خون آلوده، بیماران هموفیلی، و یک مستند جدید

دولت بریتانیا از خطر آلوده بودن خون های وارداتی از آمریکا خبر داشت؟

در دهه های هفتاد و هشتار هزاران نفر به ایدز و هپاتیت مبتلا شدند BRETT CARLSEN / GETTY IMAGES NORTH AMERICA / GETTY در IMAGES VIA AFP

یک سند جدید قرار است جزئیاتی از فاجعه آلوده شدن هزاران بیمار هموفیلی به ویروس ایدز و هپاتیت سی را روشن کند که نشان می‌دهد بریتانیا از احتمال این خطر آگاه شده بود.

فیلمی که شبکه آی‌تی‌وی به زودی پخش خواهد کرد حاکی است مقامات بریتانیا نامه‌هایی دریافت داشتند که از احتمال خطر استفاده از خون وارداتی از ایالات متحده خبر می‌دادند.

در سال‌های دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی هزاران بیمار از طریق فرآورده‌های خونی آلوده به ویروس ایدز و هپاتیت سی مبتلا شدند.

بسیاری از افرادی که گرفتار این فاجعه شدند از بیماران هموفیلی بودند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

بریتانیا در آن زمان مشکل تأمین فاکتور ۸ را داشت و برای همین به آمریکا متوسل شد، که برای اهداء خون به مردم پول می‌دهد. فاکتور ۸ یک عامل انعقاد خون است که برای کمک به بیماران هموفیلی از پلسمای بانک خون انسانی تهیه می‌شود.

اخیرا پرونده این رسوایی در اثر شکایت یک شاکی که مدعی است رسیدگی قبلی مخدوش بوده دوباره به جریان افتاده است.

در این مستند تلویزیونی، به نام «خود سرد» صحبت‌های قربانیان این ماجرا و خانواده‌های آنها را می‌بینیم که با این فاجعه رو به رو شدند.

فیلم مزبور، که یکشنبه شب به نمایش در خواهد آمد، به ادعاهایی می‌پردازد که هشدارهای قبلی به طور سازمان‌یافته نادیده گرفته شده و در مواردی «مخفی» شده‌اند.

در فیلم، نامه‌ای از مسئولان آمریکایی به یک کارشناس هموفیلی در بریتانیا مطرح می‌شود که هشدار داده بیماران هموفیلی در آمریکا که فاکتور ۸ دریافت داشته‌اند به ایدز مبتلا شدند. در این نامه آمده «شک ندارم که دیری نخواهد گذشت که در بریتانیا هم شاهد چنین مواردی باشید».

به گزارش این فیلم مستند، پروفسور آرتور بلوم، گیرنده نامه، چند ماه بعد در نامه‌ای از «گزارش‌های هشدارآمیز بی‌جا در مورد ایدز» سخن می‌گوید.

در همان سال به وزارت بهداشت بریتانیا توصیه شد تمام فرآورده‌های خونی اهدایی آمریکایی پس از یک تاریخ مشخص را عودت دهد تا تکلیف موضوع آلودگی به ویروس ایدز مشخص شود.

به گفته جیسون ایوانز، پیگیر این ماجرا، که پدرش را به خاطر ابتلا به ایدز از دست داد، ولی «هیچ گوش شنوایی نبود».

رسوایی خون‌های آلوده به بدترین فاجعه درمانی در تاریخ نظام بهداشت ملی بریتانیا معروف شده است.

آقای ایوانز می‌گوید «به نظرم وقتی به لحاظ تعداد به این موضوع نگاه کنیم، هزاران نفر مبتلا شدند، خیلی بیش از ۱۵۰۰ نفر، که وقتی آن را در کنار سایر فجایع ملی می‌گذاریم، نظیر فاجعه هیلزبرو، بمب‌گذاری بیرمنگان، گرنفل، فاجعه‌ای خون‌های آلوده از مجموع همه اینها عظیم‌تر بوده است. با این حال هیچ وقت به اندازه آنها مورد توجه قرار نگرفت».

دادگاه پرونده «بررسی خون‌های آلوده»، که به کوشش قاضی سابق دادگاه عالی، سر برایان لنگ استف، دنبال می‌شود، این هفته مدارکی را از لرد دیوید آون، وزیر اسبق بهداشت، دریافت داشت.

وی گفت بریتانیا برای اطمینان از وجود ذخیره کافی از فرآورده‌های خونی باید «بسیار زودتر» اقدام می‌کرد و نباید می‌گذاشت کار به واردات خون‌های آلوده به هپاتیت و ایدز بکشد.

بررسی پرونده ادامه دارد.

یک سخنگوی اداره بهداشت و درمان عمومی به ایندیپندنت گفت «فاجعه اسف‌بار خون‌های آلوده اصلا نباید اتفاق می‌افتاد. درخواست عمومی برای رسیدگی مجدد به پرونده، با هدف کشف حقیقت و پاسخ‌گویی به افراد و خانواده‌هایی تنظیم شده که شایستگی دانستن حقیقت را دارند».

آنها افزودند «ما به درد و رنج پیوسته‌ای که بر این افراد وارد آمده واقفیم و خود را به شفافیت در این پرونده متعهد می‌دانیم».

گزارش  های بیشتر از پرس اسوسیشن

© The Independent

بیشتر از جهان