روز گذشته، سناتور برنی سندرز اعلام کرد که به دنبال حمله قلبی که چند ماه گذشته داشته است، سوابق پزشکی خود را منتشر نخواهد کرد. در برنامه دیدار با رسانهها، این نامزد تأکید کرد که متخصصین قلب میگویند او کاملا سالم است. هدف این سخنان پایان دادن به هرگونه نگرانی احتمالی رأیدهندگان در مورد سلامت این سناتور بود. اما سناتور سندرز ۷۸ ساله، مسنترین نامزد ریاست جمهوری است. در صورت انتخاب شدن، هنگام آغاز به کار به عنوان رئیس جمهوری اندکی کمتر از ۸۰ سال سن خواهد داشت. پرسش در مورد سلامت او، سیاسی کردن مسائل کماهمیت نیست، بلکه موضوعی جدی و اساسی است.
در واقع، بیشتر نامزدهایی که در هر دو جناح توان رقابت بالایی دارند، مسن هستند. دونالد ترامپ، مایک بلومبرگ، سناتور وارن، و جو بایدن همگی بالای ۷۰ سال سن دارند. اگرچه پیت بوتجج اولین نامزد ریاست جمهوری است که از من جوانتر است، این بیشتر مرا به یاد پیر شدن خودم میاندازد تا جوان بودن یک نامزد ریاست جمهوری.
ریاستجمهوری همیشه سمتی برای افراد مسن بوده است. شما برای نامزد شدن باید حداقل ۳۵ سال سن داشته باشید، و آمریکاییها همیشه اهمیت خاصی به چیزی که ما «تجربه» مینامیم دادهاند – ترکیبی جادویی از سن، عقل، و ذکاوت سیاسی است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
تجربه – طوری که ما آن را تعریف میکنیم – با ریسک همراه است. طول عمر متوسط یک زن آمریکایی ۸۱.۴ سال، اما متوسط سن یک مرد آمریکایی ۷۶.۳ سال است. بر این اساس ترامپ (۷۳)، بایدن (۷۷)، بلومبرگ (۷۷)، و سندرز (۷۸) تقریبا به پایان عمر خود رسیدهاند. این یعنی به احتمال زیاد این نامزدها (و صادقانه بگویم، خانم وارن، صرفنظر از متوسط سن زنان) دچار هر نوع بیماری از مشکل قلبی گرفته تا فراموشی، خواهند شد. در مورد سناتور سندرز، که همین اواخر نشان داده است در برابر مشکلات مربوط به کهولت آسیبپذیر است، سئوال جدی درباره توانایی او برای اداره سمت ریاست جمهوری مطرح است. اگر رئیس جمهوری دچار سکته قلبی شود چه اتفاقی میافتد؟ ما چگونه میتوانیم به رهبران خود اعتماد کنیم، وقتی آنها از همان ابتدا با ما صادق و شفاف نیستند؟
البته، دونالد ترامپ نیز سوابق پزشکی خود را منتشر نکرد – و نادیده گرفتن خواست مردم آمریکا از سوی او کار اشتباهی بود. اما دموکراتها نباید از این رفتار بد و عدم شفافیت او تقلید کنند. مهمتر از همه، ما در آرزوها و رؤیاهای زندگی پس از ترامپ، دنبال ایجاد ملتی کامل هستیم، نه ملتی که مانند گذشته رفتار کند. در بین ما رؤیاپردازان معتقدند که همه چیز بهتر خواهد شد، و افراد واقعبین بر این باورند که اگر ما از همان الگوی عدم صداقت رئیس جمهوری فعلی پیروی کنیم وضعیت بهتر نخواهد شد.
با این حال، سکته قلبی بدترین اتفاق ممکن نیست. سمت ریاست جمهوری با مسئولیتهای گوناگونی از جمله اندیشیدن، تصمیمگیری، و پاکسازی هستهای همراه است. اگرچه ممکن است غرور نامزدها را وادار کند که وضعیت تندرستی خود را شخصی تلقی کنند، برای مردم آمریکا، که زندگیشان تابع تصمیمهای اجرایی دولت است، سوابق پزشکی یک نامزد میتواند مسئله مرگ و زندگی باشد. آیا کاهش توان ذهنی از نامزد ریاست جمهوری سلب شرایط میکند؟ باتوجه به قدرت ذاتی رئیس جمهوری، که کدهای هستهای را در اختیار دارد و میتواند با انداختن یک تاس، جنگی بینالمللی را آغاز کند، بدون شک از دید بسیاری از مردم آمریکا، کاهش توان ذهنی از یک نامزد سلب شرایط میکند.
نادیده گرفتن مسئله سلامت رئیس جمهوری یک بازی پرخطر است، چون خود سمت ریاست جمهوری پرخطر است. به همین دلیل تک تک نامزدها و نه فقط سناتور سندرز، باید صرف نظر از وضعیت کنونی سلامت خود، سوابق پزشکیشان را در اختیار عموم بگذارند. ما نمیتوانیم از رأیدهندگان انتظار داشته باشیم که براساس اطلاعات ناقص تصمیمهایی بگیرند که بر مسیر آینده کشور تأثیر خواهد گذاشت.
انتخاب پیش روی ما مهم است. مسئلهای حیاتی است. شخصی که انتخاب میکنیم که ما را از تاریکی بیرون بیاورد، مسئول برخی از تصمیمهای مهم در طول زندگی ما خواهد بود. مردم آمریکا حق دارند بدانند آیا شخصی که برای سمت ریاست جمهوری انتخاب میکنند، از سلامت جسمی و روانی کافی برای رویارویی با دشواریهای این سمت برخوردار است یا خیر. و این یعنی نامزدها باید آنقدر عقل سلیم داشته باشند که کار درست را انجام دهند و به شهامت و صداقت اولویت بدهند.
هرچیزی که کمتر از این معیار شفافیت باشد، دروغ است.
© The Independent