مبتلایان به پارکینسون دوباره می‌توانند راه بروند

این فناوری طراحی‌شده در سوییس حتی برای مبتلایان به پارکینسون شدید نیز مفید است

مارک گوتیه که مدت‌ها پیش به پارکینسون مبتلا و خانه‌نشین شده بود، نخستین کسی است که عضو کاشتنی طراحی سوییس را دریافت کرد.

گوتیه ۶۳ ساله در بیمارستان دانشگاه لوزان تحت عمل جراحی قرار گرفت و عضو کاشتنی عصبی شامل یک میدان الکترودی روی نخاعش کار گذاشته شد. این دستگاه به همراه یک تولیدکننده تکانه الکتریکی (impulse generator) زیر پوست شکم بیمار نخاع را تحریک می‌کند تا عضلات پا را به حرکت درآورد.

خبرگزاری رویترز به نقل از این بیمار گزارش می‌دهد که این عضو کاشتنی زندگی او را تغییر داده است. به طوری که اکنون می‌تواند از خانه خارج شود، کارهایش را انجام دهد و حتی پیاده‌روی کند.

پارکینسون نوعی اختلال پیش‌رونده سیستم عصبی است که روی حرکت تاثیر می‌گذارد و با نشانه‌هایی مانند لرزش، سفتی و مشکل در تعادل و هماهنگی مشخص می‌شود. به گزارش سازمان بهداشت جهانی، میزان بروز این بیماری در ۲۵ سال گذشته دو برابر شده است. براوردهای جهانی در سال ۲۰۱۹ نشان داد که بیش از ۸.۵ میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند.

گرگوار کورتین، یکی از پزشکانی که این طرح را هدایت می‌کرد، گفت که تکانه‌های الکتریکی (impulse generator) ارسالی به نخاع گوتیه به او امکان می‌دهد به شکلی مشابه پیش از ابتلا به این بیماری راه برود.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

کورتین، استاد علوم اعصاب در موسسه فناوری فدرال سوییس لوزان گفت: «معتقدیم بسیاری از افراد می‌توانند از این درمان بهره‌مند شوند.»‌

یافته‌های این گروه که روز دوشنبه در نشریه نیچر مدیسین منتشر شد، نشان می‌دهد که این فناوری برای مبتلایان به پارکینسون پیشرفته که بیشتر آن‌ها دچار مشکلات حرکتی ناتوان‌کننده‌اند، نیز مفید است.

هرچند این دستگاه شبیه دفیبریلاتورهای کاشتنی و دستگاه‌هایی است که برای مدیریت درد از آن استفاده می‌شود، برای هدف قرار دادن نخاع به روشی خاص و انعطاف‌پذیر توان ویژه‌ای دارد و درمانی ارائه می‌دهند که امروزه وجود ندارد.

قرار است سال آینده روی شش بیمار جدید آزمون‌های بالینی انجام شود.

ژوسلین بروخ، جراح مغز و اعصاب که این جراحی را انجام داد، گفت: «اگر فردی با این روش درمانی اعتماد به نفس بیشتری کسب کند و بتواند بیرون برود، می‌تواند تعاملات اجتماعی بهتری داشته باشد و کارهای بیشتری انجام بدهد و در فعالیت‌های روزانه و کیفیت زندگی‌اش پیشرفت مهمی ایجاد می‌شود.»

بیشتر از بهداشت و درمان