جاناتان هارونوف، کارشناس امور خاورمیانه، روز یکشنبه ۲۶ مه (ششم خرداد) در یادداشتی که وب‌سایت نیویورک‌پست منتشر کرد، با انتقاد از تداوم تدریس رابرت مالی، نماینده ویژه سابق دولت بایدن در امور ایران، در دانشگاه‌های آمریکا پس از تعلیق مجوزهای امنیتی‌اش، با بررسی سوابق او، دلایل این اعتراض را توضیح داد.
هارونوف یادداشتش را این‌طور شروع می‌کند: «تصور کنید الک بالدوین (بازیگری که به دلیل قتل غیرعمد حین فیلمبرداری در حال محاکمه است) در حال تدریس مبحث چگونگی استفاده امن از اسلحه در هالیوود باشد. چنین موضوعی بسیار مسخره به نظر می‌رسد. داستان رابرت مالی، نماینده ویژه سابق بایدن در امور ایران و مذاکره‌کننده اصلی در توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵، هم به همان اندازه گیج‌کننده است.»
این تحلیلگر در ادامه توضیح می‌دهد: «ژوئن گذشته رابرت مالی (یکی از اولین منصوبان بایدن) با اتهام انتقال مطالب محرمانه به ایمیل شخصی‌اش مواجه شد و در ادامه مجوز امنیتی او برای فعالیت در وزارت خارجه تعلیق شد. از آن زمان، جزئیات مربوط به تعلیق مالی و تحقیقات بعدی اف‌بی‌آی در این زمینه مبهم باقی مانده است. با وجود چنین ابهام‌هایی، او اکنون مشغول تدریس در دانشگاه‌های آمریکایی است و عضو اتحادیه آیوی (Ivy Leagues) شده است.» (هشت عضو اتحادیه آیوی عبارت‌اند از دانشگاه براون، دانشگاه کلمبیا، دانشگاه کرنل، کالج دارتموت، دانشگاه هاروارد، دانشگاه پنسیلوانیا، دانشگاه پرینستون و دانشگاه ییل)
در ادامه یادداشت هارونوف آمده است: «زمانی که ییل و پرینستون در اوت گذشته رابرت مالی را استخدام کردند، ییل به طور مبهم اشاره کرد که او در مرخصی از وزارت خارجه ایالات متحده است. درست است؛ مالی هنوز قانونا مجرم شناخته نشده است. پس چرا نباید بتواند تدریس کند؟ به این دلیل که او مشخصا سوابقی نگران‌کننده دارد؛ از جمله فعالیت‌هایش در دولت‌های کلینتون، اوباما و بایدن.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
با توجه به سوابق رابرت مالی می‌توان گفت که او برای تدریس این مباحث حساس چندان ایده‌ال به نظر نمی‌رسد؛ دست‌کم تا زمانی که اف‌بی‌آی ابعاد پرونده‌اش او را به‌روشنی مشخص نکرده است. اما حتی در آن زمان هم، مالی یک استاد دانشگاه مناسب محسوب نمی‌شود، زیرا انبوهی از مسائل نگران‌کننده در سوابق کاری او دیده می‌شود.
یکی از این موارد، گروه بین‌المللی بحران (ICG) است؛ سازمان غیردولتی که مالی قبل از اینکه نماینده بایدن در امور ایران شود، آنجا فعالیت داشت. این گروه مستقر در بروکسل که با واشینگتن و سایر پایتخت‌های غربی روابط عمیقی دارد، سال ۲۰۱۶ یک توافقنامه رسمی برای «تعاملات علمی و دانشگاهی» با وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران امضا کرد.
به گزارش پایگاه خبری سمافور، قبل از اینکه مالی به عنوان نماینده ویژه آمریکا در امور ایران منصوب شود، ارتباط بین این موسسه و جمهوری اسلامی ایران به طور علنی فاش نشد. سوال این است که چرا؟ پاسخ را کسی نمی‌داند؛ زیرا ارتباط دقیق گروه بین‌المللی بحران و تهران هنوز فاش نشده است.
