از ماکارونی و پنیر خامه‌ای گرفته تا نرم‌نوش و پوره سیب‌زمینی کره‌ای، غذاهای نرم جایگاه ویژه‌ای در برنامه غذایی دارند. اما متخصصان تغذیه هشدار می‌دهند که این علاقه عمومی به بافت‌های نرم ممکن است تاثیری پنهان بر سلامت بدن بگذارد.

بری فیلیپس، کارشناس تغذیه، به یاهو لایف می‌گوید غذاهای نرم حس لذت می‌دهند. این غذاها اغلب سرشار از قند یا چربی‌اند، و با خاطرات کودکی گره خورده‌اند، مانند پوره سیب‌زمینی یا بستنی، که از نظر احساسی هم آن‌ها را دلپذیر می‌کند.

دانشمندان حوزه غذا نیز به این ترجیح فرهنگی اشاره می‌کنند. برایان کوک لی توضیح می‌دهد که آمریکایی‌ها نان نرم را به نان‌های سفت و ترد اروپایی ترجیح می‌دهند، که عمیقا در فرهنگ غذایی ریشه دارد.

اما این علاقه عوارضی هم دارد. جویدن نقش مهمی در هضم غذا و انتقال حس سیری به مغز ایفا می‌کند. ابی تیل، دانشمند تغذیه، می‌گوید هرچه بیشتر بجویم، روند خوردن کندتر می‌شود و به مغز فرصت می‌دهد تا متوجه سیری معده شود. غذاهای نرم معمولا سریع خورده می‌شوند و همین می‌تواند به پرخوری منجر شود.

برای مثال، مایعات را می‌توان تا ۶۰ برابر سریع‌تر از غذاهای جامد مصرف شوند. چون نیازی به جویدن ندارند، واکنش سیری ضعیف‌تری در بدن ایجاد می‌کنند. این امر می‌تواند باعث شود فرد بدون اینکه آگاه باشد کالری بیشتری دریافت کند.

پژوهش‌ها نیز این نگرانی‌ها را تأیید کرده‌اند. یافته‌های پژوهشی در هلند نشان داد افراد هنگام مصرف غذاهای نرم، کالری بیشتری دریافت می‌کنند، زیرا این غذاها سریع‌تر خورده می‌شوند و به اندازه غذاهای سفت حس سیری ایجاد نمی‌کنند.

غذاهای نرم اغلب فیبر کمی دارند، در حالی که فیبر برای سلامت گوارش و احساس سیری ضروری است. همچنین، غذاهای نرم فراوری‌شده معمولا افزودنی‌هایی دارند تا بافت نرم غذا حفظ شود‌ــ برای مثال، نان سفید برای حفظ نرمی و ماندگاری، به تغییرات فراوان و افزودنی‌های خاص نیاز دارد.

با این حال، همه غذاهای نرم ناسالم نیستند. فیلیپس می‌گوید ماست یونانی، جو دوسر، آووکادو و حبوبات همگی نرم و مغذی‌اند. و برای گروه‌هایی مانند نوزادان، سالمندان، یا بیمارانی که در دوره نقاهت پس از عمل جراحی‌اند، مصرف غذاهای نرم ضروری است.

در نهایت، متخصصان خوردن آگاهانه را توصیه می‌کنند. بنابراین، از پوره سیب‌زمینی‌تان لذت ببرید‌ــ فقط وقتی می‌توانید، یادتان نرود بجوید!