دبیر ستاد امربه‌معروف: در موضوع حجاب «به من چه» و «به تو چه» نداریم

«باید از آمران به معروف حمایت کنیم کسی که در این راه کشته می‌شود شهید است»

محمدحسین طاهری، دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر جمهوری اسلامی ایران، ضمن دفاع از عملکرد افرادی که تحت عنوان «آمر به معروف» در فضاهای عمومی برای زنان مزاحمت ایجاد می‌کنند، گفت: «در جامعه اسلامی چیزی به نام به من چه، به تو چه و دلم می‌خواهد نداریم.»

دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر دخالت در نوع پوشش شهروندان جامعه را «قیام برای اقامه حدود و شریعت الهی» خواند و مدعی شد با این کار جامعه به «رستگاری» می‌رسد. او با طرح این ادعا که حجاب و انتخاب نوع پوشش مسئله‌ای «شخصی» نیست، گفت که «دشمن به بهانه حجاب به دنبال از بین بردن اصل خانواده است».

طاهری مخالفان حجاب اجباری را به برخوردهای خشونت‌آمیز تهدید کرد و گفت: «نباید اجازه داد که بی‌حجابی در جامعه رواج پیدا کند و لذت آن چشیده شود.» دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر در ادامه سخنانش به جعل تاریخ ایران متوسل شد و ادعا کرد که «چادر هدیه ایرانی‌ها به اسلام بود و هویت تاریخی، ملی و مذهبی ایران باید احیا شود».

محمدحسین طاهری «آموزش، ترویج عفاف و حجاب، ایجاد تشکلات مردمی و حمایت از آمران معروف و ناهیان منکر» را از وظایف ستاد امر به معروف و نهی از منکر خواند و گفت: «طبق قانون باید از آمران به معروف و ناهیان منکر حمایت شود و کسی که در این راه آسیب می‌بیند و کشته می‌شود، جانباز و شهید است.»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر بدون اشاره به بودجه هنگفتی که این ستاد بابت ایجاد مزاحمت برای شهروندان دریافت می‌کند، به هزینه‌های تولید فیلم‌های سینمایی به گفته او «ضد دین» کنایه زد و گفت ساخت این فیلم‌ها از «پول بیت‌المال منکر است». او در ادامه ادعاهایش نیز افزود که به دلیل «رها بودن فضای مجازی» دعاها مستجاب نمی‌شوند.

طاهری در بخش دیگری از سخنانش که گزارش آن را خبرگزاری رسا، ارگان رسانه‌ای حوزه علمیه منتشر کرد، گفت ستاد امر به معروف و نهی از منکر بر «ترویج مردمی امر به معروف» تاکید دارد. دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر این سخنان را در «شانزدهمین همایش فعالان عرصه امر به معروف و نهی از منکر استان قم» بیان کرد.

مقام‌های حکومتی ادعا می‌کنند که همایش‌هایی از این دست به صورت «خودجوش» برگزار می‌شوند و آمران به معروف نیز در قالب «گروه‌های مردمی» و به صورت «داوطلبانه» در فضاهای عمومی به مخالفان حجاب اجباری «تذکر» می‌دهند، اما واکاوی پشت پرده این اقدامات آشکار می‌کند که بخش عظیمی از بودجه عمومی کشور به سمت نهادهایی مانند ستاد امر به معروف و نهی از منکر سرازیر می‌شوند تا امیال حکومت برای تحمیل حجاب اجباری به مردم را اجرا کنند.

ستاد امر به معروف و نهی از منکر در سال جاری معادل ۱۲۶ میلیارد تومان از بودجه عمومی کشور را با چراغ سبز دولت و مجلس گرفت. علاوه بر آن نیز بالغ‌بر یک میلیارد و ۵۷۰ میلیون تومان بابت تعمیر و تکمیل «تجهیزات» به این ستاد پرداخت شد. این تنها یکی از رقم‌های بودجه نهادها و سازمان‌های عقیدتی و ایدئولوژیک جمهوری اسلامی است که به نام دین برای حاکمیت فعالیت تبلیغاتی می‌کنند.

سالانه همایش‌ها و جشنواره‌های متعددی تحت عنوان «عفاف و حجاب»، «اقامه نماز»، «بسیج دانش‌آموزی»، «لباس‌های اسلامی» و دیگر موضوعاتی از این دست با بودجه‌های هنگفت در سازمان‌های موازی برگزار می‌شوند که پول همه آن‌ها نیز از جیب مردم تامین می‌شود.

به این موارد باید جریمه‌های کشف حجاب، مافیای واردات چادر مشکی، اعتبار ویژه برای تولیدکنندگان لباس‌های اسلامی، حقوق و مزایای حجاب‌بانان و ماموران حراست سازمان‌ها و اداره‌های دولتی و توقیف خودروهای مردم به بهانه کشف حجاب را هم اضافه کرد.

روزنامه اعتماد روز چهارشنبه ۲۰ دی‌ماه در گزارشی میدانی با عنوان «توقیف‌های سرگردان‌کننده» از سرگردانی بسیاری از مردم بین پارکینگ‌های خودروهای توقیفی و مراکز پلیس امنیت اخلاقی تهران خبر داد و نوشت اپراتورها در ساختمان پلیس امنیت اخلاقی با بی‌حوصلگی به مراجعانی که پیامک کشف حجاب دریافت کرده‌اند پاسخ می‌دهند و به بیشتر آنان می‌گویند که باید خودروهایشان توقیف شود.

در این گزارش به نقل از برخی شهروندان که پیامک کشف حجاب دریافت کرده‌اند آمده است که در روز و ساعتی که گزارش کشف حجاب آنان صادر شده اصلا بیرون از خانه نبوده‌اند یا کشف حجاب نکرده‌اند. شمار قابل‌توجهی از احضارشدگان نیز راننده‌های تاکسی و مسافربر شهری‌اند که می‌گویند نمی‌توانند سر مسئله حجاب با مسافران درگیر شوند و در این وضعیت ناگوار اقتصادی باید به فکر تامین معاش خود باشند.

مجموع پول‌هایی که تحت عنوان «حجاب و عفاف» هزینه می‌شود، از گردش هزاران میلیاردی حجاب اجباری و تجارت پرسود آن پرده برمی‌دارد که اگرچه رویای حاکمیت را برای بازگشت وضعیت به پیش از کشته شدن مهسا امینی محقق نمی‌کند، دست‌کم لشکر مواجب‌بگیر حامیان حکومت را راضی نگه می‌دارد که مبادا از لوکوموتیو انقلاب پیاده شوند.