روستایی در منطقه مولیزه در جنوب ایتالیا، به امید بازگشت حیات به منطقه، خانه‌های روستا را مجانی می‌فروشد.  

یک اعلان عمومی در این باره می‌گوید که روستای کاستروپینیانو واقع بر یک تپه، با ۹۲۳ نفر جمعیت دارای یک قلعه به جا مانده از قرن چهاردهم است و امیدوار است که با ارائه رایگان خانه‌های خالی از سکنه، بتواند با کاهش جمعیت در منطقه مبارزه کند.  

مالکان خانه‌ها با فروش «رایگان (و یا با قیمت نمادین)» موافقت کرده‌اند. قیمت نمادین این روستا نیز، مانند دیگر روستاهایی که روش مشابهی در پیش گرفته‌اند، تنها یک یورو است.  

امید بر این است که فروش خانه‌ها با قیمت فوق چهار دستاورد به همراه آورد: احیا و توسعه مرکز تاریخی کاستروپینیانو و دهکده روکاسپرومونته که برخی از ساختمان‌هایش به شکل خطرناکی تخریب شده‌اند، احیای مرکز تاریخی شهر، کمک به رشد اقتصادی کشور و کمک به ادغام و درهم‌آمیختگی فرهنگی-اجتماعی.  

کسانی که مایلند یکی از این املاک را رایگان و یا به قیمت نمادین خریداری کنند، باید شرایط خاصی را برآورده کنند.  

خریداران خصوصی می‌توانند ایتالیایی، شهروندان اتحادیه اروپا و یا شهروندان غیراتحادیه اروپا باشند، اما شرکت‌ها نیز می‌توانند برای خرید املاک تقاضا کنند، به شرطی که در اتاق بازرگانی، کشاورزی، صنعت و صنایع ایتالیا ثبت شده باشند، با مشارکت‌های رفاهی و تامین اجتماعی مطابقت داشته باشند و مشمول ورشکستی نباشند.  

آنان باید نامه‌ای را به شهردار، نیکولا اسکاپیلاتی نوشته و شرح حالی از برنامه خود را برای ملک مورد نظرشان ارائه دهند، مثلا بنویسند که قصد دارند آن را به یک خانه خانوادگی و یا اقامتگاه گردشگری و یا کسب‌وکار دیگری تبدیل کنند و این که چه مهارت‌هایی برای موفقیت‌آمیز بودن برنامه خود دارند.  

در صورت تایید، متقاضیان باید طی دو ماه سند خرید را امضا کنند و برای پرداخت کلیه مخارج حقوقی و قانونی خرید ملک آماده باشند، تقاضای مجوز بازسازی ملک را ظرف شش ماه ارائه دهند و به محض صدور مجوز ظرف دو ماه عملیات بازسازی را آغاز کنند. 

برای تضمین این که خریداران، پروژه را رها نمی‌کنند، از آنان خواسته می‌شود که مبلغ دو هزار یورو را به دولت محلی، به عنوان سیاست تضمینی بپردازند. این پول پس از سه سال و تکمیل پروژه به صاحب ملک بازگردانده می‌شود.  

در چند سال گذشته، شمار زیادی از روستاهای ایتالیایی خانه‌ها را به قیمت نمادین یک یورو به فروش رسانده‌اند.  

یکی از متاخرترین موارد، شهر سالمی در سیسیلی است که یکی از اولین جاهایی بود که این ابتکار را در سال ۲۰۰۸ آغاز کرد. اما برنامه‌های آن به دلایل اداری برای یک دهه به تاخیر افتاد.  

تصمیم بر این بود که عملیات بهبود و بازسازی شهر می‌بایستی قبل از به حراج گذاشتن املاک تکمیل شود.  

این عملیات شامل بهسازی زیرساخت‌ها و خدمات می‌شد، از راه‌ها و تجهیزات برق گرفته تا خطوط فاضلاب.  

دومنیکو ونوتی، شهردار سالمی، به بخش مسافرت شبکه خبری سی‌ان‌ان گفت: «روند طولانی بود. نه تنها باید تمامی کارهای مربوط به حفظ و نگهداری مناطق پرخطر را انجام می‌دادیم، بلکه باید بسیاری از املاک را برای استفاده مسکونی بازیابی می‌کردیم.»  

او گفت: «مدتی است که از انجام تمامی این کارها گذشته اما تصمیم گرفتیم صبر کنیم و ببینیم که وضعیت اضطراری مربوط به کووید-۱۹ به چه سمتی می‌رود.»  

او افزود: «شهر اکنون برای گام بعدی آماده است.»