جنیفر انیستون، بازیگر سریال «دوستان» (Friends)، در ۵۴ سالگی، نمونه‌ای از زنان مجرد موفق، ثروتمند و مشهور در جهان است، با این حال، او نیز مانند میلیون‌ها زن و دختر مجرد در جهان در زندگی روزمره هنوز با القابی همچون «پیردختر» یا «ترشیده» روبه‌رو می‌شوند، همچنان مجبور است وضعیت تجرد خود را توجیه کند.

جنیفر انیستون به‌تازگی در مصاحبه‌ای با وال‌استریت ژورنال، دوباره درباره «تنها بودن انتخابی» صحبت کرده است. با مطالعاتی که نشان می‌دهد زنان مجرد شادترند، زمان آن رسیده است که نگاهی دوباره به زندگی افرادی بیندازیم که تنهایی را برمی‌گزینند.

پرچمدار نشان دادن شادی زندگی مجردی در قرن بیستم، شر، خواننده افسانه‌ای، است. حاضرجوابی‌های رندانه او در مصاحبه‌ها مشهور است؛ از جمله جایی که در پاسخ به مادرش که آرزو می‌کند او با مردی ثروتمند ازدواج کند، می‌گوید، «مادر! من خودم آن مرد ثروتمندم»، یا در جواب خبرنگاری که می‌پرسد آیا مردان مهم‌اند، می‌گوید: «مثلا برای چی؟»

جنیفر انیستون نیز در عصر حاضر، نمونه خوبی برای نشان دادن رویکرد اجتماع «ازدواج‌محور» به زنانی است که بنا به گزینه شخصی، ترجیح داده‌اند مجرد باشند.

ازدواج او با برد پیت از جنس داستان‌های پریان بود، اما جدایی این زوج، زمانی که پیت با آنجلینا جولی، همبازی‌اش در فیلم «آقا و خانم اسمیت»، وارد رابطه شد، حتی بیشتر از زندگی مشترکشان تیترهای جنجالی ساخت.

انیستون در ۲۰۱۵ با جاستین تروکس ازدواج کرد، اما دو سال بعد از او جدا شد و باز هم روزنامه‌ها سراغش رفتند و درحالیکه برخی‌ها درباره باروری او گمانه‌زنی می‌کردند، به او لقب «رهاشده» دادند.

این سرک کشیدن در زندگی خصوصی انیستون به حدی شدید شد که او در ۲۰۱۶ نامه‌ای سرگشاده برای هافینگتون‌پست نوشت و در آن، از روایت روزنامه‌های زرد که او را دهه‌ها تحت‌فشار قرار داده‌اند، سخن گفت. او نوشت: «ما با، یا بدون جفت، با یا بدون فرزند، کاملیم. وقتی صحبت از بدن ما به میان می‌آید، خودمان باید تصمیم بگیریم که چه چیزی زیبا است. این تصمیم فقط و فقط از آن ما است.»

او در مصاحبه دیگری گفت : «وضعیت تاهل من [سوژه] شرم و ننگ شده است. وضعیت طلاق من [سوژه] شرم و ننگ شده بود. همسر نداشتن من [سوژه] شرم و ننگ شده بود. فکر کردم: «من بیش از این‌ها در این زندگی و این حرفه سخت تلاش کرده‌ام که به فردی غمگین و بی‌فرزند تقلیل یابم.»

بازیگران مرد زیادی در جامعه‌اند که تا سال‌های آخر زندگی خود مجرد مانده‌اند و نگران تیترهای جنجالی درباره تجردشان نیستند، اما این فشار روی زنان بیشتر است.

مجله «هارپر بازار» سخنان اخیر جنیفر انیستون را بهانه گزارش تازه‌ای کرده و سراغ تعدادی از زنان موفق مجرد رفته و از آن‌ها درباره این فشار اجتماعی پرسیده است.

 الی، مشاور بازاریابی ۳۴ ساله، به هارپر بازار می‌گوید: «مردم نمی‌پذیرند که زنان بدون شریک زندگی هم می‌توانند شاد باشند، درحالیکه برای مردان چنین [تصوری] نیست. به آن‌ها لقب «مجرد» داده می‌شود، درحالی‌که تصور می‌شود زنانی مانند من، همیشه در عشق بدشانس‌اند یا مدام جویای کسی‌اند که آن‌ها را تکمیل کند.»

با این‌ حال، آمارها کلیشه قدیمی «پیردختر» را تایید نمی‌کنند و درواقع با آن در تناقض‌اند. یک گزارش تحقیقاتی جدید نشان داد که ۶۱ درصد از زنان در بریتانیا، در مقایسه با ۴۹ درصد از مردان، از مجرد بودن خوشحال‌اند. نکته جالب این است که این تفاوت بیشتر در گروه سنی ۴۵ تا ۶۵ سال، گروه سنی انیستون، به چشم می‌خورد که در آن، ۳۲ درصد از زنان با تنهایی خوشحال و راضی‌اند، در حالیکه فقط ۱۹ درصد از مردان مجرد همین حس را دارند.

به ما باورانده شده است که زندگی مجردی سرشار از تنهایی است، اما می‌دانیم که زنان در ایجاد پیوندهای قوی خارج از روابط عاشقانه، مطمئنا بیش از مردان مهارت دارند. پروفسور امیلی گراندی، از دانشگاه اسکس، می‌گوید: «شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد زنان بیشتر از مردان برای کارهای خانگی وقت صرف می‌کنند، و من فکر می‌کنم آن‌ها کارهای عاطفی بیشتری نیز انجام می‌دهند؛ بنابراین، آن‌ها هم به کارهای خانه، آشپزی و این‌جور چیزها می‌رسند، و هم وظایف عاطفی بیشتری بر عهده می‌گیرند.»

واژه کلیدی در این آمار، «خوشحالی» است؛ این‌ها زنانی نیستند که تا زمانی که شریک زندگی خود را پیدا نکنند، فقط سعی ‌کنند روزگار بگذرانند. در واقع، ۷۵ درصد از زنان مجردی که بررسی شدند، در ۱۲ ماه پیش از بررسی، اصلا برای یافتن زوج تلاش نکرده بودند.

به گفته پل دولان، کارشناس سعادتمندی از دانشکده اقتصاد لندن، «سالم‌ترین و شادترین زیرگروه جمعیت، زنانی‌اند که هیچگاه ازدواج نکرده‌ یا بچه‌دار نشده‌اند».

مزایای ناگفته بسیاری (با پشتوانه علمی) در زندگی مجردی وجود دارد: داشتن وقت بیشتر برای خود و دوستانتان، افزایش احتمال خوش‌اندام‌تر و سالم‌تر ماندن، فرصت‌ها و آینده شغلی بیشتر (ظاهرا مجردها ذاتا انگیزه کاری بیشتری دارند) و (اگر تصمیم بگیرید بچه‌دار نشوید) امنیت مالی بالقوه بیشتر.

ما در عصری زندگی می‌کنیم که زنان زیادی به ما نشان می‌دهند که مجردی، وضعیتی رقت‌انگیز نیست. ازدواج نیز مانند تجرد، گزینه‌ای آگاهانه است که برای برخی به سعادت و شادکامی منجر می‌شود، و دیگرانی هم وجود دارند که شادی و خوشحالی و رضایتشان در زندگی، به حلقه روی انگشتشان گره نخورده است.