتاق «زندانیان سیاسی زن، از تحقیر و تعرض جنسی تا تنبیه بدنی» در رسانه اجتماعی کلاب‌هاوس، در توضیح این موضوع، گفت که رئیس زندان پس از ضرب‌وشتم و توهین، از او خواسته است تا برایش سیگار روشن کند و او سیگار را مچاله کرده و این کار را انجام نداده که این عمل «تمرد از دستور رئیس زندان» محسوب شده و حالا برای این موضوع، محکوم شده است.  

او که پیش‌تر هم در مصاحبه‌های مختلف حکم جدید خود را زیر سوال برده بود، بار دیگر گفت که «این رای بی‌شرمانه است و قطعا از آن سرپیچی می‌کنم» و خطاب به ابراهیم رئیسی، رئیس قوه قضائیه، پرسید که آیا باید رئیس زندان سیگار روشن می‌کرده است؟   

محمدی همچنین با اشاره به روایت‌های زندانیانی که در مکان‌هایی ناشناخته غیر از زندان‌ها در بازداشت بوده‌اند، گفت که سپاه پاسداران خانه‌های ‌امن ویژه‌ای در غرب و شرق تهران برای نگهداری زندانیان دارد و هیچ نظارتی بر این بازداشتگاه‌ها وجود ندارد.

این فعال مدنی رفتار توهین‌‌آمیز بازجوها و تحقیر زنان زندانی را رفتاری عمومی دانست که نمود آن صرفا در رفتار با زنان غیرمذهبی نیست. او افزود که بازجو به یک زن مذهبی در زندان گفته است: «تو مگر زیرخواب نیستی؟» و مقداری پول گذاشته و افزوده: «این پول را بگیر و یک شب هم زیرخواب من باش».

نرگس محمدی همچنین به روایت یک زن که با جرم مرتبط با مواد مخدر دستگیر شده بود، اشاره کرد و گفت که ماموران از او درخواست «سکس دهانی» کرده بودند و وقتی ماجرا را در بند زندان تعریف کرده بود، مشخص شد که این برخورد، رفتار رایجی با زندانیان مواد مخدر است.

سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر در ایران، با اشاره به موارد متعددی از شکنجه، تعرض جنسی و لمس بخش‌های مختلف اعضای بدن زندانیان زن مانند سینه‌های آن‌ها در بازجویی‌ها و زندان‌ها، تأکید کرد که بازجویان می‌خواهند مقاومت زنان را بشکنند. او این رفتارها را یک برنامه هدفمند دانست و افزود که آن‌ها برای شکستن مقاومت زنان زندانی، «آموزش‌ سیستماتیک» می‌بینند.

نرگس محمدی همچنین گرفتن«تست بکارت» از زندانی‌های سیاسی زن را نوعی سیاست تحقیر دانست و گفت که پریسا رفیعی، دانشجوی زندانی، به‌علت افشای موضوع گرفتن تست بکارت از زنان در زندان‌های ایران، به ۱۵ ماه حبس بیشتر محکوم شد.

در این اتاق کلاب‌هاوس که با حضور تعدادی از زندانیان پیشین سیاسی زن برگزار شد، افراد دیگری نیز روایت‌های خود و دیگر زندانیان سیاسی زن از تحقیر، تعرض و آزار جنسی در بازجویی‌ها و زندان‌های جمهوری اسلامی را مطرح کردند.

بانو صابری، زندانی سیاسی پیشین نیز که همسرش در تابستان ۶۷ اعدام شده است، در این نشست گفت: سال ۶۱ سه نفر کمیته‌ای بازداشتم کردند و در بیابان‌های اصفهان به من تجاوز کردند، به حق من رسیدگی نکردند و در تمام این سال‌ها من را آزار دادند.