اورشلیم‌پست: موج تازه سرکوب در ایران؛ از خاموشی دیجیتال تا چوبه‌های دار

از زندان اوین تا اتوبوس‌های حامل مهاجران افغان، یک الگو آشکار است: هرگاه فشار خارجی افزایش پیدا می‌کند، جمهوری اسلامی مردم ایران را سرکوب و مجازات می‌کند

در پی جنگ اخیر ایران و اسرائیل، جمهوری اسلامی به سرکوب‌های گسترده در داخل و اقدام‌های دیپلماتیک در خارج متوسل شد. به نوشته اورشلیم پست، در حالی‌ که مقام‌های جمهوری اسلامی تلاش می‌کنند در نشست‌های منطقه‌ای مانند کنفرانس سالانه «مرکز عربی پژوهش و مطالعات سیاسی» در دوحه بر ایده «منطقه قوی» و همکاری میان کشورهای حاشیه خلیج فارس تاکید کنند، گروه‌های حقوق بشری حکومت را به تشدید سرکوب داخلی متهم کرده‌اند. 

سعید خطیب‌زاده، معاون وزیر خارجه، در این کنفرانس از لزوم مقابله جمعی با آنچه «ابرپروژه سلطه‌جویانه اسرائیل» نامید سخن گفت و خواستار کنار گذاشتن رقابت‌های منطقه‌ای شد. این موضع‌گیری هم‌زمان با سفر مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهوری، و عباس عراقچی، وزیر خارجه، به دوحه برای نشستی اضطراری بود، که در این نشست از کشورهای مسلمان خواستند روابطشان با اسرائیل را قطع کنند.

اما در داخل، فضای ایران بسیار متفاوت بود. پس از حملات هماهنگ آمریکا و اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای ایران در ماه ژوئن، حکومت به سرکوب شدید متوسل شد. پلیس از دستگیری ۲۱ هزار نفر از جمله صدها متهم به جاسوسی برای اسرائیل، خبر داد. 

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

از اوت، خبر اعدام‌های پی‌درپی منتشر شد. هفت نفر به اتهام ارتباط با اسرائیل به دار آویخته شدند. اتهام‌هایی مانند «محاربه» و «افساد فی‌الارض» دستاویز اصلی دستگاه قضایی برای این اعدام‌ها بود. مهران بهرامیان، از معترضان جنبش «زن، زندگی، آزادی» که به‌تازگی اعدام شد، نمونه‌ای بود که، به گفته فعالان، در دادگاهی مخفی و ناعادلانه محکوم شده بود. سپاه پاسداران همچنین به‌تازگی از دستگیری هشت «عامل موساد» خبر داده است. منتقدان این رویکرد را نشانه ضعف حکومت دانستند.

به‌گزارش اورشلیم‌پست در این دوره، در سطح اجتماعی، فضای امنیتی حاکم بود. بنا بر گزارش‌ها، بیش از ۵۰ هزار نیروی امنیتی فقط در تهران مستقر شدند. ایست‌های بازرسی در سراسر کشور برپا شد، گوشی‌های همراه در خیابان به‌طور تصادفی کنترل می‌شد و شایعات درباره بازداشت همسایگان دهان به دهان می‌چرخید. 

براساس این گزارش، ابزار سرکوب فقط فیزیکی نبود. قطع اینترنت نیز به راهبردی عادی تبدیل شد.

به نوشته اورشلیم‌پست، جمهوری اسلامی هم‌زمان عملیات سایبری و تبلیغاتی‌اش را گسترش داده است. شبکه‌های رسانه‌ای جعلی، حساب‌های ساختگی و عملیات فیشینگ با استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی طراحی می‌شوند. شرکت متا اوایل سال ۲۰۲۵ یک شبکه نفوذ جمهوری اسلامی را حذف کرد؛ مایکروسافت هم فعالیت تهران در فضای انتخابات آمریکا در سال ۲۰۲۴ را ردیابی کرده بود؛ و اوپن‌ای‌آی کارزار جمهوری اسلامی را که از ابزارهای مولد برای تولید محتوا استفاده می‌کرد مسدود کرد. گروه هکری «بچه‌گربه‌ جذاب» (APT42) نیز که به جمهوری اسلامی نزدیک است، با جعل هویت خبرنگاران و کنفرانس‌ها، فعالان را هدف فیشینگ قرار می‌دهد.

کارشناسان معتقدند که شدت سرکوب بازتاب آسیب‌پذیری حکومت پس از جنگ ۱۲ روزه ماه ژوئن است. دانیل برومبرگ، پژوهشگر مرکز عربی در واشینگتن، معتقد است جدال اصلی نه فقط بر سر آینده برنامه هسته‌ای ایران بلکه درباره بقای رژیم است. به گفته او، بین سپاه پاسداران که به دنبال قدرت مطلق است و محافظه‌کاران عمل‌گرایی که به مشروعیت جمهوری اسلامی می‌اندیشند، شکاف وجود دارد. پزشکیان تلاش می‌کند تعادل ایجاد کند و گفته است «کسانی که با ما مخالف‌اند لزوما دشمن ما نیستند»، اما این سخن با حمله تندروها مواجه شد. حتی آیت‌الله خامنه‌ای از «وحدت همه ایرانیان» سخن گفت، اما تحلیلگران آن را بیشتر نشانه غریزه بقا می‌دانند.

براساس این گزارش، از زندان اوین تا اتوبوس‌های حامل مهاجران افغان، یک الگو آشکار است: هرگاه فشار خارجی افزایش پیدا می‌کند، جمهوری اسلامی مردم  را مجازات می‌کند. حکومت هنوز ابزارهایی چون چوبه‌های دار، خاموشی اینترنت، اخراج مهاجران و انتشار اطلاعات نادرست را در اختیار دارد، اما این اقدام‌ها بیش از آنکه نشانه اقتدار باشد، تکیه بر ارعاب برای بقا را عیان می‌کند.