صادرات گاز ایالات متحده آمریکا افزایش می‌یابد و این امر میزان صادرات گاز این کشور را سه برابر می‌کند. به گزارش گاردین، پیش‌بینی می‌شود با توسعه میدان‌های گازی، انتشار سالانه گازهای گلخانه‌ای معادل انتشار بیش از ۲۰۰ کارخانه زغال‌سنگ، بیشتر شود.
از سوی دیگر، ۱۲ پایانه جدید گاز مایع نیز تا پایان این دهه در سواحل خلیج فارس ساخته می‌شود.
پایانه‌های جدید گاز مایع، بدون حمایت مالی بانک‌های بزرگ نمی‌توانند فعالیت کنند. این بانک‌ها به حرکت به جانب جهانی بدون گازهای گلخانه‌ای متعهد شده بودند، اما در اهداف بسیاری از آن‌ها در زمینه محیط زیست، مشخصا پروژه‌های گاز مایع معاف شده‌اند.
استدلال این بانک‌ها این است که صادرات گاز مایع می‌تواند جایگزین استفاده از زغال‌سنگ شود و به کاهش آلودگی آب‌وهوا کمک کند، اما منتقدان می‌گویند تولید و انتقال گاز مایع، این محاسبه را زیرسوال می‌برد، زیرا در این روند گازهای گلخانه‌ای تولید می‌شود. ادل شرایمن، نماینده کارزار پروژه مالی بدون فسیل کلاب سی‌یرا، می‌گوید: «گسترش سوخت فسیلی اساسا با رسیدن به هدف خلوص کامل [کربن صفر] ناسازگار است.»
مارس گذشته هیات بین‌دولتی تغییرات اقلیمی هشدار داد که هر گونه توسعه جدید سوخت فسیلی، احتمالا دمای زمین را از مرز خطرناک دو درجه گرم‌شدن، عبور می‌دهد. هم گروه‌های زیست‌محیطی و هم سرمایه‌گذاران بزرگ گفته‌اند بانک‌ها به اندازه کافی از توان مالی خود برای کاهش آلودگی کربن و سرمایه‌گذاری در انرژی بدون آلایندگی استفاده نمی‌کنند.
در حال حاضر حدود ۲۰ بانک، بیشتر هزینه‌های ساخت پایانه‌های گاز مایع را در امتداد ساحل خلیج آمریکا تامین مالی کرده‌اند. بنا به داده‌های جمع‌آوری شده کلاب سی‌یرا، تا پایان ۲۰۲۲، این بانک‌ها وام یا تعهدنامه اعطای وام به ارزش بیش از ۱۱۰ میلیارد دلار ارائه کرده‌اند. چهارده میلیارد دلار دیگر نیز در سال جاری تامین شده است.
پرداخت حدود یک‌چهارم از ۱۱۰ میلیارد دلار مذکور را سه موسسه مالی اس‌ام‌بی‌سی (SMBC)، میزوهو (Mizuho) و ام‌یو‌اف‌جی (MUFG – ژاپن مگابانک) تعهد کرده‌اند. ژاپن پس از فاجعه هسته‌ای فوکوشیما، به سرمایه‌گذاری روی گاز مایع روی آورده است.
مورگان استنلی، جی‌پی مورگان چیس، گلدمن ساکس و بانک آو آمریکا، چهار بانک بزرگ از مجموع شش بانک بزرگ آمریکا، با تقریبا ۲۲ میلیارد دلار وام و تعهد اعطای وام، از ساخت پایانه‌های صادراتی در امتداد ساحل خلیج آمریکا حمایت کرده‌اند. این بانک‌ها از اظهارنظر در این مورد خودداری کردند و حتی به پرسش‌های کتبی پاسخ نداده‌اند.
ادل شرایمن از سی‌یرا کلاب، بانک‌های آمریکایی را در مقایسه با بانک‌های اروپایی در راستای عمل کردن به تعهداتشان مبنی بر کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای و کاهش تامین مالی سوخت‌های فسیلی، عقب‌ماه‌نده‌تر توصیف می‌کند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
از شش بانک بزرگ ایالات متحده آمریکا، فقط ولس فارگو و سیتی‌بانک سرمایه‌گذاری سنگینی در پروژه‌های تولید گازمایع انجام نداده‌اند. این دو بانک اهداف قاطعی در زمینه کاهش گازهای گلخانه‌ای برای سال ۲۰۳۰ در بخش نفت و گاز دارند و به ترتیب، متعهد به کاهش ۲۶ و ۲۹ درصدی حمایت از پروژه‌های مربوطه در قیاس با سال۲۰۱۹ شده‌اند.
