کیمیا علیزاده هر جا و در هر موقعیتی، برنده باشد یا بازنده، اولین زن مدال‌آور تاریخ ورزش ایران در المپیک (برنز المپیک ریو) و جوان‌ترین مدال‌آور تاریخ ایران در المپیک است. او در ۱۸ سالگی برگ تازه‌ای در تاریخ ورزش ایران نوشت، اما حالا روایت‌گر زندگی دختر ورزشکار ایرانی است که تحت تاثیر آنچه بر زنان ورزشکار در ایران می‌گذرد، مسیر تازه‌ای را برای زندگی برگزیده است.
کیمیا که در تیم پناهندگان فدراسیون جهانی تکواندو در مسابقات تکواندوی انتخابی المپیک توکیو شرکت کرده بود، به مدال برنز دست یافت. او زیر پرچم پناهندگان، با پیروزی برابر حریفانی از پرتغال و بوسنی به نیمه‌نهایی رسید، اما در نیمه‌نهایی، با نتیجه ۳-۱ مغلوب حریف یونانی شد و نتوانست به المیپک توکیو راه یابد.
کیمیا علیزاده در دو سال اخیر که مسیر تازه‌ای برای زندگی خود انتخاب کرده است، به‌رغم تاب آوردن پیچیدگی‌های پناهندگی، به ورزش حرفه‌ای پرداخته است. همزمانی مسایل پناهجویی و ورزش حرفه‌ای، می‌تواند به دشواری کار او افزوده باشد. یک ورزشکار حرفه‌ای برای آن که به مسابقاتی در قواره المپیک راه یابد، به آرامش ذهنی برای تمرینات نیاز دارد و مصایب پناهجویی می‌تواند آرامش او را سلب کند. نادیده گرفتن این نکات، چه بسا ناشی از ناآگاهی درباره راه دشوار ورزش حرفه‌ای باشد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
کیمیا علیزاده پیش از تصمیمش به مهاجرت از ایران، دچار مصدومیت و بیماری بود، و حتی گفته می‌شد به سختی خواهد توانست به صحنه ورزش حرفه‌ای برگردد. کیمیا اما آن وضعیت را پشت سر گذاشت و دوباره خود را تا مرز حضور در المپیک پیش برد. این روحیه که توانست به این سطح برگردد و مبارزه کند، نشان‌گر بلندپروازی ورزشی او است؛ همان چیزی که یک ورزشکار حرفه‌ای برای موفقیت به آن نیاز دارد. کیمیا به همین دلیل هنوز می‌تواند امیدوار به آینده و امیدوار به درخشش دوباره در تکواندوی جهان باشد.
کیمیا کمتر از دو سال پیش، در حالی که به دلیل دو عمل جراحی ۱۳ ماه از مسابقات دور مانده بود، برای تیم ملی ایران روی شیاپ‌چانگ بازگشت. در بهمن‌ماه ۹۸، فدراسیون تکواندوی ایران امید چندانی به حضور کیمیا در المپیک توکیو نداشت. آرش فرهادیان، رئیس وقت سازمان تیم‌های ملی تکواندو، درباره غیبت کیمیا علیزاده در لیست تیم ملی گفته بود: «کیمیا علیزاده جزو افتخارات تکواندوی ایران است و هر زمان که شرایط حضور در اردو را داشته باشد، کادر فنی از او استفاده می‌کند. متاسفانه بدشانسی شامل حال او شده چون تا به حال چندین آسیب‌دیدگی را پشت سر گذاشته است و بازهم با آسیب جدید دست و پنجه نرم می‌کند. چند ماه قبل او خودش را آماده کرد و در مسابقات تیمی جام جهانی هم حاضر شد و نتیجه خوبی گرفت، اما بعد از بازگشت، آسیب‌دیدگی جدیدی برایش به وجود آمد. کادرفنی تیم ملی هم کاملا از این اتفاق ناراحت است. متاسفانه به دلیل آسیب‌دیدگی فعلا کیمیا علیزاده در اردو نیست. نمی‌توان به صورت قطعی درباره حضور کیمیا در راه المپیک صحبت کرد.»
در دوران مصدومیت کیمیا، بارها از سوی فدراسیون تکواندو به او هشدار داده شد که باید خود را برای رسیدن به اردوها آماده کند، و آن هشدارها نگرانش کرده بود. کیمیا اما برای بازگشت به زمان نیاز داشت. بعد از تصمیمش به مهاجرت، و البته با تعویق تاریخ برگزاری المپیک توکیو به دلیل شیوع کرونا، به فرصت بیشتری برای آماده‌سازی دست یافت. اما در آن فرصت هم کیمیا دچار مشکلات دیگری هم بود.
کیمیا علیزاده پس از رفتن به آلمان گفته بود: «خوشحال می‌شوم اگر بتوانم در المپیک برای آلمان مبارزه کنم. امیدوارم که بتوانم زندگی آرام و بدون مشکلی در این جا داشته باشم.» اما اگر می‌خواست از طریق مبارزه برای کشوری دیگر سهمیه المپیک به دست آورد، باید تا شهریور ماه ۱۴۰۰ صبر می‌کرد. آن زمان فرصتی برای رسیدن به المپیک وجود نداشت. از آنجا که کیمیا پیش‌تر ورزشکار تیم ملی ایران بود، قوانین فدراسیون جهانی تکواندو اجازه نمی‌داد زودتر از گذشت ۲ سال از آخرین مبارزه‌اش برای ایران، در تیم ملی کشور دیگری حضور یابد. او حضور در ترکیب تیم پناهندگان را با مجوز مستقیم کمیته جهانی المپیک انتخاب کرد. طی کردن این مراحل و اضطراب‌ها و مشکلات آن، می‌تواند آثاری بر روند آماده‌سازی یک ورزشکار داشته باشد.
ناکامی در راه المپیک توکیو برای کیمیا علیزاده پایان تکواندو نیست. او مسیرهای سختی را برای کامیابی‌های خود طی کرده است و از توان درخشش دوباره در صحنه تکواندوی جهان برخوردار است. او چهره‌ای الهام‌بخش برای کامیابی در صحنه ورزش است و غیبت در المپیک توکیو، نمی‌تواند تصویری ناموفق از او بسازد.
