تحقیقی جدید اظهار داشت افرادی که از ویروس کرونا بهبود یافته‌اند احتمالا تا چندین ماه از ابتلای مجدد به آن مصون خواهند بود. 

دانشمندانی که نمونه خون شش هزار بیمار کووید-۱۹ را بررسی کردند، نتیجه گرفتند تقریبا تمام پادتن‌های خنثی‌ساز تولید شده «با کیفیت بالا» از ۵ تا ۷ ماه بعدتر در بدن باقی می‌ماند. 

گرچه هنوز اثبات نشده که پادتن ویروس کرونا به معنای مصونیت در برابر آن است، اما محققان دانشگاه آریزونا می‌گویند به اعتقاد آنان این یافته‌ها به نگرانی درباره عمر کوتاه پادتن‌ها پایان داده است و حاکی از آن است که مصونیت بعد از ابتلا به این بیماری حتی ممکن است برای سال‌ها ادامه یابد. 

این تحقیق همچنین بارقه‌هایی از امید برای کارآمدی واکسن‌هایی دارد که هم‌اینک در سراسر دنیا در حال تولید هستند. 

دیپتا باتاچاریا، استادیار ایمونوبیولوژی، گفت: «نگرانی‌های متعددی درباره مصونیت علیه کووید-۱۹ ابراز شده است که این مصونیت عمر زیادی ندارد. ما در تحقیق خود این سؤال را مورد بررسی قرار دادیم و دریافتیم مصونیت حداقل برای ۵ ماه باقی می‌ماند.» 

این تحقیق شامل مطالعه پنج هزار و ۸۸۲ داوطلب بود که در ماه آوریل در شهرستان‌ پیما در ایالت آریزونا برای شرکت در آزمایش پادتن خون ثبت‌نام کردند. 

بعضی از مشارکت‌کنندگان در این تحقیق، اوایل شیوع بیماری بدان مبتلا شده بودند که به محققان اجازه داد یکی از طولانی‌ترین دوره‌های ممکن را برای تولید پادتن مورد مطالعه قرار دهند. 

دکتر باتاچاریا گفت: «دورترین زمانی که ما توانستیم در افراد مبتلا پیدا کنیم به ۷ ماه پیش برمی‌گردد، بنابراین تاکنون این بیشترین زمانی است که می‌توانیم پایداری مصونیت طی آن را تایید کنیم. البته ذکر این نکته هم ضروری است که افرادی که به ویروس کرونای سارس مبتلا شده بودند، که شبیه‌ترین ویروس به سارس‌-کوو-۲ است، هنوز ۱۷ سال بعد از ابتلا شاهد مصونیت در برابر آن هستند. اگر سارس-کوو-۲ هم چیزی شبیه آن ویروس باشد، انتظار داریم پادتن آن حداقل برای دو سال در بدن فرد باقی بماند و خیلی احتمال کمی دارد که دوران مصونیت چیزی کمتر از این باشد.» 

بعضی از مطالعات اولیه حاکی از آن بود که پادتن کووید-۱۹ خیلی زود بعد از اولین ابتلا در بدن فرد کاهش می‌یابد که یعنی عمر مصونیت بسیار کوتاه است. 

اما دکتر باتاچاریا معتقد است آن مطالعات بر سلول‌های پلاسمایی متمرکز بودند که عمر کوتاهی داشتند و توسط نظام ایمنی بدن به عنوان اولین واکنش در برابر ویروس تولید می‌شوند، به نظر او آن تحقیقات سلول‌های پلاسمایی را که در دور دوم واکنش نظام ایمنی بدن تولید شده و عمری طولانی دارند نادیده گرفته که باعث تولید پادتن‌هایی «با کیفیت بالا» می‌شوند. 

مایکل دیک، قائم مقام ارشد دانشگاه در علوم بهداشتی و از نویسندگان این تحقیق ادعا کرد این تحقیق آن‌ها را «قادر به درک این حقیقت کرد که مصونیت پایدار علیه این بیماری یک واقعیت است». 

اما دکتر اندرو فریدمن، متخصص بیماری‌های مسری از دانشگاه کاردیف که در این تحقیق نقشی نداشت گفت گرچه یافته‌های این تحقیق امیدبخش است اما نشان نمی‌دهد که مشارکت‌کنندگان در آن از ابتلای مجدد به کووید-۱۹ مصون باشند. 

او به ایندیپندنت گفت: «نمی‌توان مطمئن بود که وجود پادتن‌های خنثی‌ساز به معنای مصونیت از ابتلا خواهد بود. خیلی احتمال زیادی دارد که این چنین باشد اما صرفا نمی‌شود از آن مطمئن بود. این سؤال بدون پاسخ بزرگ فعلی است.» 

تاکنون مواردی از ابتلای مجدد افراد به کووید-۱۹ بعد از بهبود از آن گزارش شده است که موجب شده دانشمندان هشدار دهند «مصونیت هیچ وقت صد درصد نیست.» 

تحقیقی که در هفته جاری در نشریه لانست منتشر شد، مرد ۲۵ ساله‌ای از ایالت نوادا را بررسی کرده بود که ظرف ۴۸ روز به دو نوع مختلف کووید-۱۹ مبتلا شده و بار دوم علائم شدیدتری را تجربه کرده بود. 

مارک پاندوری، استاد دانشگاه نوادا و نویسنده اصلی این تحقیق گفت: «یافته‌های ما حاکی از آن است که ابتلا به سارس-کوو-۲ در گذشته شاید لزوما به معنای مصونیت در برابر آن در آینده نباشد.»