حامد کرزی، رئیس جمهوری پیشین افغانستان که در کابل زندگی می‌کند و با محدودیت‌هایی از سوی طالبان مواجه است، در بیانیه‌ای، از تصمیم اخیر شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره ضرورت تعیین نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل در امور افغانستان و مدیریت روند گفت‌وگوی سیاسی و تشکیل دولت فراگیر، استقبال کرد.

از زمان سلطه دوباره طالبان بر افغانستان در اوت ۲۰۲۱، حامد کرزی در کابل زندگی می‌کند و با محدودیت‌هایی، از جمله در زمینه سفر به بیرون از افغانستان، ملاقات با دیپلمات‌های خارجی و برگزاری یا مشارکت در مراسم‌های سیاسی، مواجه است. در بیانیه دفتر حامد کرزی آمده است: «حامد کرزی، رئیس جمهوری پیشین افغانستان، از قطعنامه شماره ۲۷۲۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد که بیانگر احترام به حاکمیت، استقلال، تمامیت ارضی و وحدت ملی افغانستان و نشان‌دهنده همسویی مجامع جهانی برای افغانستانی آرام، باثبات و مترقی است، استقبال می‌کند.»

شورای امنیت سازمان ملل جمعه گذشته، ۲۹ دسامبر ۲۰۲۳ (۸ دی ۱۴۰۲)، در نشستی، به نقشه راه دبیرکل سازمان ملل متحد برای حل بحران جاری در افغانستان رای مثبت داد. در قطعنامه پایانی این نشست که با عنوان «بررسی وضعیت افغانستان» برگزار شد، تاکید می‌شود که دبیرکل سازمان ملل باید فردی را که در زمینه برابری جنسیتی و حقوق بشر تخصص و تجربه داشته باشد برای مسند «نماینده ویژه در امور افغانستان» برگزیند. در قطعنامه همچنین تاکید می‌شود که ماموریت نماینده ویژه نباید خللی در ماموریت هیئت نمایندگی سازمان ملل در امور افغانستان (یوناما) وارد کند.

یوناما که در بیش از دوسال سلطه طالبان بر افغانستان، در این کشور فعال بوده است، همواره بر تعامل با طالبان تاکید می‌کند. مسئولان این نهاد مکرر با رهبران طالبان ملاقات می‌کنند و تاکنون چندین گزارش از وضعیت افغانستان زیر سلطه طالبان به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارایه کرده‌اند.

در نقشه راه دبیرکل سازمان ملل متحد برای گذار از بحران در افغانستان، بر راه‌اندازی گفت‌وگو میان افغان‌ها، احیای قانون اساسی و پیروی از آن، و تشکیل حکومتی فراگیر با حضور نمایندگان همه اقوام افغانستان، تاکید شده است.

حامد کرزی با استقبال از این اقدام سازمان ملل، می‌افزاید: «کلید برون‌رفت از مشکلات و دستیابی به صلح و ثبات دائم، در دست خود افغان‌ها است.»

کرزی همچنین از طالبان می‌خواهد که «با اتحاد و اتفاق برای آرامی و آبادی کشور و اینکه افغانستان جایگاه شایسته خویش را در نظام بین‌الملل به دست آورد، تلاش نمایند.»

در ۱۴ سال ریاست جمهوری کرزی، اعضای مجلس نمایندگان، کارشناسان و فعالان سیاسی، بارها او را به حمایت سیاسی و مالی از طالبان متهم کردند. کرزی که طالبان را «برادران ناراضی» خود می‌خواند، در دوران ریاست جمهوری نیز تاکید می‌کرد که جنگ افغانستان باید از طریق گفت‌وگو و مذاکره حل شود.

حامد کرزی، عبدالله عبدالله و گلبدین حکمتیار، سه تن از رهبران سیاسی ارشد پیشین‌اند که با سلطه طالبان بر افغانستان، در کابل ماندند و کشور را ترک نکردند. هرچند گزارش‌هایی از وضع محدودیت‌های شدید طالبان بر فعالیت سیاسی، ملاقات‌ها و سفرهای حامد کرزی، عبدالله و حکمتیار در دست است، در دوسال گذشته این سه تن چند بار به هند، آلمان، بریتانیا و پاکستان سفر کرده‌اند.

حامد کرزی در حالی از تصمیم سازمان ملل درباره ضرورت گماردن نماینده ویژه دبیرکل این نهاد بین‌الملی در امور افغانستان و تلاش برای حل بحران جاری در این کشور استقبال می‌کند که وزارت خارجه رژیم طالبان در اطلاعیه‌ای، آن را «غیر ضروری» دانست و تاکید کرد که این تصمیم بدون مشورت با طالبان گرفته شده است.

قرار است پس از گمارده شدن نماینده ویژه سازمان ملل در امور افغانستان، تلاش‌ها برای آغاز گفت‌وگوهای ملی میان افغان‌‌ها، تشکیل دولت فراگیر و پاسخگو، لغو محدودیت‌ها علیه زنان و احیای روابط افغانستان با جامعه جهانی آغاز شود.