جواب زودهنگام دیوان عالی در «پرونده بزرگ» دونالد ترامپ توجه مرا به اهمیت حقوقی و تشکیلاتی نه قاضی عالی‌مقام در ساختمان این بالاترین مرجع قانونی در آمریکا معطوف کرد. همان جا که ۲۷ سال پیش سوگند وفاداری و حفظ قانون اساسی آمریکا را به جا آوردم معطوف کرد، مرجعی که حتی رئیس جمهور آمریکا در مقابل تصمیم و حکم آن تسلیم می‌شود.

افرادی نظیر ریچارد نیکسون (۱۹۷۳)، آلبرت قور (۲۰۰۰) و اکنون دونالد ترامپ (۲۰۲۰) مجبور به تسلیم در مقابل قانون شده‌اند تا نظم جامعه و احترام قانون حفظ شود.

یکی از ویژگی‌های دونالد ترامپ مقاومت او در مقابل قانون تا حداکثر امکان و در نتیجه آشنا کردن مردم با قانون و دادگاه‌های مختلف بوده است. وی در مراحل و مسائل مختلف با توجه به شخصیت تحمیلی، تهدیدی و دستور خود به وزراء و زیردستان خود چندین بار موفق به زیرپا گذاشتن قانون شده است که بعد از دعاوی گوناگون در دادگاه‌ها و صرف مدت زمان زیاد، یا خواسته‌ خود را جامه عمل پوشانده است و یا بعد از رسیدن به هدف خود آن‌ها را به فراموشی سپرده است (قانون منع ورود افراد مسلمان به آمریکا، نشمردن افراد غیرقانونی در آمریکا در سرشماری جمعیت، بستن مرز مکزیک بر پناهندگان آمریکای مرکزی، و نظایر آن). دونالد ترامپ به این نوع مدیریت و حکومت عادت دارد اما مساله انتخابات و احترام به آراء مردم با دیگر دعاوی ترامپ متفاوت است.

مقدمه قانون اساسی آمریکا با «ما مردم ایالات متحده...» آغاز می‌شود که برای «استقرار عدالت، تامین آسایش ملی، تضمین دفاع مشترک، ارتقای رفاه عمومی. حفظ برکات آزادی برای خود و آیندگان‌مان، [این] قانون اساسی حاضر را برای ایالات متحده آمریکا وضع و مقرر می‌کنیم». قانون اساسی آمریکا مختص پادشاه، رهبر، حاکم و یا رئیس جمهور آمریکا تدوین نشده است، بلکه برای صیانت از آزادی آیندگان و تبعیت تمام مردم از آن، تصویب شده است و تنها و قدیمی‌ترین قانون اساسی دنیا است که در عمر ۲۳۴ساله خود تغییر نکرده و تنها ۲۷ اصلاحیه به آن اضافه شده است.

انتخابات ۳ نوامبر امسال و نتیجه اعلام شده اولیه آن، جوزف بایدن رئیس جمهور منتخب آمریکا را به عنوان برنده انتخابات معرفی کرد اما دونالد ترامپ با تحمیل، تهدید، زور و طرح بیش از ۶۲ دعاوی تقلب و خلافکاری در دادگاه‌های ایالات و سطوح مختلف سعی در ابطال نتیجه آن داشت. پس از شکست کلیه دعاوی مطروحه به علت ‌عدم‌ارائه مدارک و شواهد محکمه‌پسند، با ترغیب دادستان ایالت تگزاس این بار وارد دیوان عالی شد و به امید یاران وفادار خود در آن جا چشم به معجزه ابطال نتیجه انتخابات دوخت. ۹ قاضی دیوان عالی به اتفاق آرا آخرین امید ترامپ را با استدلال ‌عدم‌صلاحیت طرف دعوا رد کردند و در واقع آخرین میخ را به تابوت انتخاب مجدد وی کوبیدند.

