حکومت نظامی در آمریکا؟

تقلب در انتخابات؟ مقایسه افعانستان با آمریکا؟

آمریکا، نمونه کشورِ جهان سوم و حتی پائین‌تر از آن؟ فساد در دستگاه قضایی و دیوان عالی آمریکا؟

بدون شک خوانندگان، مثل میلیون‌ها شهروند آمریکا و دیگر مردم جهان، پس از ۱۴۳۸ روز زمامداری دونالد ترامپ، چهل‌وپنجمین رئیس جمهور آمریکا، با رفتار غیر‌متعارف و غیرقابل پیش‌بینی او آشنا شدند. هر چه به پایان دوران ریاست جمهوری ترامپ نزدیک‌تر و با نحوه تفکر و ذهنیت او آشناتر می‌شویم، ممکن است خوانندگان بیشتری با تعجب از خود بپرسند: به‌‌راستی ترامپ شایستگی ریاست جمهوری بزرگ‌ترین قدرت جهان را داشت؟ یا با ارائه نمایشی از سیاست و مردم فریبی، تنها درصدد گسترش منافع شخصی خود بود؟ آیا او برای رسیدن به مقام ریاست جمهوری، با شعبده‌بازی‌های ماهرانه و وعده‌های بی‌اساس، مردم را فریب داد تا در نوامبر سال ۲۰۱۶ به او رای دهند؟

سیاستمداران حرفه‌ای احزاب مختلف، از جمله حزب جمهوری‌‌خواه آمریکا یعنی حزبی که خود دونالد ترامپ به آن تعلق دارد، بعد از گذشت نزدیک به چهار سال، اکنون به اشتباه‌های خود اعتراف کرده و رئیس حزب خود را به‌تدریج ترک می‌کنند. آنها قضاوت در مورد صداقت و نحوه مدیریت او را به تاریخ می‌سپارند. البته مردم آمریکا در سوم نوامبر امسال، با شرکت گسترده در انتخابات و انتخاب جو بایدن به‌عنوان چهل‌وششمین رئیس جمهور آمریکا، به گونه‌ای او را قضاوت کردند. رای به بایدن، گویی به چالش کشیدن تاریخ زندگی شخصی و سیاسی ترامپ هم بود.  

در مبارزات انتخاباتی سال ۲۰۱۶، دونالد ترامپ، آمریکا را به کشوری از نوع جهان سوم تشبیه می‌کرد که به‌خاطر عدم مدیریت باراک اوباما، سیر نزولی خود را آغاز کرده است. ترامپ قول داد اعتبار، احترام و قدرت نزولی آمریکا را مجددا احیا کند. او گفت شعار دوران ریاست جمهوری او «آمریکا اول» و «آمریکا را مجددا باشکوه بسازیم» خواهد بود. اکنون پس از ۱۴۳۸ روز به نظر می‌رسد شعار واقعی او «ترامپ اول» و «ترامپ را مجددا باشکوه بسازیم» بود.

از روز اول زمامداری ترامپ، خودشیفتگی شخصیت او در مواجهه با نزدیکان و طرفداران، در کنارِ لجاجت و بدرفتاری با منتقدان، خود سبب پدید آمدن شکافی در جامعه آمریکا شد. ترامپ با تکرار و اصرار بر دروغ، همواره سعی داشت دروغ را به واقعیت تبدیل کند. در سیاست خارجی با متحدان چندین ساله آمریکا دشمنی می‌کرد و در مواجه با آنها، بی‌توجهی و بی‌احترامی را در پیش می‌گرفت. او حتی با رهبران دیکتاتور دست دوستی می‌داد. در امور داخلی کشور، شیوه‌ای پادشاه‌گونه و دیکتاتورمآب اختیار می‌کرد. با سواستفاده از قدرتی که تازه به‌دست آورده بود، به زور و تهدید متوسل می‌شد تا اهداف خود را بدون توجه به مصالح ملی و قانونی، به‌ پیش برد. مشاوران و اطرافیان خود را از میان افرادی ترسو، چاپلوس و فرمانبر انتخاب می‌کرد. کسی جرات مخالفت با او نداشت و یا نمی‌توانست در مقابل دروغ او بایستد. آزادی بیان و حق اظهار نظرِ مخالف، از وزیران کابینه گرفته شده بود. او تا جایی پیش می‌رفت که مخالفین را از سِمت خود اخراج می‌کرد، سپس آنها را بی‌عرضه و احمق می‌خواند.

