شماری از زنان نقاش افغان نمایشگاهی به نام «نقاشی برای صلح» را در کابل برگزار کردند و از هیئت مذاکرهکننده دولت افغانستان و طالبان خواستند هرچه زوتر به توافق برسند تا بساط جنگ و بدبختی از این کشور برچیده شود.
این نقاشان میگویند: «ما این نمایشگاه را به بهانه بیان پیام خود به هیئت مذاکرهکننده دولت افغانستان، طالبان و جامعه جهانی برپا ساختیم تا از آنها بخواهیم تلاش کنند روند مذاکرات صلح که اکنون در دوحه در جریان است سرعت بگیرد و به یک نتیجه که خواست و اراده همه در آن دخیل باشد دست یابند تا بساط این بدبختی و مشکلات که چندین دهه است در افغانستان وجود دارد، برچیده شود و مردم در یک فضای صلحآمیز و دور از جنگ، خشونت و دیگر بدبختیها، به زندگی خود ادامه دهند.»
زنان نقاش، نقش زنان افغان را در مذاکرات صلح برای افغانستان مهم و تاثیرگذار خواندند و به دولت این کشور و طالبان گفتند: « دولت افغانستان و طالبان نباید نقش زنان افغان را در پیشبرد مذاکرات صلح نادیده بگیرند. زنان نیمی از جامعه هستند و نسبت به هر قشر دیگری در جنگهای که جریان داشت یا دارد بیشتر متضرر شدهاند و به همین دلیل در مذاکرات میتوانند از حقوق و دستاوردهای خود دفاع کنند.»
این زنان از احیای دوباره امارت اسلامی طالبان و از دست دادن دستاوردهای چندین ساله خود در مذاکرات صلح نگران هستند و تاکید دارند: «ما خواستار صلح و ثبات دائمی در کشور هستیم تا نظام جمهوری و دستاوردهای ما در آن حفظ شود نه این که به بهانه صلح آنچه که با سختی بسیار به دست آوردهایم نادیده گرفته شود، از بین برود و نظام طالبان دوباره احیا گردد. ما نظام امارت اسلامی طالبان را تجربه کردهایم و از آن نظام، خاطرات خوشی نداریم و طرفدار آن نیستیم.»
ثریا، بانویی که در این نمایشگاه نقاشیهایش را به نمایش گذاشته است و برای صلح نقاشی میکند، میگوید: «ما زنان افغان به ویژه زنان نقاش نگران هستیم که در مذاکرات صلح دستاوردهای چندین ساله ما به معامله گذاشته شود و از بین برود. ما صلح و ثباتی را میخواهیم که همه مردم افغانستان به ویژه زنان از آن رضایت داشته باشند و بتوانند بیش از نسبت به گذشته به حقوق اساسی خود دست یابند. این آرزوی ما است و برای آن مبارزه کردیم و خواهیم کرد.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
حسینه سادات نیز نقاش است و برای صلح نقاشی میکند. وی علاوه بر آن که خواستار صلح و ثبات دایمی در افغانستان است، از احیای دوباره امارت اسلامی طالبان نگران است و میگوید: «من برای صلح نقاشی کردم و نقاشی میکنم. ما خواستار صلح و ثبات هستیم که همه شهروندان از آن راضی باشند و به حقوق خود دست پیدا کنند اما چیزی که ما را نگران کرده این است که نباید امارت طالبان بار دیگر بر ما تحمیل شود و همه دستاوردها و تلاشهایی که درزمینههای مختلف انجام شده است، از بین برود زیرا جبران آن بار دیگر برای ما غیرممکن خواهد بود. ما نظام امارت اسلامی طالبان را یک بار تجربه کردیم و نمیخواهیم بار دیگر آن را تجربه کنیم.»
فاطمه فروغ، مسئول این نمایشگاه است. وی میگوید: «آرزو داریم بنبستی که میان هیئت مذاکرهکننده افغان و طالبان در روند مذاکرات صلح دوحه به وجود آماده است، شکسته شود و روند صلح سرعت یابد. ما نیز از هیئت مذاکرهکننده دو طرف میخواهیم که دستاوردهای دو دهه زنان افغان را در توافقی که صورت میگیرد، حفظ کنند. در غیر این صورت هرگونه توافق که به دست آید، برای ما قابل قبول نیست.»
جنگ چندین ساله در افغانستان مرد، زن، پیر، جوان و حتی کودکان این سرزمین را خسته کردهاست. در هر گوشه و کنار این کشور، مردم با برگزاری برنامههای مختلف فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، علمی و هنری در تلاشاند تا پیام صلحجویانه خود را به گوش جهانیان برسانند و اعلام کنند که خواستار صلح و ثبات دائمی در کشور خود هستند. صلحی که خواست و آرزوی تکتک افراد این جامعه است.
در حال حاضر مذاکرات در دوحه میان هیئت افغان و طالبان برای پایان جنگ و تامین صلح و ثبات همیشگی در این کشور جریان دارد و تلاش میشود دو طرف هرچه زودتر به یک توافق دست یابند تا بساط جنگ برای همیشه برچیده شود.