دو سوم قضات دیوان عالی محافظه‌کارند و یک سوم آن‌ها منصوب خود ترامپ در لباس رئیس جمهوری آمریکا هستند. حتی یاران وفادار وی در دیوان اجازه طرح و دفاع را از پرونده ساختگی به او ندادند. آن‌ها می‌دانستند ترامپ رفتنی است اما تاریخ ماندگار است. ترامپ در پیامی توییتری نوشت: «دیوان عالی ما را واقعا ناامید کرد. خرد و شهامتی در کار نبود.» وی این تصمیم را یک رسوایی قانونی و خجالت‌آور برای آمریکا خواند. این شکایت از سوی ۱۲۶ نماینده جمهوری‌خواه و ۱۸ دادستان کل دیگر ایالت‌های جمهوری‌خواه مورد حمایت قرار گرفته بود.

در حالی که هنوز ترامپ باخت در انتخابات را نپذیرفته است، امروز دوشنبه، ۱۴ دسامبر، کالج الکترال جلسه نمایندگان ایالات مختلف رسما پیروزی جوزف بایدن را تایید خواهد کرد و روز ۶ ژانویه طبق قانون مایک پنس -معاون ترامپ- در جلسه‌ای که ریاستش را به عهده خواهد داشت باید رئیس جمهور بعدی، یعنی جوزف بایدن را معرفی کند. ترامپ اعلام کرد که از مایک پنس خواهد خواست از انجام این وظیفه قانونی سر باز زند.

به راستی تلاش و دعاوی دونالد ترامپ برای چیست؟ آیا برای خاطر مردم آمریکا باعث تداوم این رسوایی سیاسی است؟ آیا به دنبال منافع شخصی خود است؟ آیا ترس از روبه‌رو شدن با قانون و احتمال محکومیت و زندان به دلیل تقلب، دروغ، جعل اسناد وعدم پرداخت مالیات در پرونده‌های ایالت نیویورک که در انتظار او و فرزندانش است باعث انجام چنین اعمالی از طرف او می‌شود؟ آیا زورگویی و فشار به زیردستان و عدم‌توجه آنان در این برهه از زندگی سیاسی و تجاریش قدرت تفکر و تصمیم معقولانه را از او گرفته است؟ آیا خود را پادشاه آمریکا و یا نماینده خدا می‌داند؟ آیا ترامپ تصور می‌کند او تنها ناخدای کشتی در حال غرق آمریکا است و تنها او می‌تواند آن کشتی را به ساحل برساند؟ کشتی که به استناد مقدمه قانون اساسی آمریکا «ما مردم آمریکا…» را به رئیس جمهور سپردیم و اکنون زمان تحویل آن به مردم آمریکا است. شاید گفته لنین در گوش او به صدا در می‌آید که فقط تعداد محدودی تاریخ را می‌فهمند و تنها آنان می‌توانند قشرها را رهبری و هدایت کنند.

غیرقانونی دانستن ۸۰ میلیون رای رقیب و قانونی دانستن ۷۲ میلیون رای خود از طرف رئیس جمهور آمریکا «ما مردم ایالات متحده آمریکا» را به اطاعت و عبادت وی فرا می‌خواند. چنین رهبرانی تنها یک دلیل برای کنترل قدرت و مردم دارند: در تختخوابی راحت مردن بهتر از زندان یا فرار و تبعید است. دروغ تقلب در انتخابات آمریکا را تنها ترامپ و طرفداران او باور دارند؛ همچنین خیال پیروزی در انتخابات آمریکا را. قربانی بودن و مظلومیت ترامپ را تنها ترامپ و طرفدارانش باور دارند. ترامپ و طرفدارانش می‌دانند که تلاش او برای حکومت مجدد بر هواداران خواهد بود. ترامپ با قربانی جلوه دادن خود تلاش کرد دیوان عالی آمریکا را در دام خود بیندازد. اما پاسخ دیوان عالی پاسخی معقول و پیش‌بینی شده بود: ترامپ رفتنی است اما تاریخ باقی می‌ماند. دیوان عالی آمریکا «ما مردم ایالات آمریکا» را در مقابل «من رئیس جمهور آمریکا» پیروز اعلام کرد.