ملا محمدیوسف مشهور به حاجی وفا، استاندار طالبان در بلخ، به‌تازگی یک عدد بمب دستی، یک عدد بشکه روغن پر مواد منفجره، یک عدد بمب مغناطیسی و یک موتورسیکلت را به‌عنوان «آثار ارزشمند» به موزه شهر مزارشریف اهدا کرد.

در یادداشتی که کنار این اشیا در موزه شهر مزارشریف گذاشته شده، آمده است: «از طرف قهرمانان فتوحات بزرگ امارت اسلامی افغانستان، ملا محمدیوسف (حاجی وفا)، والی قندهار و سرپرست ولایت بلخ، وسایلی که تحت قیادت امیرالمومنین... درمقابل اشغال آمریکا و غلامان آن‌ها نقش اساسی داشتند،... به موزیم روضه مبارک به‌طور نمونه تسلیم گردید.»

در این یادداشت در توضیحی در مورد اجناسی که در موزه گذاشته شده، آمده است: «موتورسیکلت هوندا، بشکه، پیریم کارت، پتاقی (فشفشه)، ثانیه‌سوز، ریموت کنترل، تخته مین و مین چسپکی (مغناطیسی)» به موزه زیارتگاه حضرت علی سپرده شدند.

ابزارهایی که استاندار طالبان به موزه شهر مزارشریف اهدا کرده است، از پرکاربردترین ابزارهای طالبان در جریان ۲۰ سال جنگ این گروه با دولت‌های پیشین افغانستان بودند. بمب‌های دست‌ساز، بمب مغناطیسی و بشکه‌های پر از مواد منفجره که معمولا زیر خاک و در مسیرهای پرتردد جاسازی می‌کردند، بیشترین تلفات را به نیروهای امنیتی دولت پیشین افغانستان وارد کرد.

پیش از این نیز مقام‌های وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان گفته بودند که موزه مخصوصی برای نگهداری ابزارهای نظامی که به طالبان کمک کردند تا درمقابل آمریکا و دولت‌های پیشین افغانستان بجنگند، می‌سازند. طالبان همچنین در نخستین سالگرد سلطه خود بر افغانستان، ابزارهای نظامی، ازجمله مین مغناطیسی، بشکه پر از مواد منفجره و موتورسیکلت‌های خود را در رژه نظامی به نمایش گذاشتند.

هرچند رقم دقیقی از شمار تلفات افراد غیرنظامی در جریان ۲۰ سال جنگ طالبان در افغانستان در دست نیست، اما مین‌هایی که طالبان در جاده‌ها جاسازی می‌کردند و همچنین حمله‌های انتحاری این گروه به کاروان‌های نظامی، نهادهای دولتی و مراکز تجمع، بیشترین تلفات را به مردم وارد کرد.

نهادهای امنیتی دولت پیشین افغانستان بارها محموله‌هایی از ابزارها و وسایل ساخت مین مغناطسی و بمب‌های دستی را از مخفیگاه طالبان کشف و نابود کردند، اما به‌دلیل نبود کنترل بر مرزهای افغانستان و پاکستان، ابزارهای ساخت مین به‌صورت گسترده میان دو کشور قاچاق می‌شد.

با سلطه طالبان بر افغانستان نیز گروه‌های شورشی، ازجمله تحریک طالبان پاکستان و ارتش آزادی‌بخش بلوچستان، به خریداری اسلحه و ابزارهای نظامی برجای‌مانده از نیروهای آمریکایی و ارتش دولت پیشین افغانستان پرداختند.