یکشنبه، ۲۶ مارس (۶ فروردین)، آخرین برنامه رادیو بی‌بی‌سی فارسی پخش شد و این ایستگاه رادیویی اعلام کرد که با این برنامه، پس از ۸۲ سال، به کارش پایان می‌دهد. سرویس جهانی بی‌بی‌سی گفت این تصمیم را در راستای «تغییرات راهبردی» با هدف تمرکز بر انتشار محتوا بر روی پلتفرم‌های دیجیتال گرفته است.

این رادیو در افغانستان نیز مخاطبان زیادی داشت و شهروندان این کشور با برنامه‌های بی‌بی‌سی فارسی خاطرات زیادی دارند.

خانواده لطف‌علی سلطانی از علاقه‌مندان برنامه‌های بی‌بی‌سی بودند. آن‌ها به برنامه «پیک شبانگاهی»، که لطف‌علی خنجی در رادیو بی‌بی‌سی اجرا می‌کرد، گوش می‌سپردند و پدر خانواده از شدت علاقه‌مندی به این برنامه، اسم پسرش را لطف‌علی می‌گذارد.

هرچند در افغانستان خانواده‌ها بیشتر دوست دارند پسرشان پزشک یا مهندس شود، خانواده سلطانی می‌خواستند پسرشان مثل لطف‌علی خنجی روزنامه‌نگار شود. لطف‌علی پس از ۱۲ سال آموزش دوره ابتدایی و متوسطه و شرکت در کنکور، به دانشکده‌ روزنامه‌نگاری دانشگاه کابل پذیرفته شد. او در این دانشکده چهار سال تحصیل کرد و کوشید رویاهای خود و خانواده‌اش را تحقق بخشد.

زمانی‌که لطف‌علی سال سوم دانشگاه را می‌گذراند، جمال موسوی، از گردانندگان بی‌بی‌سی فارسی برای صحبت در کارگاهی با عنوان «روزنامه‌نگاری حرفه‌ای در غرب» به دانشکده روزنامه‌نگاری دانشگاه کابل می‌رود و با لطف‌علی و روایت نام او آشنا می‌شود و پس از بازگشت به لندن، این موضوع را با لطف‌علی خنجی در میان می‌گذارد.

لطف‌علی سلطانی پس از فارغ‌التحصیلی از دانشکده‌ روزنامه‌نگاری، کارش را در روزنامه «اطلاعات روز»، از رسانه‌های معروف چاپی افغانستان که مردم آن را بیشتر با گزارش‌های تحقیقی و روشنگرانه‌اش در مورد فساد حکومت می‌شناسند، آغاز کرد و مانند لطف‌علی خنجی وارد جامعه‌ روزنامه‌نگاری شد.

همزمان با آغاز کار لطف‌علی سلطانی در روزنامه اطلاعات روز، لطف‌علی خنجی، مجری برنامه پیک شبانگاهی بی‌بی‌سی، در پیامی صوتی‌، تولد او را تبریک گفت و ابراز خوشحالی کرد که توانسته است به رویای خود دست یابد. او در این پیام گفت: « لطف‌علی عزیز، برای من مایه‌ افتخار است که هم‌نام شمایم. پدر شما با انتخاب نام من برای فرزندشان، بر من منت گذاشتند.» 
خنجی در این پیام تاکید کرد که سخن گفتن با شنوندگان افغانستان، از بهترین خاطرات دوره اشتغال او در بخش فارسی بی‌بی‌سی است: «مهربانی هردو سر بود و محبت شنوندگان افغان را به خودم هیچ‌گاه از یاد نمی‌برم. دیگر بار تولد آن دوست و هم‌نام عزیز مبارک باد.»

لطف‌علی سلطانی نیز در پاسخ به این پیام خنجی، گفت تبریک او بهترین هدیه‌ای بوده که بابت تولد خود دریافت کرده است. 

لطف‌علی سلطانی اینک ۲۶ سال سن دارد و پس از تسلط طالبان بر افغانستان، به آمریکا پناهنده شده است. او در گفت‌وگو با ایندیپندنت فارسی گفت این اسم، برای رسیدن به دنیای روزنامه‌نگاری به او انگیزه داده است. 

رادیو بی‌بی‌سی فارسی به دلیل پوشش رویدادها و حوادث، مخاطبان گسترده‌ای در افغانستان، ایران و تاجیکستان داشت.

با پایان فعالیت برنامه رادیو بی‌بی‌سی فارسی، مخاطبان این رادیو در افغانستان نیز واکنش نشان دادند و ناخرسندی خود را از توقف پخش آن ابراز کردند. 

صادق مدبر، از رهبران سیاسی افغانستان، در صفحه توییترش نوشت: «بیش از ۴۰ سال به رادیو فارسی بی‌بی‌سی گوش دادم در واقع نیم عمر این رادیو را من شنیدم. تنها وسیله بود برای آگاهی‌دهی از تحولات افغانستان، ایران و جهان، و اینک مثل هر چیز دیگری عمرش به پایان می‌رسد.»

جواد خطیبی، از کاربران توییتر، نیز نوشت که توقف کار رادیو بی‌بی‌سی فارسی پس از ۸۳ سال روایتگری از رویدادهای جهان برای شنوندگان حوزه زبان و ادبیات پارسی، خبر ناخوشایندی برای علاقه‌مندان این رادیو است.

اما طالبان بر خلاف دیگران، از بسته ‌شدن این ایستگاه رادیویی ابراز خرسندی کردند و گفتند که منبع «شیطنت» سرانجام بسته شد. 

سراج‌الدین سعادت، از اعضای گروه طالبان، در توییتر نوشت: «‌رادیو بی‌بی‌سی فارسی بعد از ۸۲ سال تفرقه‌افکنی، انتشار اخبار دروغ و جاسوسی، به فعالیت‌هایش به علت تغییر سیاست در دفتر مرکزی بی‌بی‌سی، پایان داد.»

قاری محب‌الله، عضو دیگر این گروه، نیز گفت: «بی‌بی‌سی فارسی که در سطح جهانی به دروغگویی، پروپاگاندا و شیطنت مشهور بود، پس از ۸۲ سال بسته می‌شود. الحمدالله.»