بیش از ۲۰۰ پناهجوی افغان از ماه‌ها پیش در راهرو طبقه دوم فرودگاه بین‌المللی سائو پائولو، پایتخت برزیل، زندگی می‌کنند. پزشکان اخیرا دریافته‌اند که برخی از این پناهجویان به بیماری «گال» که نوعی عفونت پوستی است، مبتلا شده‌اند و احتمال سرایت آن به همه پناهجویانی که در این مکان زندگی می‌کنند، وضعیت را بحرانی‌تر کرده است.
شهرداری سائو پائولو اعلام کرده است که فقط امکان پذیرش ۱۷۷ نفر را در مهمانخانه‌اش دارد که این ظرفیت قبلا تکمیل شده است. در حال حاضر ۲۰۶ پناهجوی افغان عملا در راهرو فرودگاه و در جایی که دستگاه‌های تهویه هوا تعبیه شده‌اند، می‌خوابند و از کمترین امکانات بهداشتی برخوردارند.
یکی از پناهجویان به اسم نوید حیدری که با چهار کودک و همسرش در فرودگاه زندگی می‌کند، به رسانه برزیلی «لاپرنسالاتینا» گفت: «ما جایی برای شستن ظرف‌ها یا لباس‌هایمان نداریم و با سر‌و‌صدای دستگاه‌های سرد‌کننده، خوابیدن سخت است، اما بهتر از این است که با بچه‌ها در خیابان باشیم.»
در چنین وضعیتی، پزشک شهرداری گوارولوس تشخیص داد که اعضای یک خانواده در میان پناهجویان دچار بیماری گال بوده‌اند و اکنون این بیماری به افراد دیگر نیز سرایت کرده است. بیماری گال، نوعی عفونت پوستی خطرناک و مسری است. یک مددکار اجتماعی که به‌طور داوطلبانه به مهاجران افغان در فرودگاه سائو پائولو کمک می‌کند، گفت احتمال بروز بیماری گال در میان مهاجران، «یک فاجعه پیش بینی شده بود.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در همین حال، فلاویو دینو، وزیر دادگستری برزیل، روز پنجشنبه هشتم تیرماه، به رسانه‌ها گفت که پناهجویان در هتل‌ها مستقر خواهند شد «تا زمانی که ما یک سیاست قطعی برای رسیدگی به این مشکل جدی ایجاد کنیم». اما او مشخص نکرد که چه زمانی افغان‌ها به اقامتگاه جدید منتقل می‌شوند.
صدها پناهجوی افغان پس از سلطه طالبان بر افغانستان، به‌دلیل فعالیت‌هایشان در دولت پیشین یا همکاری با ادارات نظامی و غیرنظامی خارجی و از ترس انتقام‌جویی طالبان از کشور فرار کردند و به ایران یا پاکستان رفتند. پس از آن که کشور برزیل شش هزار ویزای بشردوستانه به مهاجران ارائه داد، برخی از پناهجویان افغان توانستند این ویزا را بگیرند و عازم برزیل شوند.
در سال گذشته، ۴۰۵ پناهجوی افغان در برزیل درخواست پناهندگی دادند و ۳۱۱ نفر دیگر در پنج ماه اول سال ۲۰۲۳ تقاضای ویزا کرده‌اند. بیشتر مهاجران افغانی که امکان و توانایی عبور از مسیر دشوار و غیرقانونی برزیل تا ایالات متحده را دارند -که مسیری دور و دراز و پرچالش است- به آمریکا می‌روند، اما برخی دیگر به‌دلیل داشتن کودک یا افراد مسن جرات حرکت در چنین مسیری را ندارند و مجبورند در برزیل بمانند.
این پناهجویان می‌گویند انتظار داشتند که در برزیل به مراکز حمایت از پناهجویان معرفی شوند و دست‌کم سرپناه داشته باشند، اما با رسیدن به این کشور متوجه شدند که به‌جز ماندن در فرودگاه و اقامت در راهروهای شلوغ آن، هیچ امکان دیگری برایشان فراهم نیست. حتی کارکنانی که در این قسمت از فرودگاه با مهاجران همکاری می‌کنند کارمندان دولتی نیستند، بلکه داوطلبان و مددکاران اجتماعی‌اند که به کمک مهاجران آمده‌اند.
از آنجایی که برزیل کشور مهاجرپذیری نیست و تجربه زیادی در این زمینه ندارد، نتوانسته است معضل اسکان پناهجویان افغان را طی نزدیک به دو سال حل کند. با این حال، هنوز امکان گرفتن ویزای برزیل برای شهروندان افغانستان وجود دارد.
