افغانستان به دلیل فقر و کمبود امکانات بهداشتی، از کشورهایی است که پنومونی (نمونیا - سینه‌پهلو - بیماری عفونت ریه) هنوز هم از دلایل مهم مرگ‌ومیر در آن است. 

آمارهای وزارت صحت‌ عامه (بهداشت) طالبان نشان می‌دهد که در سال جاری دست‌کم دو هزار و ۳۰۰ کودک در افغانستان در اثر این بیماری جان باخته‌اند. این بیماری در افغانستان به «سینه‌بغل» معروف است و بر اساس آمارهای وزارت صحت‌ عامه رژیم طالبان، در حال حاضر در افغانستان حدود یک میلیون و ۳۰۰ هزار نفر به این بیماری مبتلایند.

سازمان بهداشت جهانی از ۲۰۰۹ میلادی، ۱۲ نوامبر را «روز جهانی پنومونی» یا عفونت ریه نامگذاری کرد و این روز را فرصت مناسبی برای آشنایی بیشتر مردم با عوارضاین بیماری و راه‌های پیشگیری از آن اعلام کرد. 

وبسایت سازمان بهداشت جهانی به نقل از شرافت زمان امیرخیل، سخنگوی وزارت صحت عامه رژیم طالبان، نوشته است که شمار مبتلایان به این بیماری در افغانستان در قیاس با سال گذشته افزایش یافته است و این آمار، فقط شامل افرادی است که به مراکز درمانی رجوع کرده‌اند و در نتیجه، به احتمال زیاد شمار افراد مبتلا به این بیماری در افغانستان بیشر از این است. 

بررسی‌های سازمان بهداشت جهانی، هوای سرد، ناامنی غذایی، آلودگی هوا و فقر را متغیرهایی می‌داند که در گسترش بیماری عفونت ریه در افغانستان نقش دارند.

افغانستان از فقیرترین کشور‌هایی است که ۴۰ سال جنگ سایه تاریکی بر سفره‌های شهروندان آن افکنده است. با تسلط طالبان بر افغانستان در اوت ۲۰۲۱، فقر و ناامنی غذایی بیش از پیش در جامعه افزایش یافت. در دو سال حاکمیت طالبان، بیکاری اوج گرفته و در مقابل، کمک‌های خارجی به افغانستان به حداقل رسیده است. 

 بر اساس آمارهای برنامه جهانی غذای سازمان ملل که اکتبر امسال منتشر شد،  حدود ۱۵ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر در افغانستان با ناامنی غذایی حاد، و دو میلیون و ۸۰۰ هزار نفر دیگر نیز با وضعیت اضطراری غذایی دست‌به‌گریبان‌اند. برنامه جهانی غذای سازمان ملل، جمعیت فعلی افغانستان را حدود ۴۱ میلیون تن برآورد کرده است. بر این مبنا، نزدیک به ۵۰ درصد مردم افغانستان با گرسنگی حاد مواجه‌اند. در این میان، کودکان بیشترین آسیب را از فقر متحمل می‌شوند. 

سازمان بهداشت جهانی در آوریل امسال اعلام کرد که در افغانستان روزانه حدود ۱۶۷ نوزاد بر اثر بیماری‌های ‌پیشگیری‌شدنی جان‌ خود را از دست می‌دهند. این سازمان تاکید می‌کند که تاثیر ناامنی حاد غذایی در افغانستان ویرانگر است و ۲۰ میلیون نفر در این کشور در معرض خطر سوءتغذیه، بیماری‌های عفونی و سایر مشکلات بهداشتی قرار دارند.

سازمان ملل اواسط ۲۰۲۲ با هشدار درباره گسترش ناامنی غذایی و فقر در افغانستان، از کمک‌کنندگان در سطح جهان درخواست کرد که ۴.۶ میلیارد دلار برای رسیدگی به شرایط دشوار انسانی این کشور اختصاص دهند.

در دسامبر گذشته که طالبان فرمان‌های منع تحصیل و اشتغال زنان را در افغانستان صادر کردند، مقام‌های سازمان ملل متحد هشدار دادند که این ممنوعیت‌ها می‌تواند بسیاری از حامیان کمک‌های بشردوستانه را از ادامه کمک به افغانستان منصرف کنند.

طالبان به این هشدار توجهی نکردند و گذشته از کاهش کمک‌های خارجی، ممنوعیت کار زنان در افغانستان نیز از عواملی است که بر فعالیت بسیاری از مراکز بهداشتی اثر گذاشته و در نتیجه، ارائه خدمات به مردم، به‌ویژه برای زنان و کودکان، در این زمینه کند شده است.