امید و ناامیدی، هر دو را در بازی تدارکاتی تیم ملی ایران مقابل سوریه حس کردیم. صعود به جام جهانی قطر برای ایران به کاری دشوار تبدیل شده است اما چهره‌های پرطراوت این تیم، تنها امید انجام کاری بزرگ هستند.

تیم ملی فوتبال ایران که روز ۱۳ خردادماه اولین دیدار رسمی دور برگشت مسابقات راه‌یابی به جام جهانی قطر ۲۰۲۲ را برگزار خواهد کرد، برای کسب آمادگی بیشتر و پس از بی‌برنامگی در استفاده از فرصت فیفا برای برگزاری بازی‌های تدارکاتی، مقابل سوریه قرار گرفت؛ تیمی که حریف آسان‌یابی برای تیم ملی ایران به حساب می‌آمد. در شرایطی که بحران مالی فدراسیون فوتبال را فرا گرفته و به دلیل شرایط سیاسی کشور، کمتر حریفی حاضر به انجام بازی دوستانه مقابل ایران است، این شاید تنها فرصت ممکن برای دراگان اسکوچیچ، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران بود تا بازیکنان و برنامه فنی تیم خود را ارزیابی کند.

برای انجام این بازی، تیم ملی ایران موفق نشد اردوی خود را با تمام نفرات مورد نظر سرمربی برگزار کند. محدودیت‌های سفر از اروپا به دلیل کرونا و ابتلای تنی چند از بازیکنان تیم به این ویروس، موجب شد تا بازیکنانی مثل علیرضا جهانبخش، کاوه رضایی، سامان قدوس، مهدی قائدی، امیر عابدزاده و رشید مظاهری به اردو نرسند و اسکوچیچ چند مهره مهم از جمع مهاجمان تیم را در اختیار نداشته باشد.

از سوی دیگر سوریه نیز عمرالسومه، مهاجم تیم الاهلی عربستان را که ۱۰ گل در لیگ این کشور به ثمر رسانده است و نیز عمر الخریین، را به همراه نداشت و با نفرات ذخیره در خط حمله، مقابل ایران ایستاد. با این همه باید گفت که اسکوچیچ، ترکیب اصلی تیم‌ ملی را با آرایش و سیستم بازی موردپسندش به میدان فرستاد و حالا دیگر علاقه‌مندان به فوتبال در ایران، ارنج نهایی سرمربی تیم ملی را می‌شناسند. ترکیبی که در دو بازی قبلی به مربیگری اسکوچیچ هم به میدان رفته بود و بار دیگر مقابل سوریه آنان را در همان پست‌هایی دیدیم که سرمربی تیم ملی برایشان در نظر گرفته است.

در بازی مقابل سوریه، ایران خیلی زود به گل اول رسید. در همان ثانیه‌های آغازین مسابقه به دنبال ارسال یک ضربه کرنر از جناح چپ، کنعانی‌زادگان، مدافع میانی تیم ملی، با ضربه سر گل زد اما این برتری زودهنگام موجب نشد تا سوریه قافیه را ببازد.

سوری‌ها با دریافت این گل به طرف دروازه ایران حمله کردند اما در دقیقه ۳۸ و برخلاف جریان بازی، سردار آزمون، مهاجم نوک حمله، گل دوم ایران را به ثمر رساند و نیمه اول با برتری دو بر صفر ایران پایان یافت.

از نکات عجیب ترکیب اولیه ایران در این بازی، حضور بازیکن جوانی به نام جعفر سلمانی در پست مدافع راست بود که حتی بدون سابقه دعوت به اردوهای ملی، به طرز غیرمنتظره‌ای در ترکیب اصلی قرار گرفت؛ آن هم در شرایطی که سیامک نعمتی که در دو بازی قبلی تدارکاتی تیم ملی به رهبری اسکوچیچ در ترکیب اصلی بود، بر نیمکت ذخیره‌ها نشسته بود؛ حال آن که تیم ملی در شرایطی نیست که در مقطع حساس فعلی، فرصت میدان دادن به بازیکنان بی‌تجربه را داشته باشد.

