بارش شهاب‌سنگ‌ها در افق

این بارش شهاب سنگ‌ از اواخر آوریل تا ماه می ادامه دارد

این منظره به بهترین شکل در نیمکره جنوبی مشاهده می‌شود -Abdulmonam EASSA / AFP

بارش شهاب سنگهای اتا آکواریدس (eta Aquariids) با روشن شدن آسمان توسط اجرام به جا مانده از ستاره دنباله‌دار هالی، به نقطه اوج خود می‌رسند.

این بارش شهاب سنگ از اواخر آوریل تا ماه می جاری ادامه دارد، اما در هفته اول ماه اوج می‌گیرد، به این معنی که به صورت مختص در این روزها قابل مشاهده‌اند. درزمان  اوج بارش آنها، هر ساعت ۳۰  شهاب دیده می‌شود.

یکی از نکته‌های قابل توجه در مورد بارش اتا آکواریدس سرعت آنها است. آنها با سرعت۱۵۰ هزار مایل در ساعت به جو زمین پرتاب می‌شوند و زمانی که که اجرام روشنشان، به دنبال آنها به جا می‌ماند، می‌توانند ردی درخشان در سراسر آسمان به جا بگذارند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

این منظره به بهترین شکل در نیمکره جنوبی مشاهده می‌شود، زیرا صورت فلکی که از آن منشعب می‌شوند در آسمان بالاتر است و به همین دلیل هر شهاب‌سنگ راحت‌تر مشاهده می‌شود. در نیمکره شمالی این شهاب سنگ‌ها غالباً درافق حرکت می‌کنند و  آنها را Earthgrazers ( سوختن نزدیک سطح زمین) می‌نامند.

مثل همیشه، کلید دیدن هر نوع بارش شهابی رفتن به جایی است که نسبتاً تاریک باشد تا آلودگی نوری در دید شما قرار نگیرد. این امر ممکن است به دلیل قرنطینه ناشی از ویروس کرونا و فاصله‌گیری اجتماعی، دشوار باشد و هرگونه سفر فقط در حالی توصیه می‌شود که مجاز باشد.

برای دیدن منظره، به آسمان نگاه کنید و سعی کنید نگاه خود را در آنجا نگه دارید. با گذشت زمان - بعد از حدود ۳۰ دقیقه یا بیشتر - چشمان شما می‌توانند در تاریکی بهتر ببینند و هر نوع شهاب‌سنگی مشاهده خواهد شد.

 بارش شهاب سنگ‌ها زمانی ایجاد می‌شود که زمین درون اجرام به‌جا مانده ازستاره‌های دنباله‌داری حرکت می‌کند که در اطراف منظومه شمسی ما در گردش هستند. هنگامی که این اجرام باقی مانده با اتمسفر زمین برخورد می‌کنند‌، می‌شکنند و در آسمان نورهای چشمگیر پدید می‌آورند.

هر سال زمین مرتباً در این قسمت از حضور اجرام حرکت می‌کند. این بدان معنی است که بارش  شهاب‌ها قابل پیش بینی است و هر سال در همان زمان پدید می‌آید.

اجرامی که اتا آکواریدس را ایجاد می‌کنند، در واقع ازستاره دنباله‌دار هالی می‌آید. هالی در هر سفر منظم خود در منظومه شمسی (هر گردش مداری آن حدود۷۶ سال طول می‌کشد) اجرام جدیدی را به جا می‌گذارد، و باقی مانده‌های همان ستاره دنباله‌دار نیز در ماه اکتبر به اوریونیدها منتهی می‌شود.

بیشتر از جهان