ارزش املاک در دوران حکومت طالبان در افغانستان افت زیادی داشته است و شمار زیادی از شهروندان املاکشان را می‌فروشند تا بتوانند کشور را ترک کنند.  

افغانستان با بحران شدید مالی مواجه است و فقر و بیکاری هر روز افزایش می‌یابد، به همین دلیل تقاضا برای خروج از این کشور در بالاترین سطح قرار دارد.  

علیرضا، یکی از شهروندان افغانستان، سال گذشته ویزای تحصیلی ترکیه را از ایران دریافت کرده بود و اکنون به‌دلیل بالا بودن هزینه‌های زندگی در ترکیه، قاچاقی به آلمان رفته است.  

او به ایندیپندنت فارسی می‌گوید از ترس طالبان به ترکیه فرار کرده بود، اما با پرداخت هفت هزار دلار آمریکایی به قاچاق‌بر، از طریق دریا از ترکیه به آلمان رفته است.  

علی‎رضا می‌گوید یک قطعه زمین به مساحت۴۰۰ متر‌مربع را در شهر هرات به مبلغ ۲۰ هزار دلار آمریکایی فروخته است تا از افغانستان خارج شود و در قیاس با دو سال پیش املاک حدود ۳۰ درصد افت قیمت داشته‌اند.  

او می‌افزاید: «من خیلی خوش‌شانس بودم که توانستم با قایق از ترکیه وارد خاک آلمان شوم. در قایقی که ما با آن به آلمان می‌رفتیم، بیشتر مهاجران از افغانستان و خاورمیانه بودند که به‌خاطر جنگ و بیکاری کشورهایشان را ترک کرده بودند.» 

به گفته‌ علیرضا، با شماری از متقاضیان سفر قاچاقی به اروپا بخت یار نیست و آن‌ها برای چندمین بار متوالی به ترکیه رد مرز شده‌اند.  

علیرضا می‌گوید: «سفر قاچاقی به اروپا خطر مرگ را در پی دارد و من زمانی‌که در قایق نشستم، خیلی ترسیدم، چون احتمال غرق شدن در دریا هست. خوشبختانه توانستیم بدون مشکل از دریا رد شویم.» 

شهروندان اهل افغانستان معتقدند بیشتر درخواست‌های پناهندگی در کشورهای اروپایی و آمریکایی پذیرفته می‌شوند و حضور طالبان در قدرت یک فرصت مناسب برای گرفتن پناهندگی در این کشورها است. به همین دلیل نمی‌خواهند وقتشان را هدر دهند. 

طالبان سیاست سرکوب شهروندان به‌ویژه زنان را اعمال می‌کنند و دختران اجازه رفتن به کلاس بالاتر از ششم را ندارند. بنابراین شماری از خانواده‌ها املاکشان را می‌فروشند تا به‌منظور ادامه تحصیل فرزندانشان از افغانستان خارج شوند.  

شهروندان افغانستان برای خروج از کشور همه اموال، خانه‌های مسکونی و مستغلاتشان را با شتاب می‌فروشند. بخشی از خرید‌و‌فروش املاک در افغانستان از طریق رسانه‌های اجتماعی انجام می‌شود و این املاک در صفحاتی که بازدید بالایی دارند برای فروش ارائه می‌شوند، اما خریدار کمی وجود دارد.  

برخی از مقام‌های حکومت پیشین هم املاکشان را برای فروش گذاشته‌اند تا از تصاحب سرمایه‌هایشان به‌دست طالبان جلوگیری کنند. آنان بخشی از املاکشان را می‌فروشند ‌و‌ این پول را از‌طریق صرافی‌ها از افغانستان خارج می‌کنند. مقام‌های طالبان خانه‌های مقام‌های حکومت پیشین را تصاحب کرده‌اند و از برخی از این خانه‌ها به‌عنوان مهمان‌خانه استفاده می‌کنند.   

طالبان خانه محمد اسماعیل‌خان، فرمانده پیشین و مطرح جهادی در استان هرات در غرب افغانستان را تصاحب کرده‌اند. این خانه در مرکز شهر هرات قرار دارد و عکس‌هایی که منتشر شده است نشان می‌دهد که برخی از مقام‌های کابل‌نشین طالبان در سفر به هرات از آن استفاده می‌کنند.  

فریدون، دانش‌آموخته دانشکده ادبیات دانشگاه هرات است و با پرداخت ۹ هزار دلار به قاچاق‌بر و گرفتن ویزای مکزیک، خودش را از ایران به مرز ایالات متحده آمریکا رسانده است و در یکی از اردوگاه‌های اسکان پناهجویان به سر می‌برد.  

او در مصاحبه با ایندیپندنت فارسی می‌گوید برای تامین هزینه سفر به ایالات متحده آمریکا، یکی از خانه‌های پدری‌اش را در منطقه‌ «پل رنگینه» استان هرات به مبلغ ۱۵ هزار دلار آمریکایی فروخته است. او امیدوار است که هر چه زودتر وارد خاک آمریکا شود و در آنجا بتواند زندگی جدیدی را آغاز کند.  

او گفت: «از وقتی طالبان به افغانستان آمدند، هیچ کار و امیدی به زندگی نیست و من بیشتر از دو سال زیر پرچم طالبان دوام نیاوردم و به همین خاطر از وطن خود خارج شدم. طالبان زندگی را به مردم روز‌به‌روز سخت می‌کنند و مردم مجبورند که از افغانستان فرار کنند و برخی از آن‌ها در مسیر سفرهای قاچاقی کشته می‌شوند.» 

تقاضای زیاد برای فروش املاک و کمبود خریدار، یکی از دلایل عمده افت شدید قیمت املاک در افغانستان تلقی می‌شود.  

هزاران تن از شهروندان افغانستان ازجمله کارکنان حکومت و نظامیان پیشین در کشورهای پاکستان و ایران به سر می‌برند و بیشتر آن‌ها در تلاش رسیدن به اروپا و آمریکا به هر قیمت ممکن‌اند. 

طالبان از دو سال پیش بر افغانستان حکومت می‌کنند و در این مدت شمار زیادی از افغان‌ها به‌‌دلیل فقر، بیکاری و ترس از حملات انتقام‌جویانه این گروه، کشور خود را با عبور غیرقانونی از مرزها ترک کرده‌اند. در میان شهروندان افغان که زیر سایه طالبان زندگی می‌کنند تقاضا برای سفر قاچاقی بالا است و طالبان صدور گذرنامه را محدود کرده‌اند. این موضوع باعث شده است بسیاری از افغان‌ها از طریق قاچاق‌بر شانس خود را برای خروج از کشور بیازمایند.