در همین حال، سپتامبر گذشته، سمافور و برخی رسانه‌های دیگر، دستیاران مالی را با طرحی به نام «ابتکار کارشناسان ایران» (IEI) مرتبط دانستند؛ این طرح یک پلتفرم اطلاعاتی غیررسمی است که وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در سال ۲۰۱۴ راه‌اندازی کرد و هدفش تاثیرگذاری بر سیاست خارجی ایالات متحده به نفع تهران بود. سخنگوی گروه بین‌المللی بحران در مواجهه با این گزارش‌ها، چنین موضوعی را اتهام توصیف کرد و رئیس گروه بحران هم فعالیت «ابتکار کارشناسان ایران» را یک طرح مستقل دانست.
یکی از تحلیلگران غربی مرتبط با ابتکار کارشناسان ایران، علی واعظ بود؛ شخصی که رابرت مالی در سال ۲۰۱۲ او را به عنوان مدیر پروژه ایران در گروه بین‌المللی بحران استخدام کرد. واعظ مرتبا در برنامه‌های خبری غربی ظاهر می‌شود و درباره آینده هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران نظر می‌دهد. شواهد حاکی از آن است که واعظ در سال ۲۰۱۴ــ در حالی که زیر نظر مالی کار می‌کرد‌ــ به جواد ظریف، وزیر امور خارجه وقت جمهوری اسلامی ایران، ایمیل زد تا بر وفاداری‌اش به جمهوری اسلامی تاکید کند. او در نامه‌اش نوشت: «من به عنوان یک ایرانی بر اساس وظیفه ملی و میهنی خود از کمک به شما دریغ نکرده‌ام.» آیا جای تعجب دارد که مجوز امنیتی واعظ وقتی مالی تلاش کرد او را در وزارت خارجه استخدام کند، رد شود؟
اما ماجرا به همین جا ختم نمی‌شود. پس از حمله هفتم اکتبر حماس به اسرائیل و جنگ متعاقب آن در غزه، رابرت مالی یک دوره آموزشی در دانشگاه ییل در ارتباط با مبارزه اسرائیل و فلسطین برگزار کرد. این در حالی است که پیشینه او نشان می‌دهد یک فرد دانشگاهی بی‌طرف نیست. مالی در سال ۲۰۰۸ که مشاور غیررسمی باراک اوباما در امور خاورمیانه بود، جلسات مستقیمی با حماس داشت.
مالی می گوید که هرگز تماس‌هایش با اعضای حماس را پنهان نکرده است، اما به گزارش پولیتیکو، پس از علنی شدن این خبر، او مجبور شد روابطش را با دولت اوباما قطع کند. با این حال در کمال تعجب، اوباما بعدا در سال ۲۰۱۵ مالی را برای بررسی موارد مربوط به داعش به خدمت گرفت.
مورد دیگر هم به پدر رابرت مالی برمی‌گردد. سایمون مالی، یک روزنامه‌نگار سوری‌ــ‌مصری است که با اسرائیل و فلسطین ارتباط دارد و به گفته پسرش برای یاسر عرفات یک «رفیق عزیز» بود. رابرت مالی سال ۲۰۰۸ در دانشگاه آکسفورد گفته بود: «پدرم به عرفات بسیار نزدیک بود.» برخی منابع آگاه به امور امنیت ملی حتی ادعا می‌کنند که عرفات پدرخوانده غیررسمی رابرت مالی بوده است.
با تمام این اوصاف، مالی به دانشگاه بازگشته و قرار است در مورد مناقشه اسرائیل و فلسطین دیدگاهی متعادل ارائه دهد. در حالی که روابط او با تهران، حامی اصلی حماس و حزب‌الله، بررسی می‌شود و در شرایطی که از وظایف دیپلماتیکش در واشینگتن تعلیق شده، جای سوال و تعجب است که او چگونه و چرا می‌تواند به رهبران آینده آمریکا دیپلماسی درس بدهد؟