پس از تهاجم نظامی روسیه به اوکراین، تلاش اروپا برای تامین گاز بدیل، علاقه‌مندی به گاز مایع در آمریکا را افزایش داده است، اما هیچ پروژه جدیدی دست‌کم تا اواسط سال ۲۰۲۵ عملی نخواهد شد. در مقابل، توسعه‌دهندگان گاز مایع در آمریکا خواهان عقد قراردادهای ۲۰ ساله با خریداران‌اند. این قراردادهای بلندمدت، بانک‌ها را به تامین مالی پروژه‌های گاز مایع ترغیب می‌کند، و استدلال می‌کنند که این سرمایه‌گذاری‌ها به کاهش انتشار کربن در جهان کمک می‌کند.
شرایمن می‌گوید «فکر می‌کنم باید کارهای بیشتری برای درک خطرهای اقلیمی ناشی از انتشار گاز مایع انجام شود» و در ادامه چنین می‌افزاید: «با توجه به این نگرش در موسسات مالی که صادرات گاز مایع می‌تواند بیش از انرژی‌های تجدیدپذیر، از نیاز به زغال‌سنگ بکاهد، نیاز به گاز چندین دهه ادامه خواهد داشت.» مدیر ارشد بزرگ‌ترین بانک آمریکا نیز با این دیدگاه موافق است.
شرایمن می‌گوید که سیاست بانک‌ها در زمینه پروژه‌های گاز مایع، از نقاط کور در اهداف کربن‌صفر آن‌ها است. بر فرض جی‌پی مورگان، از بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاران در پروژه‌های سوخت فسیلی در جهان، برای کاهش میانگین شدت انتشار کربن در پروژه‌های نفت و گاز، هدفی برای سال ۲۰۳۰ تعیین کرده است، اما جزئیاتی در مورد چگونگی دستیابی به این هدف ارائه نمی‌دهد.
او می‌گوید: «جی‌پی مورگان چیس تنها نیست. اکثر بانک‌های بزرگ وام‌دهنده به پروژه‌های گاز مایع سواحل خلیج آمریکا، تعهدات خود را در زمینه انتشار گازهای گلخانه‌ای لحاظ نمی‌کنند.»
روشیتا سیبلی اوزن، هماهنگ‌کننده مالی فسیلی خلیج آمریکا برای «کارزار تگزاس برای محیط زیست»، می‌گوید که پروژه‌های گاز مایع نویدبخش مزایای اقتصادی محلی‌اند، اما جوامع سیاه‌پوست و کم‌درآمد اطراف، مانند دریاچه چارلز در جنوب غربی ایالت لوئیزیانا، فقط اثرات گرمایش جهانی را می‌بینند.
او می‌گوید: «افراد آن جوامع، کسانی نیستند که استخدام می‌شوند.» او می‌افزاید این وضعیت، «جلوه نامناسبی» برای بانک‌های آمریکایی است که می‌گویند، می‌خواهند در این جوامع سرمایه‌گذاری کنند تا اقتصاد این جوامع رشد کند.
بانک‌های اروپایی اهداف تهاجمی‌تری برای ۲۰۳۰ دارند؛ یعنی کاهش ۳۴ درصدی در انتشار مطلق کاربن، اما استثناهای کلیدی نیز در میان است.
اچ‌اس‌بی‌سی (HSBC) نخستین مورد در میان بانک‌های بزرگ است که اواخر ۲۰۲۲ اعلام کرد میدان‌های جدید نفت و گاز را تامین مالی نخواهد کرد. اما بریتیش بانک به تامین مالی و مشاوره سایر پروژه‌های سوخت فسیلی، از جمله توسعه گاز و نیروگاه‌های گازی تحت شرایط خاص ادامه خواهد داد. این بانک نیز به پرسش‌ها در مورد موضع خود در مورد گاز مایع پاسخ نداد.
این مقاله شامل بخش‌هایی از گزارش مشترک «فلادلایت» و «گاردین» است.
