در فوتبال ایران بارها و بارها مدیران و مربیان و بازیکنان حرف‌هایی درباره دستکاری در نتایج بازی ها به زبان آورده اند، گاه در لفافه و گاه آشکارا، حرف‌هایی که مصداق بارز فساد سازمانیافته است. این بار اما مالک باشگاه تراکتورسازی در برنامه تلویزیونی، فساد سازمان یافته در لیگ ایران را علنی تایید کرد.

از سال‌ها پیش مدیران، مربیان و بازیکنان در رسانه‌ها و هواداران در شبکه‌های اجتماعی درباره داوری های هدفمند و تغییر نتایج بازی‌ها حرف می زدند، اما محمدرضا زنوزی، مالک باشگاه تراکتور تبریز، در برنامه ای تلویزیونی در صدا و سیمای ایران به نام فرمول یک، از فساد سازمان یافته در فوتبال ایران گفت و با توجه به شخصیت حقوقی او به عنوان مالک باشگاه در لیگ برتر ایران، حرف‌های او می تواند به یک جنجال بزرگ تبدیل شود.

حرف های زنوزی را بخوانیم: «وزارت ورزش در فدراسیون مشکل اساسی است. وزارت ورزش تیم‌های خاصی را مدیریت می کند و سهامدارشان است. واقعا اینها شایعه است؟ خود آقای انصاری فرد -مدیرعامل پیشین پرسپولیس- تایید کرد و در "صداوسیما" گفت که وزیر همه تصمیمات را می گیرد. بدون اینکه من مدیرعامل اطلاع داشته باشم، شبانه با هیات مدیره جلسه می گذارند. این را آقای انصاری فرد سه چهار روز پیش در تلویزیون گفت.»

سپس زنوزی درباره داوری ها در لیگ حرف زد و مجری از او پرسید شما از یک فساد سازماندهی شده در فوتبال حرف می زنید؟ پاسخ زنوزی این بود: «بله و درباره آن ادعا دارم و می دانم که وجود دارد.»

این ادعای مالک باشگاه تراکتور درباره هر لیگی می تواند جنجال بزرگی بسازد، ادعایی بزرگ و هولناک درباره فوتبال که فدراسیون فوتبال ایران و وزارت ورزش و جوانان را درگیر خود می کند. اما آنها پس از این ادعا موضع نگرفتند. سال ها پیش، مربیان و مدیران پرشماری حرف هایی شبیه این را مطرح کرده اند اما فدراسیون فوتبال همیشه به سادگی از کنار این ادعاها می گذرد تا منجر به جنجال بزرگتری نشود. این مماشات با مدعیان تردیدبرانگیز است، وگرنه چنین ادعایی درباره لیگ برتر ایران یا باید اثبات شود و یا گوینده اش به دلیل طرح ادعای غیرمستند، از سوی نهاد قضایی فدراسیون با محرومیت مواجه شود.

در فوتبال ایران مالکیت مشترک بر باشگاه ها، خود می تواند از عوامل تردیدهای بسیار در سلامت برگزاری مسابقات باشد. زنوزی، مالک باشگاه تراکتور، همزمان مالک باشگاه ماشین سازی است و مالکیت مشترک دو باشگاه می تواند اشتراک منافع ایجاد کند و شائبه برانگیز باشد. به همین دلیل قوانین فوتبال اجازه نمی دهند که دو باشگاه با مالکیت مشترک، در یک لیگ بازی کنند.

در ایران اما بی توجه به قوانین، چند دهه دو باشگاه استقلال و پرسپولیس با مالک مشترک در یک لیگ بازی کرده اند و رقیب سنتی در فوتبال ایران هستند. مالک هر دو باشگاه وزارت ورزش و جوانان است و ریاست مجمع هر دو باشگاه را شخص وزیر ورزش و جوانان بر عهده دارد. همین عامل باعث شده که هواداران به تصمیمات تبعیض آمیز درباره یکی از این دو باشگاه معترض باشند. اگرچه استقلال و پرسپولیس را به دلیل رقابت دیرینه و سنتی نمی توان متهم به رعایت منافع رقیب کرد، اما همین عرف باعث توجیه مالکیت مشترک باشگاه تراکتور و ماشین سازی تبریز شده است. حتی وزارتخانه هایی مثل وزارت صنایع و وزارت نفت سال‌ها مالک دو یا چند تیم در لیگ برتر بودند و این نیز خلاف مقررات فوتبال است. این تخلف آشکار اما در فوتبال ایران پذیرفته شده و حتی چندان مورد انتقاد قرار نمی گیرد.

فدراسیون فوتبال ایران به وارد شدن اتهامات بزرگ عادت دارد و چون می داند این اتهامات پیگیری نمی شوند و ارزش خبری چند روزه ای دارند و فراموش خواهند شد، همیشه مقابل این ادعاها سکوت می کند یا با تذکری کوتاه در یک بیانیه از کنارش می گذرد. اما این ادعاها حتی اگر در خوشبینانه ترین حالت مستند نباشند، چهره فوتبال را مخدوش می کنند و فوتبال بدون سلامت در برگزاری، هرگز ورزش جذابی نیست و برای تماشاگر بی معنا می شود. فدراسیون فوتبال اما نه به چهره مخدوش فوتبال فکر می کند و نه به درست و غلط ادعاها. اتهاماتی شبیه آنچه مالک باشگاه تراکتور به زبان آورد، به یک عادت تبدیل شده اند.