به ادعای دانشمندان، «مدارک جدیدی» پیدا شده است که نشان می‌دهد که اضطراب حاد، می‌تواند منجر به خاکستری شدن زودهنگام مو شود.
این پژوهش که در مجله «نیچر» منتشر شد، توسط تیمی از دانشگاه هاروارد در ایالت ماساچوست امریکا انجام گرفته است.
هنگام مطالعه اثر درد بر موش‌های آزمایشگاهی، و وقتی به آنها رزینیفراتاکسین سمی تزریق شد، مشاهده کردند که رنگ پشم آنها ظرف مدت چهار هفته سفید شد.
این مشاهده باعث شد که آنها به پژوهش عمیق‌تری درباره نقش اضطراب در تسریع سفید شدن مو دست ببرند.
به همین خاطر، دانشمندان موش‌های آزمایشگاهی را در معرض موارد اضطراب‌زای متعددی، از جمله درد جسمی، اضطراب روانی و محدودیت‌های متعدد قرار دادند.
هر یک از این موارد اضطراب‌زا، منجر به تخلیه تعدادی از سلول‌های ملانوسیت شد.
سلول‌های ملانوسیت که در ریشه هر تار مو پیدا می‌شوند، رنگدانه‌ای را تولید می‌کنند که تعیین کننده رنگ مو است.
تولید سلول‌های ملانوسیت در بدن هر فرد با گذر زمان کاهش می‌یابد که منجر به خاکستری و سفید شدن رنگ مو با پیر شدن فرد می‌شود.
گرچه این پژوهش حاکی از ارتباط میان اضطراب و سفید شدن رنگ مو است، ولی سازوکار ژنتیکی این مساله هنوز مشخص نیست.
در طول این پژوهش، محققان دانشگاه هاروارد دریافتند که اضطراب تجربه شده توسط موش‌های آزمایشگاهی، باعث فعال شدن سیستم عصبی سمپاتیک آنها شده است که منجر به آزاد شدن پیامرسان عصبی نورآدرنالین می‌شود.
این تیم کشف کرد که آزاد شدن نورآدرنالین، باعث می‌شود که سلول‌های ملانویست از ریشه مو دور شوند، و همین نکته، دلیل خاکستری شدن رنگ مو است.
دکتر یاشیه هسو، استاد رشته زیست‌شناسی در دانشگاه هاروارد و از نویسندگان ارشد این تحقیق، می‌گوید که پژوهش آنان بنیان‌گذار «پایه دانش ما در درک این مسئله است که اضطراب چگونه اعضا و جوارح دیگر بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد.»
دکتر هسو گفت: «دانستن این که بافت‌های بدن چگونه تحت اضطراب تغییر می‌کنند، اولین گام مهم در راستای یافتن درمانی برای اضطراب است تا تاثیرات ویرانگر آن را متوقف کنیم یا معکوس سازیم. هنوز راه زیادی در این مسیر پیش رو داریم و بسیار باید بیاموزیم.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
علاوه بر ارزیابی تاثیر آزاد شدن پیامرسان عصبی نورآدرنالین، محققان همچنین دریافتند که وقتی موش‌ها در آزمایش ایشان تحت اضطراب قرار گرفتند، یک ژن خاص باعث رمزگذاری پروتئینی به نام CDK در بدن آنها شد.
وقتی به موش‌ها دارویی تزریق شد که جلوی رمزگذاری CDK را بگیرد، روند سفید شدن پشم آنها نیز متوقف شد.
دکتر تیاگو ماتار کانها، یکی از نویسندگان پژوهش و از محقان مرکز پژوهش بیماری‌های التهابی در شهر سائو پائولو برزیل درباره اهمیت این کشف صحبت کرد.
دکتر کانها گفت: «این تحقیق نشان می‌دهد که CDK در روند سفید شدن مو نقش دارد و به همین خاطر می‌تواند برای درمان این مسئله مورد هدف قرار بگیرد. هنوز خیلی زود است که ببینیم آیا این پروتئین روزی به هدفی رایج در معالجات پزشکی تبدیل خواهد شد یا خیر، ولی قطعا ارزش مطالعه و تعمیق بیشتر دارد.»
محققان می‌گویند، گرچه یافته‌های آنان ممکن است هنوز درمانی برای سفید شدن مو نیافته باشد، ولی در درک این مسئله که اضطراب چگونه بر بخش‌های مختلف بدن اثر می‌گذارد، بسیار مفید بوده است.