سوریه هم با آغاز نیمه دوم، پرتحرک و خطرساز بازی کرد. حرکات محمدالمواس که یک بارهم شوت او به زیر تیر افقی دروازه ایران برخورد کرد، موجب شد تا پاره‌ای از نقایص در زمینه هماهنگی بین مدافعان ایران آشکار شود. با این همه باید گفت که زوج مرکزی دفاع تیم ملی، متشکل از کنعانی‌زادگان و خلیل‌‌‌‌زاده، قابل اعتماد و پرروحیه بازی کردند و این نکته مهمی در بازی ایران بود.

از اواسط وقت نیمه دوم، اسکوچیچ دست به شش تعویض زد تا به ساماندهی دوباره تیم خود بپردازد اما کمبود مهره موثر بر روی نیمکت تیم ملی، موجب شد تا پس از تعویض‌ها، تیم سراسیمه و بی‌برنامه بازی کند و اگرچه در همین حال کریم‌ انصاری‌فرد، مهاجم تعویضی ایران، گل سوم را هم در دقیقه ۸۱ به ثمر رساند اما ناهماهنگی در بازی ایران، برای دیدارهای حساس و رسمی پیش‌رو بسیار نگران‌کننده بود.

این دیدار تدارکاتی اگرچه با پیروزی سه بر صفر ایران به پایان رسید اما عملکرد فنی تیم چنان کیفیتی نداشت که دور از انتقاد بماند.

البته در تحلیل فنی بازی ایران مقابل سوریه نکات مثبت را هم باید دید؛ ایران در انتقال بازی از خط‌‌ میانی به حمله، سرعت عمل قابل ملاحظه‌ای داشت و در یک سوم دفاعی، برای هر جناح حریف برنامه متفاوتی ارائه داد که فرصت‌های زیادی برای گلزنی به وجود آورد.

در جناح راست، وحید امیری حرکات پردامنه‌ای را با کمک قلی‌زاده اجرا کرد که موجب می‌شد خط دفاع حریف به این جناح متمرکز شود و در سمت مخالف، همواره فضای زیادی در اختیار طارمی و سپس انصاری‌فرد، گوش چپ تیم‌ ملی، قرار داشته باشد و کار دستیابی به داخل محوطه جریمه سوریه بارها ممکن شود. خلاقیت مهره‌هایی مثل نوراللهی، امیری، انصاری‌فرد و طارمی نیز امیدوارکننده بود که با تکیه بر آن، در بازی‌های راه‌یابی به جام جهانی همچنان می‌توان به صعود امیدوار بود.

در حالی که هنوز برنامه‌ و تاریخی برای بازی تدارکاتی بعدی تیم ملی اعلام نشده، قرار است ملی‌پوشان ایران قبل از سفر به بحرین، اردویی را در جزیره کیش برگزار کنند و از هم‌اکنون این نگرانی وجود دارد که تیم ملی فوتبال ایران برای رسیدن به هماهنگی فنی لازم کار دشواری در پیش داشته باشد.

ایران که برای صعود مستقیم به دور نهایی مسابقات مقدماتی جام‌ جهانی به چهار پیروزی در چهار بازی آتی خود نیاز دارد، از این اقبال برخوردار شده که بازی اول خود را مقابل هنگ‌کنگ برگزار کند که در قواره حریفان مدعی مقابل فوتبال ایران نیست و پیروزی در این دیدار، می‌تواند هماهنگی بیشتر فنی و ارتقای روحی تیم ملی ایران را در پی داشته باشد؛

از طرفی، برگزاری متمرکز بازی‌ها در کشور بحرین، امتیاز میزبانی را از ایران مقابل تیم‌ ملی بحرین وعراق گرفته و از هم‌اکنون می‌توان گفت که بازی روز ۱۱ خرداد ایران مقابل بحرین در منامه، یک نبرد بزرگ به حساب می‌آید. ایران در روز آخر بازی‌ها به دیدار عراق می‌رود و چنانچه قبل از آن، سه پیروزی کسب کرده باشد، حتی در صورت شکست در این بازی، به عنوان یکی از تیم‌های دوم، شانس صعود به مرحله بعد را خواهد داشت.