پژوهشی جدید نشان میدهد انسانها نسبت به بیشتر خویشاوندان نخستیسان خود گرایش بیشتری به تکهمسری دارند، اگرچه گونههایی دیگر مانند سگآبی از این نظر جلوترند.
به گزارش سیانان، پژوهشگران دانشگاه کمبریج برای سنجش میزان گرایش به تکهمسری، نسبت خواهر و برادرهای تنی و ناتنی را در گونههای مختلف جانوری و نیز جمعیتهای انسانی در دورههای تاریخی متفاوت بررسی کردند.
در گونهها و جوامعی که تکهمسری رایجتر است، تعداد فرزندان از پدر و مادر مشترک بیشتر است و در حالتهای چندهمسری یا جفتگیریهای متعدد، تعداد خواهر و برادر ناتنی افزایش پیدا میکند.
این گروه پژوهشی به سرپرستی مارک دایبل، انسانشناس فرگشتی در دانشگاه کمبریج، از مدلسازی رایانهای و دادههای ژنتیکی انسان و حیوانات استفاده کرد. بر اساس یافتهها، سگآبی با ۷۲ درصد در رتبه اول تکهمسری قرار دارد و انسان با ۶۶ درصد در جایگاه بعدی قرار میگیرد و اندکی بالاتر از میرکت ایستادهاند که میزان تکهمسری در آنها ۶۰ درصد است. این سه گونه «لیگ برتر تکهمسری» محسوب میشوند.
در مقابل، دلفین و شامپانزه فقط ۴ درصد و گوریل کوهی حدود ۶ درصد گرایش به تکهمسری دارند.
دایبل متذکر میشود هرچند پیشتر از نسبت خواهر و برادر برای سنجش تکهمسری استفاده شده بود، این نخستین بار است که چنین مقایسهای میان انسان و دیگر پستانداران انجام میشود.
پژوهشگران میگویند تکهمسری یکی از عوامل مهم همکاری اجتماعی در انسان بوده و همین همکاری زمینه تسلط انسان بر سیاره زمین را فراهم کرده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
دایبل درصد تکهمسری انسان را با تکیه بر دادههای ژنتیکی بهدستآمده از محوطههای باستانشناسی و دادههای قومنگاری از ۹۴ جامعه انسانی محاسبه کرده است و تاکید میکند الگوهای ازدواج و جفتگیری بسیار متنوع است، اما مشاهده الگوی کلی در سطح گونه اهمیت دارد.
دایبل میگوید انتظار داشت انسان در محدوده سایر پستانداران تکهمسر باشد، اما شگفتزده شد وقتی مشاهده کرد پایینترین میزان خواهروبرادری تنی در جوامع انسانی (۲۶ درصد) همچنان از بالاترین نرخ در پستانداران غیرتکهمسر (۲۲ درصد) بیشتر است.
ایزابل اسمالگان، استاد ارشد زیستشناسی جمعیت در دانشگاه نیوکاسل، این روش مقایسه را ابتکاری توصیف میکند و میگوید یافته اصلی نشان میدهد انسان خیلی بیشتر از نزدیکترین خویشاوندان جانوریاش گرایش به تکهمسری دارد و همراه سگآبی و میرکت در یک رده قرار میگیرد، در حالی که در گونههایی مانند شامپانزه یا گوریل، داشتن چند شریک جنسی رفتار غالب است.