با شیوع ویروس همه‌گیر کرونا در آمریکا جنبه‌های بیشتری از حقیقت شخصیت و عملکرد ترامپ عیان شد. با پنهان‌کردن واقعیت و دروغ‌های روزانه، در حوزه امور کارشناسان پزشکی دخالت می‌کرد و نظرهای نادرست خود در این زمینه را به گروه پزشکی کاخ سفید تحمیل میکرد. اکنون با بیش از ۱۹ میلیون مبتلا و مرگ بیش از ۳۳۵ هزار آمریکایی در اثر ابتلا به کرونا، ترامپ هنوز توصیه‌های پزشکان و متخصصین این حوزه را نادیده می‌گیرد و از ماسک استفاده نمی‎‌کند.

در خصوص انتخابات، نتایج انتخابات سوم نوامبر امسال را رد کرد. معتقد است حتی انتخابات افغانستان معتبرتر و شفاف‌تر از انتخابات آمریکا است. بیش از ۶۵ شکایت در دادگاه‌های آمریکا ارایه کرد مبنی بر ادعای تقلب و تخلف در انتخابات. نحوه اجرای انتخابات را نادرست و نتیجه را ناشی از دستکاری و تقلب دانست. ادعاهای او در دیوان عالی آمریکا، که سه تن از نه قاضی را خودِ او منصوب کرده بود، رد شد. ترامپ در پاسخ، درستکاری و صداقت قضات و دادگاه‌ها را زیر سئوال برد و آنها را فاسد و ترسو خواند.

ژنرال مایکل فلین، مشاور اول امنیت ملی که در سال ۲۰۱۷ به دروغ گویی به پلیس آگاهی فدرال درباره تماس با سفیر روسیه اقرار و سپس محکوم شده بود، از سوی ترامپ عفو شد. پس از عفو به کاخ سفید دعوت شد. ترامپ با توصیه او، طرح ابطال نتایج انتخابات و اعلام حکومت نظامی را با وزیر جنگ خود در میان گذاشت. ترامپ قصد دارد انتخابات مجدد آمریکا را با نظارت مستقیم ارتش آمریکا پیش ببرد.

به جز فلین، ترامپ دوستان خود را که به دلایل مختلف از جمله پنهان‌کاری و جنایت‌های مختلف به زندان محکوم شده‌ بودند، بدون رعایت موازین قانونی، عفو کرد. وزیر دادگستری وی، با ابطال نتیجه انتخابات و عفو چنین افرادی مخالفت کرد. در نتیجه، ترامپ او را یک ماه قبل از اتمام دوران زمامداری، از مقام وزارت دادگستری اخراج کرد تا با جانشین موقت وی، که چاپلوس خودش است، جنایتکاران و تبهکاران را بدون مواجه شدن با نظر مخالفی عفو کند. او حساب بانکی‌ای برای انتخابات ۲۰۲۴ باز کرده است و با جمع‌آوری بیش از ۶۰۰ میلیون دلار، مجددا قول ریاست جمهوری به مردم می‌دهد.

در حالی که به خاطر همه‌گیری ویروس کرونا، بیش از ۱۴ میلیون نفر از مردم آمریکا مجبور به استفاده از مزایای بیکاری شده‌‌اند و در شرایطی سخت به زندگی ادامه می دهند، ترامپ مصوبه مالی ۹۰۸ میلیارد دلاری کمک کنگره به این افراد را تا آخرین لحظات امضا نکرد. هدف او از این بازی‌ها، در بلاتکلیفی نگه‌داشتن بودجه موقت دولت آمریکا تا لحظه آخر است؛ تا جایی‌که در عرض ۷ روز مرخصی در کاخ خصوصی خود در فلوریدا و بازی هر روزه گلف، تظاهر می‌کرد فرصت رسیدگی و امضای این لایحه را به‌دست نیاورده است. حال دوباره به این سوال فکر کنیم: «اول آمریکا» یا «اول ترامپ؟»

رسانه‌های گروهی آمریکا رفتار ترامپ را Erratic می‌خوانند. فرهنگ حییم (۱۳۳۵) این واژه را «جابجاشونده، غریب» و فرهنگ آریان پور (۱۳۸۹) آن را «خل‌وضع و غیرعادی» ترجمه کرده است. در سه هفته آینده، شاید باید منتظر عفو افراد بیشتری باشیم. آخرین خبر جالب امسال، می‌تواند مربوط به عفو ترامپ به‌وسیله خودش باشد؛ موضوعی که شاید در نوشتار بعدی به آن بپردازیم.