هواپیمای شخصی تیلور سوئیفت یکی از ۸۸۲ جت خصوصی بود که برای جابه‌جایی ثروتمندانی که برای تماشای مسابقه سوپربال به لاس‌وگاس می‌رفتند، به پرواز درآمد. این در حالی است که بر اساس گزارش گروه غیرانتفاعی حمل‌ونقل و محیط‌زیست اروپا، جت‌های خصوصی به ازای هر مسافر، پنج تا ۱۴ برابر بیشتر از هواپیماهای تجاری و ۵۰ برابر بیشتر از قطارها آلودگی منتشر می‌کنند؛ اما این موضوع نتوانسته است ثروتمندان را از فکر داشتن جت شخصی منصرف کند.

با این حال همه میلیونرها هم نمی‌توانند از پس خرید یا مخارج بعدی هواپیمایی خصوصی برآیند.

گزارش سال ۲۰۲۳ های فلایر (High Flyers) نشان می‌دهد که میانگین دارایی خالص صاحبان جت شخصی ۱۹۰ میلیون دلار و متوسط دارایی خالص کسانی که در مالکیت یک جت خصوصی شریک‌اند، ۱۴۰ میلیون دلار است.

بر اساس این گزارش، صاحبان جت‌های خصوصی معمولی «بیشتر مرد، اهل آمریکایی شمالی و بالای ۵۰ سال» بوده‌اند و بیشتر در زمینه بانکداری، امور مالی یا املاک و مستغلات فعالیت می‌کنند؛ با این حال این گزارش خاطرنشان می‌کند که این صنعت به‌تازگی حضور خریدارانی جوان‌تر را که برای نخستین بار جت شخصی می‌خرند هم شاهد بوده است.

سیمپل فلایینگ (simpleflying) هم گزارش می‌دهد که خرید یک جت شخصی، حتی کارکرده، می‌تواند بین سه تا ۷۵ میلیون دلار تمام شود. البته هزینه‌ تعمیر و نگهداری، سوخت و نیروی انسانی هم حدود یک میلیون دلار یا بیشتر به این قیمت‌ها اضافه می‌کند.

محل نگهداری و پارک آن هم هزینه دیگری است که باید در نظر گرفت. بسته به فرودگاهی که هواپیمای شخصی آنجا پارک می‌شود، اجاره آشیانه می‌تواند بین ۸۱ تا ۱۶۰ هزار دلار در سال باشد و حتی چیزی به‌سادگی یک تایر پنچر می‌تواند هزار تا دوهزار دلار هزینه روی دست صاحب آن بگذارد.

سیمپل فلایینگ یادآور می‌شود که جت‌ خصوصی به بازرسی‌های ایمنی دوره‌ای بازرسان رسمی هم نیاز دارد که چندین هزار دلار هزینه برمی‌دارد.

بیمه جت خصوصی هم یکی دیگر از مواردی است که بین ۱۰ هزار تا ۵۰۰ هزار دلار در سال است. سوخت هم ارزان نیست. اگر یک جت خصوصی ۵۰۰ ساعت در سال پرواز کند، حدود سه هزار و ۵۰۰ گالن (۱۳ هزار لیتر) سوخت مصرف می‌کند که بالغ بر ۱۷ هزار و ۵۰۰ دلار خواهد بود.

یک جت شخصی مدل امبرار فنوم ۱۰۰ (Embraer Phenom 100) نو حدود ۴.۵ میلیون دلار قیمت دارد، در حالی‌ که یک هواپیمای ایرباس یا بویینگ در این رده حدود ۴۴۰ میلیون دلار می‌ارزد.

هواپیماهای دست‌دوم انتخاب ارزان‌تری‌اند اما احتمال دارد خریدار ناچار شود آنچه را که صرفه‌جویی کرده، بابت سوخت و قیمت نگهداری بالاتر، گزینه‌های اختیاری و اجباری، تمدید گارانتی و سایر مخارجی که جت‌های جدید ندارند، هزینه کند.